Χάρτης που αποτυπώνει (όχι με απόλυτη ακρίβεια) τον διαμοιρασμό των εδαφών της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας με την Συνθήκη των Σεβρών

Η Συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920) ήταν μία από τις συνθήκες ειρήνης που ακολούθησαν μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπογράφηκε ανάμεσα στους νικητές του Α΄ Παγκοσμίου (Προέχουσες και Σύμμαχες Δυνάμεις)1 και την ηττημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην Σέβρ της Γαλλίας. Στην συνθήκη των Σεβρών οριστικοποιείται το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τον διαμοιρασμό των εδαφών της, η γέννηση του κράτους της Τουρκίας, και η απόδοση στην Ελλάδα, των διεκδικούμενων εδαφών.

Η Συνθήκη των Σεβρών στο τμήμα που αναφερόταν στην Ελλάδα, περιείχε εγγράφως τις παραχωρήσεις των τουρκικών εδαφών όπως διαμορφώθηκαν στη Σύνοδο Ειρήνης του Παρισιού, με κυριότερη την απόδοση του μεγαλύτερου μέρους της Ανατολικής Θράκης και της ευρύτερης περιοχής της Σμύρνης, στην ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό στρατό.

Με τη Συνθήκη των Σεβρών, η οθωμανική επικράτεια περιοριζόταν στο ένα πέμπτο του προπολεμικού εδάφους της αυτοκρατορίας, που ουσιαστικά σήμαινε τη συρρίκνωση της στην Κωνσταντινούπολη και την Κεντρική Ανατολία. Αλλά και η παραμονή της Κωνσταντινούπολης στην κυριαρχία του σουλτάνου τέθηκε υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, ειδικότερα εξαρτήθηκε από την προστασία των μειονοτικών δικαιωμάτων στην τουρκική ζώνη (άρθρο 36). Άλλωστε η οθωμανική πρωτεύουσα τελούσε υπό διασυμμαχική στρατιωτική κατοχή από τον Μάρτιο του 1920 και ο σουλτάνος με την κυβέρνηση του ουσιαστικά ήταν εκεί αιχμάλωτοι των νικητών του πολέμου. Η Τουρκία έχανε κάθε πρόσβαση στα Βαλκάνια, με εξαίρεση τα ευρωπαϊκά προάστια της Κωνσταντινούπολη, ενώ το Αιγαίο λάμβανε μορφή ελληνικής λίμνης. Με τη συνθήκη επιτεύχθηκε ο αφοπλισμός των Στενών και η ελευθεροπλοΐα στα Στενά τέθηκε υπό τον έλεγχο Διασυμμαχικής Επιτροπής (άρθρο 178), με άλλα λόγια κάτω από τον έλεγχο της κραταιάς Μεγάλης Βρετανίας. Η Συνθήκη των Σεβρών κατέδειξε τη θέληση των Συμμάχων να εξαφανίσουν όχι μόνο την Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά και να θέσουν την εναπομείνασα Τουρκία υπό στενό διοικητικό-στρατιωτικό και οικονομικό έλεγχο.

Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε σε κανένα Κοινοβούλιο (ούτε καν στο Ελληνικό) αφού ο αρχηγός τους εθνικιστικού κινήματος Μουσταφά Κεμάλ, κατάφερε με τις νίκες του στρατού του, την ακύρωση της Συνθήκης στην πράξη.

Η σύνθεση ανήκει στην MAP DOSE.