Υπόθεση Κουφοντίνα: το σενάριο των επιχειρήσεων προβοκάτσιας από το Μητσοτακικό καθεστώς όλο και πιο πιθανό

 globinfo freexchange – 

Αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές του 2019 είχαμε γράψει ότι, ο “σοφός λαός” δεν είναι και τόσο σοφός. Είτε με την ψήφο του, είτε με την αποχή του, έδωσε το ελεύθερο στη χειρότερη δεξιά της μεταπολίτευσης να σαρώσει σαν ‘οδοστρωτήρας’ τα πάντα στο πέρασμά της. Μετά από τέσσερα χρόνια νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, το τοπίο καταστροφής θα έχει κάνει τη χώρα κυριολεκτικά αγνώριστη.

Και τον Νοέμβριο του 2020 επισημάναμε ότι, δυστυχώς, απ’ότι φαίνεται, η πανδημία απλώς θα επισπεύσει αυτή την καταστροφή.

Όπως αποδεικνύεται από την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ΕΣΥ, ειδικά στις περιοχές με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, η χώρα θα πληρώσει πολύ ακριβά τον ιδεολογικό φανατισμό των στελεχών του καθεστώτος Μητσοτάκη. Ειδικά τώρα, που οι μεταλλάξεις του ιού κάνουν πάρτι και απειλούν να τινάξουν στον αέρα κάθε σχεδιασμό. 

Όπως είχαμε επίσης επισημάνει, δεν είναι απλά η ανικανότητα των στελεχών του καθεστώτος που έχει αφήσει ανοχύρωτο το ΕΣΥ απέναντι στο δεύτερο (και τώρα τρίτο και χειρότερο), σαρωτικό κύμα της πανδημίας. Είναι ο τυφλός τους φανατισμός και η απέχθειά τους απέναντι σε οτιδήποτε βρίσκεται υπό δημόσιο έλεγχο. Θα ήταν ιεροσυλία γι’αυτούς να κάνουν προσλήψεις, αντί να ξεπουλήσουν ή να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά συμφέροντα.

Δεν έχετε παρά να θυμηθείτε απλά τις αδιανόητες δηλώσεις του πάλαι ποτέ τηλεαστέρα του καθεστώτος για “πεταμένα λεφτά” όσον αφορά την επίταξη (και όχι ενοικίαση) των ιδιωτικών ΜΕΘ. Προφανώς η λέξη “επίταξη” ακόμα και κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι άγνωστη για τους σκληρούς νεοφιλελέδες του Μητσοτακικού καθεστώτος.

Μοιραία, το καθεστώς των “αχρήστων” και όχι αρίστων, όπως αποδεικνύεται, έχει εναποθέσει όλες του τις ελπίδες στο εμβόλιο, μπας και προλάβει να ανοίξει τις πόρτες στους τουρίστες για το καλοκαίρι και συμμαζέψει κάπως τα ασυμμάζευτα. 

Και κει όμως τα πράγματα δεν φαίνεται να πηγαίνουν καλά. 

Μια κυβέρνηση ανδρείκελων που έχει μάθει να κάνει το καλό και υπάκουο παιδί απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους και στο Γερμανικό διευθυντήριο, δεν πρόκειται να διεκδικήσει αποφασιστικά μεγαλύτερες ποσότητες εμβολίων. Και όλα αυτά, όταν η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει παραδοθεί εδώ και καιρό στις ορέξεις των διαφόρων λόμπι, δεν μπορεί, όχι απλά να επιβληθεί στις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, αλλά ούτε καν να διανοηθεί να κατασκευάζει απευθείας το δικό της εμβόλιο, χωρίς τη διαμεσολάβηση των ισχυρών “φαρμακονταβατζήδων”.

Το να εξετάσει βέβαια η κυβέρνηση του “ανέμελου Μωυσή” την εναλλακτική εμβολίων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά Ρωσία ή Κίνα μεριά, όπως “τόλμησαν” να κάνουν άλλες κυβερνήσεις, ούτε γι’αστείο. Η μαμά Μέρκελ και οι Αμερικανοί θα τραβούσαν αμέσως τα αυτιά των καθεστωτικών ανδρείκελων του Μητσοτακικού προτεκτοράτου.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχαμε και τις επικοινωνιακές υπερ-γκάφες του “ανέμελου Μωυσή” σε Πάρνηθα, Ικαρία και … Ντα Κάπο. Είχαμε το ρεζίλεμα του Μητσοτακικού επιτελικού κράτους με το πέρασμα της “Μήδειας” από την Αττική. Είχαμε την υπόθεση Λιγνάδη με μια υπουργό πολιτισμού να βρίσκεται ακόμα στη θέση της μετά από παιδαριώδεις δικαιολογίες, πράγμα αδιανόητο ακόμα και για μια μπανανία, πόσο μάλλον για μια υποτίθεται Ευρωπαϊκή χώρα, που η υποτιθέμενη φιλελεύθερη κυβέρνησή της λατρεύει φανατικά τον Ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό. 

Μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο, ήρθε και η υπόθεση Κουφοντίνα. Και όλα δείχνουν, ότι το Μητσοτακικό καθεστώς επιχειρεί να την εκμεταλλευτεί για να αποπροσανατολίσει και να συσπειρώσει το συντηρητικό ακροατήριο που αποτελεί τη βάση των ψηφοφόρων της γαλάζιας παράταξης.

Οι καλοταϊσμένοι παπαγάλοι της Πέτσινης λίστας και της μιντιακής χούντας έχουν πιάσει δουλειά για να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα. Άρχισαν να παίρνουν συνεντεύξεις από συγγενείς των θυμάτων της 17 Νοέμβρη με στόχο να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά των νοικοκυραίων. Προετοιμάζουν έτσι το έδαφος για πιθανές επιχειρήσεις προβοκάτσιας.

Όπως είχαμε επίσης επισημάνει αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές, ίσως η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκμεταλλευτεί το “παλιό, καλό” δεξιό παρακράτος για να οργανώσει κατάλληλες επιχειρήσεις προβοκάτσιας. Έτσι, θα τα φορτώσει όλα ως συνήθως στους “μπαχαλάκηδες” του ΣΥΡΙΖΑ για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τα βάρβαρα νεοφιλελεύθερα μέτρα και να κάνει τους αγανακτισμένους νοικοκυραίους να επιζητούν απεγνωσμένα “ησυχία, τάξη και ασφάλεια” μέσω μιας σκληρής καταστολής. 

Φαίνεται ότι το Μητσοτακικό καθεστώς χρειάζεται αυτή τη στιγμή περισσότερο από ποτέ τέτοιες επιχειρήσεις. Όχι μόνο για να εκτρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης από την παταγώδη κυβερνητική αποτυχία σε όλα τα μέτωπα. Όχι μόνο για να εκτρέψει την προσοχή των νοικοκυραίων από την υπόθεση Λιγνάδη που κόντεψε να σμπαραλιάσει το λάβαρο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια με το οποίο η Μητσοτακική δεξιά ψάρεψε ψήφους. Όχι μόνο για να πλήξει την αξιωματική αντιπολίτευση ταυτίζοντας την, ως συνήθως, με την τρομοκρατία, πάντα με την βοήθεια της μιντιακής προπαγάνδας. Αλλά και για να δημιουργήσει κλίμα χάους τουλάχιστον μέχρι να περάσει το Πάσχα, ώστε να μην ξεσπάσουν οι θεοσεβούμενοι νοικοκυραίοι και το παπαδαριό πάνω στην κυβέρνηση, που απ’ότι δείχνουν τα πράγματα, θα αναγκαστεί να κρατήσει και πάλι κλειστές τις εκκλησίες.

Και φαίνεται ότι όσοι πάνε να “χαλάσουν τη σούπα” αυτών των σχεδιασμών εξαφανίζονται από το προσκήνιο. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Σπύρου Δημητριάδη, πατέρα του διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου, Γρηγόρη Δημητριάδη, του οποίου η δήλωση εξαφανίστηκε από τις συστημικές ιστοσελίδες, αφού προφανώς έφερε σε μεγάλη αμηχανία το καθεστώς.

Και επειδή το Μητσοτακικό καθεστώς είναι βρόμικο και αδίστακτο, ίσως φτάσει στο σημείο ακόμα και να θυσιάσει κάποιον από τους “φρουρούς” του, προκειμένου να επιβάλει σκληρή καταστολή με την ανοχή και τη συναίνεση των συντηρητικών νοικοκυραίων.

Αλλά το καθεστώς Μητσοτάκη δεν είναι μόνο βρόμικο και αδίστακτο. Είναι και πανικοβλημένο. Αν δεν υπήρχε η μιντιακή χούντα να το στηρίζει με νύχια και με δόντια, ίσως να είχε πέσει ήδη. Και μέσα στην απελπισμένη προσπάθειά του να κουκουλώσει την ανικανότητά του με επικοινωνιακά τερτίπια και άφθονη προπαγάνδα, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες.