Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, η Μέρκελ και ο τουρκικός επεκτατισμός
Την προηγούμενη εβδομάδα, η Μπούντεσταγκ συζήτησε δύο διαφορετικά ψηφίσματα (των Πρασίνων, και του Die Linke της Αριστεράς) που σχετίζονται με τις ελληνικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Σώμα, δηλαδή τα υπόλοιπα κόμματα των Χριστιανοδημοκρατών-Χριστιανοκοινωνιστών, Φιλελεύθερων, Σοσιαλδημοκρατών και της ακροδεξιάς Εναλλακτική για την Γερμανία, απέρριψαν και τις δυο προτάσεις ψηφισμάτων. Με την εξαίρεση της ακροδεξιάς, επίσης, όλα τα υπόλοιπα κόμματα αναφέρθηκαν ρητώς σύμφωνα με την Ντόιτσε Βέλλε, σε μια «πολιτική διατήρηση της μνήμης» αντί για την καταβολή των αποζημιώσεων ή του δανείου. Ο δε υφυπουργός Εξωτερικών, Μίχαελ Ροτ αναφέρθηκε ρητά στο ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας, ως μια έμπρακτη απόδειξη ότι η Γερμανία προχωρεί τις «πολιτικές της μεταμέλειας» ακόμα και αν αρνείται να συζητήσει το ζήτημα των αποζημιώσεων.
H έκδηλη διάθεση συμψηφισμού των υποχρεώσεων της Γερμανίας, με την Ίδρυση του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος, στην οποία αναφέρθηκαν τόσο τα κόμματα που απέρριψαν τα ψηφίσματα των Πρασίνων και του Die Linke, όσο και ο ίδιος ο υφυπουργός εξωτερικών, Μίχαελ Ροτ, μεταβάλλει σε νεκρό γράμμα την ρητή αναφορά του «μνημονίου συνεργασίας» μεταξύ της Ελλάδας της Γερμανίας που κυρώθηκε από την ελληνική βουλή τον Δεκέμβριο του 2020, ότι αυτό «δεν αποτελεί απάντηση για την ιδιαίτερη ιστορική ευθύνη της ΟΔΓ που απορρέει από τα σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας..».
Επειδή ο Δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας αναφέρθηκε ρητώς στο σχετικό απόσπασμα του προοιμίου κατά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου και πανηγύρισε για την εγκατάσταση του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας στην Βίλα Πετρίδη της οδού Αναγεννήσεως, παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα της συμφωνίας έτσι όπως κυρώθηκε από την ελληνική βουλή και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της: «Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας […] έχοντας επίγνωση ότι το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας δεν αποτελεί απάντηση για την ιδιαίτερη ιστορική ευθύνη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας που απορρέει από τα σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας των διμερών σχέσεων, και ιδιαίτερα από την γερμανική κατοχή και συμφωνώντας ότι οι σχετικές με τα παραπάνω νομικές θέσεις παραμένουν άθικτες στην παρούσα συμφωνία».
Φυσικά, κάποιος γνώστης των νομικών υποθέσεων θα μπορούσε να αποφανθεί πώς ούτως ή άλλως η ΟΔΓ δεν δεσμεύεται σε αυτό ώστε να απορρίπτει διαρκώς τις ελληνικές αιτιάσεις για τις αποζημιώσεις, αφού «οι σχετικές με τα παραπάνω νομικές θέσεις παραμένουν άθικτες στην παρούσα συμφωνία», και η νομική θέση της ΟΔΓ είναι ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Δηλαδή, η συμφωνία καλύπτει νομικά τα όσα είπαν κυβέρνηση και κόμματα στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο της Γερμανίας προς απόρριψη της συζήτησης περί των αποζημιώσεων ή της επιστροφής του κατοχικού δανείου.
Με λίγα λόγια, η αναφορά του Δημάρχου στο εν λόγω απόσπασμα, δεν ήταν ουσιαστική, και είχε αποκλειστικά ως στόχο να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την παραχώρηση της βίλας Πετρίδη στο Ελλημνογερμανικό Ίδρυμα και την φιλοξενία του στην πόλη μας.
Πρόκειται, όντως, για τεράστια διπλωματική παραχώρηση της ελληνικής πλευράς προς την Γερμανική –που διακαώς επιθυμεί να φτιάξει το προφίλ της μεταμέλειας για τα όσα η χώρα διέπραξε στην Ελλάδα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πότε έρχεται αυτή να εκδηλωθεί; Την ίδια στιγμή που η Γερμανία επιδεικνύει σκανδαλώδη εύνοια απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και μπλοκάρει οποιαδήποτε εφαρμογή διπλωματικών και οικονομικών κυρώσεων από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης, σαν έμπρακτη έκφραση καταγγελίας των πειρατικών τουρκικών δραστηριοτήτων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Την στιγμή, που ακόμα, η Γερμανία κλείνει τα μάτια στην κατάφορη παραβίαση του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας, και των συλλογικών δικαιωμάτων στην οποία επιδίδεται συστηματικά η κυβέρνηση του δικτάτορα Ερντογάν και του υπερεθνικιστή εταίρου του Μπαχτσελί. Ενώ λοιπόν η γερμανική κυβέρνηση παραβιάζει κάθε έννοια αμοιβαιότητας και αλληλοϋποστήριξης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και περιπαίζει με τον κυνισμό της το δημοκρατικό κεκτημένο της Ένωσης, για να στηρίξει την δική της στρατηγική συμμαχία (βλ. δηλώσεις Α. Μέρκελ) με την Τουρκία η ελληνική πλευρά –κυβέρνηση και Δήμος Θεσσαλονίκης– τι κάνει;
Την επιβραβεύει με την ίδρυση του ελληνογερμανικού ιδρύματος νεολαίας. Συμβάλλει έτσι, στην προσπάθεια εξωραϊσμού του δικού της ιστορικού προφίλ. Και το κάνει αυτό, σε μια χρονική συγκυρία που η επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης Καγκελάριος Άνκελα Μέρκελ, αρνείται ακόμα και να αποστείλει μήνυμα προς την Ελλάδα για την επέτειο από τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, ενώ άλλοι πρωθυπουργοί όπως της Ολλανδίας και της Νορβηγίας το έπραξαν, αν και δεν είναι επικεφαλής των κρατών τους.
Το ταγκό αυτό χορεύεται και από τους δύο. Η αλαζονική απόρριψη των ελληνικών αξιώσεων, καθώς και ο απροκάλυπτος κυνισμός της γερμανικής κυβέρνησης που επιλέγει την Τουρκία στο πλαίσιο της αντιπαράθεσής της με την Ελλάδα, βρίσκουν πάτημα, αυτοπεποίθηση, και ενίσχυση στην αλλοπρόσαλλη ελληνική στάση (του Πρωθυπουργού αλλά και του Δημάρχου Θεσσαλονίκης). Που δεν τολμούν να ορθώσουν το ανάστημά τους εκθέτοντας την άθλια γερμανική στρατηγική, ενώπιον όλης της Ε.Ε.
Σε ό,τι μας αφορά, δεν πρόκειται να αποδεχθούμε την ίδρυση του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος, όσο η γερμανική κυβέρνηση επιμένει σκανδαλωδώς στην φιλοτουρκική πολιτική που ο Κάιζερ είχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και όσο απορρίπτει με τόσο αλαζονικό τρόπο τις νόμιμες ελληνικές αξιώσεις για το κατοχικό δάνειο, και τις αποζημιώσεις που έχει καταβάλει κανονικότατα σε άλλες χώρες. Το έχουμε ξαναπεί και άλλες φορές: Το «τζάμπα» στην εξωτερική μας πολιτική, πέθανε. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί σαν να είναι «δεδομένη σύμμαχος» απέναντι σε μια κυβέρνηση που η πολιτική της την υπονομεύει ποικιλοτρόπως, και γι’ αυτό, η διπλωματία της, καθώς και εκείνη των πόλεων, θα πρέπει να συντονιστεί με μια ενιαία εθνική στρατηγική γύρω από την προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων.-
