ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

GEWKWN:       

Ο Ιησούς είχε πλήρη γνώση των Αρχαίων Ελλήνων, έγραφε και μιλούσε Ελληνικά, ενώ έδειχνε μεγάλη και απέραντη αγάπη για τον Ελληνισμό και τους Έλληνες!…

Η  απάντηση, που έδωσε ο Χριστός στους στρατιώτες που πήγαν να τον συλλάβουν : ‘’ Ιησούς ου ειδώς πάντα τα ερχόμενα έπ’ αυτόν, εξελθών είπαν Αϊτής τίνα ζητείτε; ‘’

Ιησούς τα ήξερε όλα όσα τον περίμεναν προχώρησε λοιπόν προς το μέρος τους και τους ρωτάει: «Ποιον γυρεύετε;»

5«Τον Ιησού από την Ναζαρέτ», του αποκρίνονται. Τους λέει ο Ιησούς: «Εγώ είμαι». Ο Ιούδας που τον είχε προδώσει στεκόταν κι αυτός εκεί ανάμεσα τους.

6 Μόλις, λοιπόν, τους είπε ο Ιησούς «εγώ είμαι», πισωδρόμησαν κι έπεσαν καταγής. Τότε τους ρώτησε πάλι: «Ποιον γυρεύετε;» Κι αυτοί είπαν: «Τον Ιησού από τη Ναζαρέτ».

8«Σας είπα ότι εγώ είμαι», τους αποκρίθηκε ο Ιησούς·( στην Εβραϊκή γλώσσα η λέξη «ναζωραίος» σημαίνει «ξένος, άλλου αίματος», τον αποκαλούσαν Σαμαρείτη- ονομασία των Ελλήνων της Παλαιστίνης.)

ο ίδιος ο Χριστός αναγνωρίζει (και μάλιστα 4 φορές μέσα στο Ευαγγέλιο), ότι είναι Ναζωραίος, Γαλιλαίος δηλαδή, και όχι Ιουδαίος.……

Θα μπορούσε δηλαδή ο Ιησούς να ισχυριστεί ότι είναι ο Ιησούς ο Ιουδαίος και όχι ο Ιησούς ο Ναζωραίος, που ζητούσαν οι στρατιώτες, Ουδέποτε, όμως, είπε ότι είναι Ιουδαίος και μάλιστα πολλές φορές καυτηρίασε την θρησκευτική ηγεσία των Ιουδαίων με τα γνωστά εκείνα «ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί», ενώ πολλάκις μεταχειριζόταν τη φράση: «οι προφήται υμών», «οι νόμοι υμών» και όχι «οι προφήται ημών», «οι νόμοι ημών» κλπ., που σημαίνει «οι δικοί σας» και όχι «οι δικοί μας» (νόμοι, προφήτες κλπ). Ολόκληρο δε το 8ο κεφάλαιο του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου είναι αφιερωμένο στις σοβαρές διαστάσεις του Ιησού με τους Ισραηλίτες !

Δύο φορές στο ίδιο το κείμενο και άλλες δύο στις Πράξεις των Αποστόλων, την ώρα που ο Σαούλ (Παύλος) τυφλώνεται από το φως του Κυρίου καθ’ οδών προς την Δαμασκό και ρωτάει: «Τις ει Κύριε ; Είπέ τε προς με εγώ ειμί Ιησούς ο Ναζωραίος ον συ διώκεις.» (Πράξεις 22, 8). Sakketosaggelos Pentapostagma

Ο Ιησούς Χριστός καταγγέλλει την θρησκεία των Εβραίων ως ψευδή και τους ίδιους ότι αγνοούν τον αληθινό Θεό.

Όταν ζήτησαν οι Έλληνες να δουν το Χριστό, τότε τους είπε: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» στη συνέχεια «Μόνη γαρ η Ελλάς αψευδώς ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκουσα οικειούμενον επιστήμη». Η τελευταία ρήσης του Ιησού Χριστού δεν υπάρχει στα Ευαγγέλια, διότι αφαιρέθηκε από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας, αλλά υπάρχει στα αρχεία του Βατικανού. Η θεία αποκάλυψη βγαίνει από τον ίδιο το Χριστό ότι: η Ελλάς είναι πηγή του Πανανθρώπινου πολιτισμού, που είναι θεϊκό γόνυ στη γη, και ότι οι Έλληνες δίδαξαν τη σοφία και τις επιστήμες σε όλα τα έθνη.

Ο Ιησούς Χριστός έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τον Ιουδαϊσμό. Είναι η ενσαρκωμένη ρήξη προς αυτόν. Ο βίος και η διδασκαλία Του προκαλούν τους πιστούς Ιουδαίους. Ταράζει τα πνεύματά τους. Βάλλει κατά των νοοτροπιών, παραδόσεων, πίστεως και συμφερόντων τους. Αποτελεί απειλή.

Είπε ο Απόστολος Παύλος στους Έλληνες όταν είδε τον Βωμό στον Άγνωστο Θεό: «Αυτόν που ευλαβείτε αν και τον αγνοείτε, Αυτόν θα σας αποκαλύψω». Και αυτό ακριβώς είναι που εκφράζει την ελληνική ψυχή: η ευλάβεια σ’ αυτό που αγνοεί και που όμως νιώθει πως την ξεπερνά.

Διά μέσου των Ελλήνων και μόνον μεταδίδεται το μήνυμα του Χριστού σε όλο τον κόσμο και η έρευνα των προγόνων μας δικαιώθηκε μέσα από το «νυν πάντα πεπλήρωται φως».

Η ελληνική γλώσσα δημιουργημένη να εκφράζει ύψιστα θεία νοήματα, αρετές, φιλοσοφικούς στοχασμούς, αυτή η γλώσσα επελέχθη για να δώσει λόγο και υπόσταση στο ύψιστο θείο βίωμα της Χριστιανικής πίστης.

Οι Ιουδαίοι δεν πίστευαν στην αθανασία της ψυχής. Εξαίρεση αποτελούσαν οι Εσσαίοι για τους οποίους ο Ιωσήπος αναφέρει ως «ομοδοξούντας παισίν Ελλήνων» επειδή πρέσβευαν αυτήν την αθανασία.

 Ο Ματθαίος [22] ο Μάρκος [12. 18-27] και οι «Πράξεις» [23.7] αναφέρουν ότι οι Σαδδουκαίοι λοιδορούσαν τον Ιησού επειδή κήρυττε την ανάσταση των νεκρών, ενώ κατ’ αυτούς δεν υπήρχε ψυχή. Και επειδή θεωρούν, την διδασκαλία περί αναστάσεως ως ελληνικής προελεύσεως του λένε «Εις την διασποράν των Ελλήνων πορεύεσθαι και διδάσκειν τους Ελληνας»[Ιωαν. 7.35]. Οκταποδάς

Στιχομυθία Ιησού και Ιουδαίων:  Θα γνωρίσετε την αλήθεια, και αυτή θα σας ελευθερώσει.

-Εμείς είμαστε απόγονοι του Αβραάμ και ποτέ δεν υπήρξαμε δούλοι κανενός.(…)  Εμείς δεν γεννηθήκαμε από πορνεία . Έναν πατέρα έχουμε, το Θεό (…)

Ο πατέρας που έχετε εσείς είναι ο διάβολος, κι όσα επιθυμεί ο πατέρας σας, αυτά θέλετε να κάνετε. Εκείνος ανθρωποκτόνος ήταν   εξαρχής  και δεν μπόρεσε να σταθεί μέσα στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει μέσα του τίποτα αληθινό.  (…)

 

 

«37 …και Μωυσής εμήνυσεν επί της βάτου, ως λέγει Κύριον τον Θεόν Αβραάμ και τον Θεόν Ισαάκ και τον Θεόν Ιακώβ. 38 Θεός δε ουκ εστί νεκρών, αλλά ζώντων»    (Κατά Λουκάν, 20/37)

 

Καταλάβατε τι τους είπε ο Χριστός; Αυτούς που επικαλείστε, δηλαδή τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ- είναι Θεός των νεκρών!  Τον Θεό των Εβραίων, τον Ιαχβέ (Ιεχωβά) – ο Χριστός αποκαλεί νεκρό Θεό!!! Και λέει, ότι ο όντως Θεός δεν είναι των νεκρών, αλλά των ζώντων!

ο Χριστός απαγορεύει στους μαθητές Του να λαμβάνουν τον τίτλο του ραβίνου, δηλαδή Ιουδαίου δασκάλου, λέγοντάς τους καθαρά και ξάστερα:  «10 μηδέ κληθήτε ραβίνοι, εις γαρ υμών εστίν ο διδάσκαλος, ο Χριστός.» (Κατά Ματθαίον, 23/10)

Το Μέγα Σάββατο ακούμε τον ψαλμό του Ιωσήφ από Αριμαθαία προς τον Πιλάτο που του λέει: «Δώσε μου το σώμα του Ιησού να το ενταφιάσω, γιατί ξένος είναι και δεν έχει πού την κεφαλή κλίνει».

 

Ο Χριστός υπερασπίζεται τη μοιχαλίδα γυναίκα, θεραπεύει την εθνική κόρη και αγκαλιάζει τα παιδιά λέγοντας ότι τους ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών. Στη Διδασκαλία Του, όλο το Ανθρώπινο Γένος αποτελεί  Μία Οικογένεια κι αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους νόμους και τις επιταγές του Γιαχβέ, που είναι ο αποκλειστικός φυλετικός θεός ενός περιούσιου λαού, τον οποίο προορίζει να εξουσιάσει όλους τους υπόλοιπους.

η Αθανασία της ψυχής, η θεία Κοινωνία, η Ανάσταση και η Θέωση αποτελούν βλασφημία για την πίστη των ιουδαίων και αντιδρούν βίαια προς τον Χριστό, διότι διαψεύδει τον μεσσιανισμό τους, ασκεί θεραπεία το Σάββατο, δεν τηρεί την νηστεία των ιουδαίων

Για το θέμα της κρίσης, Ο ΙΗΣΟΥΣ  είπε ότι :

Κατα Ιωάννην κεφ 8:15 Εσείς κρίνετε κατά τη σάρκα, εγώ δε, δεν κρίνω κανένα.

Κατα Ιώαννην κφ 12:47 Και αν κάποιος ακούσει τα λόγια μου και δεν τα φυλάξει, εγώ δεν τον κρίνω. Επειδή δεν ήρθα για να κρίνω τον κόσμο, αλλά για να σώσω τον κόσμο.

Λουκ. 19,27              Οσον δε δια τους εχθρούς μου εκείνους που δεν με ήθελαν βασιλέα των, φέρετέ τους εδώ και κατασφάξατέ τους εμπρός μου”.

ΣΧΟΛΙΟ:  τα παραπάνω λόγια θα μπορούσαν να προέρχονται από Εκείνον που πάνω στον Σταυρό είπε «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» ;;;      υπάρχει έστω και ένας ορθόδοξος χριστιανός που πιστεύει ότι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ θα έλεγε αυτά τα λόγια ;;;;;;;;;;;  Τέτοιου είδους λόγια, προστέθηκαν από τους εργολάβους της μαύρης μασονίας, που δεν είχαν καμία σχέση με το Χριστό, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ …….

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ : «Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμο δια να κρίνει τον κόσμο, αλλά δια να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού…. Όστις πιστεύει εις Αυτόν δεν κρίνεται, όστις όμως δεν πιστεύει είναι ήδη κεκριμένος»

Η διδασκαλία του Χριστού, όπως τη δίδαξε ο Ιησούς είναι παγκόσμια. Σε αντίθεση με το Ιουδαϊκό πνεύμα, δεν διαχωρίζει τους ανθρώπους σε άνδρες, γυναίκες, φτωχούς, πλούσιους, άσπρους, μαύρους, κίτρινους ……… ο Χριστός εξέφραζε με τον πιο αυθεντικό τρόπο τα πιο ευγενικά Ελληνικά ιδανικά. Δημοκρατία, παγκοσμιότητα των ιδεών, ανεκτικότητα, σεβασμός στον πλησίον, ελευθερία σκέψης και έκφρασης.

Ιησούς: «άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με… των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού» (Μρ. Ι΄ 14).

Ηράκλειτος: «παιδός η βασιληίη» (απ. 52).

Ιησούς: «βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη ακούωσι» (Μτ. ΙΓ΄ 13).

Πλούταρχος: «οράν και μη οράν και ακούοντες μη ακούειν» («Περί παίδων εκπαιδεύσεως» 13e).

Για τον Παύλο οι Εβραίοι «φάσκουσιν αυτόν είναι Έλληνα» (Επιφ. «Αιρ.» 30, 16). Οι συνεργάτες του είναι Έλληνες (Τιμόθεος, Τίτος, Λουκάς, κ.α.).

 

Ο Ιωάννης γράφει το Ευαγγέλιό του στην Έφεσο, πατρίδα του Ηρακλείτου, «προφήτη του Λόγου». Ο Λουκάς συγγράφει το δικό του στην Βοιωτία και στην Αχαΐα. Ο Παύλος κηρύττει βασικώς στις ελληνικές περιοχές και οι «Επιστολές» του απευθύνονται σε κατοίκους των.

Λέγει ο Ιησούς « ει εκ του κόσμου τούτου η βασιλεία η εμή, οι υπηρέται αν οι εμοί ηγωνίζοντο, ίνα μη παραδοθώ τοις Ιουδαίοις…» [Ιωαν. ΙΗ,36]. Ένας Ιουδαίος θα έλεγε «για να μη παραδοθώ στους Ιουδαίους»; Εάν ένοιωθε Ιουδαίος θα έλεγε «για να μην παραδοθώ στους εχθρούς μου», αλλά ποτέ «στους Ιουδαίους».

O Iουδαισμός διακρίνει τις τροφές σε «καθαρές» και «ακάθαρτες», διάκρισης ή οποία εξακολουθεί να ισχύει και να εφαρμόζεται από τους πιστούς του. Ο Ιησούς δηλώνει «μολύνει τον άνθρωπο όχι το εισερχόμενο, αλλά το εξερχόμενο του στόματος του» (Μαρκ. 7). Και εδώ υποθέτει την Ελληνική αντίληψη ότι όλα τα πράγματα του κόσμου είναι καλά και γίνονται κακά μόνο όταν ο άνθρωπος αρνηθεί το καλό.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ….

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ