Κάτι σάπιο συμβαίνει στο βασίλειο των τραπεζικών προμηθειών

Τα τελευταία χρόνια όταν σε καλούν από τα ενοχλητικά call centers των funds, μάλλον δεν είναι για καλό να συμφωνήσεις ο,τιδήποτε τηλεφωνικά. Καλύτερα να πας στην τράπεζα. Στη δική μου περίπτωση η επιλογή της αυτοπρόσωπης παρουσίας με διέψευσε. Η συζήτηση ήταν για την επαναδιαπραγμάτευση ενός καταναλωτικού δανείου (οφειλές από κάρτες 20 ετών. Πληρώνω-πληρώνω και μόνο οι τόκοι φεύγουν). Μην φανταστείτε πως με το lock down με κατέλαβε κι εμένα καταναλωτικό σύνδρομο. Όχι! Δεν με έπιασε μανία στα 50 μου να αρχίσω να αγοράζω κάθε είδους καλούδια. Άλλωστε και να ήθελα, με την αγορά ακόμη και σε click in mode και να θέλεις δεν μπορείς να ψωνίσεις. Ειδικά αν φοράς φούτερ 4ΧΧΧΧL και 47,5 νούμερο παπούτσια… Είναι κομματάκι δύσκολο να το δοκιμάζεις με click in στην Ερμού και να μην γίνει viral το σχετικό video: «η δίμετρη αρκούδα κατέβηκε στα μαγαζιά». Ξεκινήσαμε το κείμενο με τον DNAϊκό αυτοσαρκασμό, συνεχίζουμε με συγχαρητήρια για το ευγενέστατο προσωπικό του υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στη Νέα Μάκρη και κλείνουμε με τη συνήθη καταγγελτική ενότητα. Οι τράπεζες έχουν «ρουφήξει» την τελευταία 10ετία πακτωλούς χρημάτων εκτός από εμάς άμεσα και έμμεσα από το Ελληνικό Δημόσιο.