“Υπάρχουν μπαμπάδες του «μην με περιμένεις, απόψε θα βγω με τους φίλους μου» και μπαμπάδες του «ελπίζω να επιστρέψω σύντομα».

Υπάρχουν μπαμπάδες του «επιτέλους το σαββατοκύριακο μπορώ να ξεκουραστώ» και μπαμπάδες του «επιτέλους το σαββατοκύριακο μπορούμε να περάσουμε χρόνο μαζί».

Υπάρχουν μπαμπάδες που όταν επιστρέφουν από τη δουλειά το πρώτο που λένε είναι «είμαι κουρασμένος» και μπαμπάδες που όταν επιστρέφουν από τη δουλειά το πρώτο που λένε είναι «μου λείψατε».

Υπάρχουν μπαμπάδες που αρκεί το ίδιο επώνυμο με το παιδί τους για να νιώσουν πατεράδες και μπαμπάδες που φροντίζουν τα παιδιά τους κι ας έχουν διαφορετικό επώνυμο.

Υπάρχουν μπαμπάδες του «μα εγώ φέρνω τα λεφτά στο σπίτι» και μπαμπάδες που κάθε πρωί πριν φύγουν για τη δουλειά νιώθουν σφίξιμο στο στομάχι.

Υπάρχουν μπαμπάδες που αλίμονο αν κάνουν τις «γυναικείες» δουλειές και μπαμπάδες που λερώνουν τα χέρια τους με «κακά» και τα ρούχα τους με εμετό.

Στον κόσμο που ζούμε υπάρχουν άντρες που επιλέγουν να προσφέρουν μόνο λίγα σπερματοζωάρια και άντρες που επιλέγουν να συμμετέχουν ενεργά στη ζωή των παιδιών τους”

(Via: Δημήτριος Ι. Πετρούνιας)