Και στην τελική, μας φτάνει μία εξουσία πάνω από το κεφάλι μας, δεν έχουμε όρεξη και για δεύτερη.

 Όταν αποκαλύφθηκε ότι ο Φουρθιώτης αδικαιολόγητα είχε αστυνομική προστασία, τα ΜΜΕ, μη θέλοντας να σκαλίσουν το θέμα εκθέτοντας τον υπουργό Χρυσοχοΐδη, είπαν πως όλα αυτά είναι φαντασιοπληξίες και ψέματα. Δεν υπήρχε καμια φρουρά στον Φουρθιώτη.

Όταν τελικά βγήκε ο ίδιος ο Χρυσοχοΐδης και παραδέχτηκε ότι υπάρχει αστυνομική φρουρά στον Φουρθιώτη, τα ΜΜΕ έσπευσαν να συγχαρούν τον υπουργό που αμέσως αντέδρασε και απέσυρε τη φρουρά, για την οποία αυτά τα ίδια ΜΜΕ δυο-τρεις μέρες νωρίτερα είχαν γράψει ότι δεν υπήρχε!

Όταν τις προηγούμενες μέρες ξέσπασε σάλος με την καταγγελία Βαξεβάνη για συμβόλαιο θανάτου εναντίον του, με εμπλοκή του Φουρθιώτη -η καταγγελία ισχυριζόταν, επίσης, ότι ο Φουρθιώτης πλήρωσε και σκηνοθέτησε την επίθεση στο ίδιο του το σπίτι, ώστε να ζητήσει πίσω την αστυνομική φρουρά- τα ΜΜΕ προσπάθησαν να θάψουν το θέμα.

Όταν, όμως, κάθε λεπτομέρεια της καταγγελίας επιβεβαιωνόταν, τα ΜΜΕ ανέλαβαν την προβολή του θέματος αποσυνδέοντάς το, βέβαια, από τον καταγγέλοντα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανεντιμότητά τους.

Τώρα οι δημοσιογράφοι αυτών των ΜΜΕ, αντί να κάνουν κανονικό ρεπορτάζ για τη νύχτα, τους εκβιασμούς, τους νονούς, τις διασυνδέσεις με το θέαμα, τα συμβόλαια θανάτου, την ανοχή της κυβέρνησης (αν βεβαίως υπάρχει), περιορίζονται στο να πληροφορήσουν τους πολίτες για το πώς πέρασε τη νύχτα ο Φουρθιώτης στη ΓΑΔΑ, τι είπε, τι έφαγε, τι ζήτησε. Μεσημεριανάδικο των Οκτώ.

Έτσι αντιμετωπίζουν τη σοβαρότατη υπόθεση στην οποία ο άνθρωπος που σήμερα κατηγορείται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, πριν ένα μήνα κυκλοφορούσε με αστυνομική προστασία, επιδεικνύοντάς τη, συμπεριφερόμενος αλαζονικά και εξουσιαστικά απέναντι σε κάθε πολίτη. Και κανένας δεν είχε καταλάβει τίποτα, κύριοι;

Είναι άλλο να είσαι ΜΜΕ φιλικό προς μια κυβέρνηση και άλλο να προστατεύεις την εξουσία. Δεν θέλουμε μια δημοσιογραφία που προστατεύει την εξουσία και ραβδίζει τους πολίτες. Έντεκα χρόνια μας κουνάνε το δάχτυλο οι τελευταίοι, οι χειρότεροι δημοσιογράφοι όλης της Ευρώπης. Αρκετά. 

Και στην τελική, μας φτάνει μία εξουσία πάνω από το κεφάλι μας, δεν έχουμε όρεξη και για δεύτερη.