Διάβασα μολις ενα πολυ ωραίο αρθρο σας για τον καρδιοχειρούργο Παναγιωτη Σπυρου! Θέλω να σας διηγηθώ μια δικη μου εμπειρία με τον Παναγιωτη Σπυρου!
Ο Παναγιωτης Σπυρου οταν πρωτοηρθε στην Ελλαδα,την πρωτη εγχειρηση ανοιχτης καρδιας την εκανε στο θειο μου,ζωντανα απ το κρατικο καναλι!
Ο θειος μου ειχε να λεει για τον Σπυρου,μονο καλα λογια!
Ο θειος μου πεθανε πριν δυο χρονια,πολυ μετα απ τον γιατρο του!
Αφου οταν πηγαινε για τσεκ απ,στον διαδοχο του Σπυρου,τον κυριο Φιλιππου,του ελεγε αστειευομενος,ρε Θοδωρε,το γιατρο σου εθαψες,ποσο αλλο θες να ζησεις?!
Στα δικα μου τωρα!
Ημουν φανταρος στην Στρατονομια στο 3ο Σωμα Στρατου και φυλαω σκοπια την πυλη του Στρατηγου-Σωματαρχη!
Μια ψηλη μαντεμενια πορτα,που απο κει μπαινει και βγαινει ΜΟΝΟ ο Στρατηγος!
Και ο δρομος που οδηγει στην πυλη αυτη ειναι κλειστος με μπαρες,κορδελες,κονους,αλυσιδες…!!
Βλεπω λοιπον ξαφνικα ενα λιντακι 50αρι να ανεβαινει το δρομο που οδηγει στη πυλη του Στρατηγου! Σηκωνει την μπαρα,παρακαμπτει κονους,αλυσιδες και ερχεται και παρκαρει μπροστα μου! Οδηγος ενας κυριος και πισω δυκαβαλο ο Σπυρου!
Με λεει,που ειναι ο Στρατηγος? Ειναι επανω?
Τον παραπεμπω στο Δοκιμο της κεντρικης πυλης,ν αφησει ταυτοτητα,να ειδοποιηθει ο Στρατηγος…για τα προβλεπομενα!
Με λεει,με γνωριζεις??
Του λεω φυσικα,εχετε κανει την πρωτη σας εγχειρηση στο θειο μου!
Με λεει,ζει ακομα το λεονταρι?
Του λεω ζει!
Και ανοιγει το βημα του και πισω ο φιλος του και μπαινουν μεσα στη πυλη του Στρατηγου,απ το κοκκινο χαλι και απ της σκαλες με ταχυ βημα,ανεβαινουν στα γραφεια!
Εγω τρεχω απο πισω,του φωναζω,του λεω οτι θα μου δημιουργησετε προβλημα,σας παρακαλω παντε απ την πυλη για τα τυπικα..αυτοι τιποτα! Μπαινουν στο γραφειο υποδοχης και ζητουν να δουν τον Στρατηγο!
Εγω απ εξω να τον κοιταω με βλεμα κουταβιου,σαν να του λεω,ΤΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ,ΜΕ ΕΚΑΨΕΣ!
Με βλεπει ετσι,βγαινει εξω απ το γραφειο με πιανει απ το σβερκο και μου λεει,μη φοβασε ρε,θα σ ευγνωμονει ο Στρατηγος που με αφησες και μπηκα,μη φοβασε και αντε τωρα γυρισε στη Σκοπια σου!
Γυριζω λοιπον και γω πισω στη Σκοπια!
Μετα απο καμια ωρα κατεβαινουν κατω ολοι μαζι και ο Στρατηγος!
Και απευθυνομενος στο Στρατηγο ο Σπυρου,του λεει,ΠΕΣ ΤΟΥ ΡΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙΣ,ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΙ!
Και ετσι κι εγινε!
Μετα απ αυτο με πιανει ο Στρατηγος και μου λεει,οδηγας αυτοκινητο?
Του λεω ναι!
Θα σε κανω οδηγο μου και θα σε κρατησω εδω!
Δεν απαντησα αμεσως,γιατι δεν την ηθελα την θεση,λογω οτι εχει πολυ χωσιμο,βραδινα,ταξιδια,αλλα και για προσωπικους λογους,αρνηθηκα!
Αυτος ηταν ο Παναγιωτης Σπυρου για μενα!
Ετσι τον γνωρισα!
Και ο Θεος να αναπαυει την δικη του ψυχη και της κορης του!
Αιωνια του η μνημη!
Και μια προταση!
Θα μπορουσε η μιση Λεωφορος Παπανικολαου που οδηγει στο Νοσοκομειο Παπανικολαου,να μετονομαστει σε Λεωφορο Παναγιωτη Σπυρου,ως μια ελαχιστη ενδειξη τιμης σε εναν μεγαλο Ελληνα γιατρο,που πολεμηθηκε απο “συναδελφους” του,οσο κανεις αλλος!
Γ.Ν
