Πως είναι δυνατόν ο Θεός να είναι ο Δημιουργός ενός κακού και εγκληματικού όντος ;

 Για να καταστρέψουν το κακό, οι άνθρωποι κάνουν ακριβώς σαν εκείνον που θα προσπαθούσε να σκοτώσει όλα τα κουνούπια, ξεχνώντας να αποξηράνει το έλος που ευνοεί τον πολλαπλασιασμό τους. Για να εξοντώσετε το κακό, δεν αρκεί να απαλλαγείτε από τούς κακούς, γιατί οι κακοί έγιναν κάτω από ορισμένες συνθήκες. Πρέπει να αποξηράνετε το έλος, δηλαδή να αλλάξετε τίς συνθήκες, και δεν θα υπάρχουν πια κουνούπια. Θα πείτε πως το ξέρετε αυτό. Δεν αμφιβάλλω, αλλά αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι και μέσα σας υπάρχει ένα έλος που προκαλεί το κακό και τίς κακές οντότητες. Περνάτε τον καιρό σας σκοτώνοντας τα κουνούπια που σάς ενοχλούν, όμως δεν κάνετε τίποτα για να αποξηράνετε το εσωτερικό σας τέλμα!

Συχνά αναρωτιέστε πώς γίνεται ο άνθρωπος που πλάστηκε κατ’ εικόνα τού Θεού και που έλαβε τόσα προτερήματα από τον Δημιουργό του, να εκδηλώνει τόσες παράξενες τάσεις, να θέλει να λέει ψέματα, να κλέβει, να σκοτώνει, να προδίδει. Πως είναι δυνατόν ο Θεός να είναι ο Δημιουργός ενός κακού και εγκληματικού όντος? Σύμφωνα με την παραβολή για την “ήρα και τον σίτον”, ένας εχθρός ήρθε όταν κοιμόμασταν και έσπειρε μέσα μας σπόρους ενός άλλου είδους από αυτούς που λάβαμε από τον Θεό, τόσο καλά ώστε δύο είδη σπόρων να φυτρώνουν μαζί μέσα μας. Όταν η συνείδηση κοιμάται, η νοημοσύνη σκοτεινιάζει, “ο εχθρός” (που εδώ συμβολίζει μία μεγάλη συλλογικότητα από πολύ κατώτερα όντα που έχουν σκοπούς αντίθετους στην αφύπνιση)  σπέρνει τίς σκέψεις του, τα συναισθήματα του και τις διεστραμμένες επιθυμίες του μέσα στην ανθρώπινη ψυχή.

Από τότε που υπάρχει ο κόσμος, “η ήρα”  είναι ένα αντικείμενο μελέτης για τούς ανθρώπους. Όμως, όχι μόνο είναι αδύνατον να ανακαλύψουν τι είναι το κακό σε όλες του τίς εκδηλώσεις, αλλά το κακό και το καλό είναι τόσο στενά περιπλεγμένα ώστε, αν θέλουμε να ξεριζώσουμε το ένα, κινδυνεύουμε να ξεριζώσουμε και το άλλο. Πρέπει να μπορέσετε να τα χωρίσετε όπως συμβουλεύει ο Ερμής Τρισμέγιστος που λέει : “Θα χωρίσεις το αιθέριο από το πυκνό με μία μεγάλη επιδεξιότητα.” Επειδή όμως ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη την γνώση ούτε και αρκετές ικανότητες για αυτό, η καλύτερη λύση είναι να αφήσει το καλό και το κακό να ζουν μαζί και να χρησιμοποιεί την ενεργητικότητα και τίς καταπληκτικές δυνάμεις που περιέχονται μέσα στα στοιχεία τού κακού για να ενισχύσει και να τονώσει τις δυνάμεις τού καλού. 

Omraam Mikhael Aivanhov