Στον …αριστερισμό του …UFOντίνα!

 




Του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή* – 

Λες και η Ελλάς δεν έχει πιο σοβαρά, υπαρξιακά προβλήματα να ασχοληθή, μας προέκυψαν ξαφνικά(;) η υπόθεση Λιγνάδη και η απεργία πείνας του Κουφοντίνα με αποτέλεσμα να έχη αρπάξει φωτιά ο δημόσιος λόγος αγγίζοντας τα όρια νέων εθνικών διχασμών! Αν θέλη κάποιος να βρη πιο χαρακτηριστικά δείγματα κοινωνικής ανωριμότητας δεν θα τα καταφέρη! Δυστυχώς όταν μια κοινωνία δεν μπορεί να διακρίνη τα αυτονόητα, αναιρούνται και οι όποιες δυνατότητες συν-εννοήσεως, επικρατούν παράλληλοι μονόλογοι και συνιστώσες που μαθηματικώς αποκλείεται να οδηγήσουν σε κοινές συνισταμένες. Τον οποιοδήποτε διάλογο αντικαθαστούν τα ιδεολογικά ουρλιαχτά, ο πρωτογονισμός θριαμβεύει και η ζωή τραβάει την …κατηφόρα! Ο κ. Κουφοντίνας είναι ένας εγκληματίας, ένας στυγνός εκτελεστής, ένας μοβόρος άνθρωπος, φαίνεται κι’από τη φάτσα άλλωστε. Δεν είναι καν τρομοκράτης με την παραδοσιακή έννοια του όρου, άσχετα αν τα εγκλήματά του ενεδύθηκαν δικής του κοπής ιδεολογικούς μανδύες. Είναι κοινός κακούργος που θεώρησε ότι έχει το δικαίωμα να αφαιρή ανθρώπινες ζωές κατά το δοκούν και φαίνεται ότι το απολάμβανε κιόλας αν κρίνωμε από τον τρόπο των εκτελέσεων αλλά και τις ανακοινώσεις του μετά από κάθε έγκλημα. Πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου και δεν έχω κανένα πρόβλημα, είναι δικαίωμά τους, εγώ τη γνώμη μου εκφράζω και όχι ελαφρά τη καρδία. Ο εν λόγω εγκληματίας λοιπόν, είχε την τύχη να συλληφθή και να καταδικαστή σε μία χώρα με απαράδεκτα επιεική, για τα κακουργήματά του, νομοθεσία και μεταχείριση. Ενα ανθρωπόμορφο τέρας που έχει αφαιρέσει τη ζωή από 11 ανθρώπους, αυτούς που ξέρουμε τουλάχιστον, δεν μπορεί να αφήνεται ελεύθερος κάποια Σαββατοκύριακα του χρόνου και είναι αδιανόητο να έχη δικαίωμα το Σωτήριον έτος 2021 να υποβάλλη αίτηση αποφυλάκισης! Αυτό δεν είναι δικαιοσύνη, είναι ξεχειλωμένο φουστάνι που κάνει για όλα τα …νούμερα!

Πολύ περισσότερο δεν έχει το δικαίωμα να επιλέγη τον τόπο όπου θα εκτίση το υπόλοιπο της ποινής του. Δεν είναι φιλοξενούμενος του σωφρονιστικού συστήματος, είναι κατάδικος. Ωστόσο, και σ’αυτό το θέμα, δυστυχώς, η “άκαρδη” ελληνική πολιτεία του δίνει τη δυνατότητα να προσφύγη δικαστικώς για να επιτύχη τη μετάθεσή του, ούτε δάσκαλος σε επαρχία να ήταν, το τομάρι! Ο κύριος όμως δεν καταδέχεται κάτι τέτοιο, θεωρεί εαυτόν υπαράνω όπως τον θεωρούσε και για τα θύματά του, αντ’αυτού επιχειρεί να εκβιάση το κράτος με απεργία πείνας, επενδύοντας στα κακώς εννοούμενα ανθρωπιστικά αισθήματα μερίδος της κοινής γνώμης! Εκτός από στυγνός εγκληματίας, είναι και αισχρός μανιπουλάτορας, συνήθως αυτά πάνε μαζί το έχουμε δει άπειρες φορές σε περιπτώσεις μαφιόζων. Τη βρίσκει να παίζη την άχαρη ζωή του κορώνα γράμματα προκειμένου να πετύχη αυτό που θέλει, να έχη την αυτοϊκανοποίηση ότι του πέρασε, πως επέβαλε εαυτόν σε ένα κράτος που τόσες διευκολύνσεις του προσφέρει και το οποίο πασιφανώς μισεί.

Αυτά λοιπόν κάνει ο κ. Κουφοντίνας και σε τελική ανάλυση έχει το δικαίωμα να τα κάνη. Αλλοίμονο όμως αν το κράτος υποχωρήση, υποκύπτοντας στις κραυγές περί ευθύνης για τον θάνατό του σε περίπτωση που ο κρατούμενος το πάη μέχρι τέλος. Αν και τέτοιο ενδεχόμενο ουσιαστικά δεν υπάρχη, αφού η νομοθεσία προβλέπει υποχρεωτική σίτιση εφόσον η κατάσταση φτάση στο απροχώρητο, κάτι που και ο ίδιος γνωρίζει και το εκμεταλλεύεται προκειμένου να δημιουργήση τον θόρυβο που χρειάζεται η ματαιοδοξία του και τελικώς να επιστρέψη στον Κορυδαλλό. Παρακολουθείται ιατρικώς σε 24ωρη βάση τη στιγμή που εκατοντάδες Ελληνες στερούνται της ίδιας δυνατότητος, κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο χιλιάδες Ευρώ κι’όλα αυτά για να κάνη το κομμάτι του σαν χαϊδεμένος βουτυρομπεμπές που είναι, διότι αυτό είναι, επαναστάτης εκ του ασφαλούς όπως κι’όταν σκότωνε κρυφά ως “τρομοκράτης”.

Η πολιτεία και ανθρωπιστικώς ομιλούντες δεν μπορεί να κάνη πίσω, δεν γίνεται οι κατάδικοι να έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά διότι αύριο την άλλη θα υπάρξουν παρόμοιες περιπτώσεις! Ούτε δικαιούται ο Κουφοντίνας μετά από τόση νομοθετική επιείκεια να προσπαθή να βγη κι’από πάνω. Πέραν όμως από τον χώρο των φυλακών, τυχόν υποχώρηση του κράτους θα στείλη τα λάθος μηνύματα ως προς την αποφασιστικότητά του κι’αλλαχού. Γιατί όλοι θα διαπιστώσουν εκ νέου ότι στη δύσκολη στιγμή κάνει πίσω. Τί μήνυμα θα πάρουν οι Τούρκοι για παράδειγμα, όταν δουν μία έντρομη κυβέρνηση να υποκύπτη στη δήθεν κατακραυγή για έναν εγκληματία;

Θα πουν κάποιοι ότι το σωφρονιστικό σύστημα δεν είναι για να εκδικήται, αλλά για να οδηγή τους κρατούμενους σε μεταμέλεια μέσω της τιμωρίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, μετά από σχεδόν 20 χρόνια φυλάκισης και βόλτες κάποια Σαββατοκύριακα, ο Κουφοντίνας δεν έχει μετανοήσει, το αντίθετο μάλιστα, το παίζει και αγέρωχος “αγωνιστής”. Με 11 θανάτους στο ενεργητικό του, δεν έχει ηθικά το δικαίωμα να ξανακυκλοφορήση ελεύθερος. Επιτέλους, η πολιτεία το χρωστάει στα θύματά του και τους οικείους τους, ακόμη κι’αν κάποιοι από αυτούς έχουν συγχωρήσει το κάθαρμα! Να σαπίση στη φυλακή κι’αν θέλει να κάνη απεργία πείνας για να πεθάνη, έχει το δικαίωμα και κακώς το κράτος θα παρέμβη να τον εμποδίση. Το δικαίωμα στη ζωή όπως στον θάνατο είναι ιερό!

Το ελληνικό κράτος ορθώς έχει καταργήσει τη θανατική ποινή. Η εκτέλεση είναι πράξη ανίερη, αφενός γιατί προσβάλλει την ιερότητα του ανθρωπίνου σώματος κι’αφετέρου δεν έχουν το δικαίωμα άνθρωποι να επιβάλλουν ημερομηνία λήξεως σε άλλους ανθρώπους. Ο Ντοστογέφσκυ που σώθηκε τελευταία στιγμή από την εκτέλεση με παρέμβαση του τσάρου, στο αριστούργημά του “Ο Ηλίθιος” εκθέτει με τη συναρπαστική γραφή του το απάνθρωπον της θανατικής ποινής. Στην αρχαία Αθήνα, ίσως την πλέον ανεπτυγμένη κοινωνία που έχει γνωρίσει ο ανθρώπινος πολιτισμός, υπήρχε η ποινή του θανάτου εφόσον το έγκλημα ήταν τέτοιας σοβαρότητας που εκρίνετο ότι δεν είχε νόημα η προσπάθεια σωφρονισμού δια της φυλακίσεως. Δεν υπήρχε όμως δήμιος, δεν γίνονταν εκτελέσεις. Σε έβαζαν στη φυλακή με μία κούπα κώνειο κι’όταν ήσουν έτοιμος το έπινες, όπως έκανε και ο Σωκράτης. Ισως λοιπόν και σήμερα, για ειδεχθή εγκλήματα όπως του Κουφοντίνα, να καταφύγουμε στην αρχαία μας παράδοση. Ρίξτε τον σε ένα κελί, με στοιχειώδη σίτιση και ένα ποτήρι κώνειο κι’αφήστε τον να αποφασίση το πότε θα κάνη στον εαυτό του ό,τι έκανε στα θύματά του, με πολύ πιο ανθρώπινο τρόπο μάλιστα…

*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!

https://www.neohellenika.com

loading...