ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Η τρίτη εβδομάδα των Απόκρεω είναι αυτή της Τυροφάγου ή Τυρινής,. οπότε όλες τις ημέρες γίνεται κατάλυση σε όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, του αβγού, των ψαριών και φυσικά του ελαιολάδου, απαγορεύεται όμως η κρεοφαγία. Η τρίτη εβδομάδα λέγεται Τυρινή ή της Τυροφάγου, επειδή έτρωγαν γαλακτοκομικά προϊόντα. Από τη Δευτέρα, μια εβδομάδα πριν την Καθαρή Δευτέρα, άρχιζε η αποχή από το κρέας και επιβαλλόταν η χρήση τυριού και γαλακτερών σαν ενδιάμεση άσκηση μεταξύ κρεοφαγίας και νηστείας. Από την τέταρτη εβδομάδα, με την Καθαρά Δευτέρα, αρχίζει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή με την αυστηρότατη νηστεία της.

Το Ευαγγέλιο που διαβάζεται κατά την Κυριακή της Τυροφάγου ή Τυρινής, που πέφτει πάντα 49 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα, είναι το Κατά Ματθαίο ΣΤ'(6) 14-21, η ερμηνεία του οποίου έχει ως εξής:

«Γιατί αν συγχωρέσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, θα συγχωρέσει και τα δικά σας ο Πατέρας σας ο ουράνιος. Αν όμως δεν τους συγχωρέσετε, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρέσει τα δικά σας παραπτώματα.

Και όταν νηστεύετε, μη γίνεστε όπως οι υποκριτές που εμφανίζονται σκυθρωποί. γιατί αφήνουν άπλυτα τα πρόσωπά τους, για να φανούν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Αλήθεια σας λέω, έχουν πάρει πλήρως το μισθό τους.

Εσύ, όμως, όταν νηστεύεις, άλειψε (σαπουνίζοντας) το κεφάλι σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανείς στους ανθρώπους πως νηστεύεις, αλλά κάνε το στα κρυφά, για τον Πατέρα σου. Και ο Πατέρας σου βλέποντας ότι το κάνεις στα κρυφά θα σε ανταμείψει στα φανερά.

Μη θησαυρίζετε για σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου σκόρος και σκουριά τους αφανίζουν και όπου κλέφτες κάνουν διάρρηξη και τους κλέβουν.
Αλλά θησαυρίζετε για σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκόρος ούτε σκουριά τους αφανίζουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε τους κλέβουν.
Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

Το κήρυγμα της Κυριακής της Τυροφάγου ή Τυρινής έχει ως εξής.

Η περίοδος του Τριωδίου μας προετοίμασε για την πορεία μας προς το Πάσχα, μέσω της Μεγάλης Σαρακοστής , που πρέπει να γίνει με συγχωρητικότητα, νηστεία και συσσώρευση πνευματικών και όχι υλικών αγαθών.

Διά της υπακοής και της ταπεινώσεως, όλα αλλάζουν. Η συγχωρητικότητα των παραπτωμάτων των συνανθρώπων μας, η οποία επιφέρει και την συγχωρητικότητα των δικών μας παραπτωμάτων από τον Θεό, μας διδάσκει τον θεόδεκτο τρόπο ζωής μας, με στόχο την απελευθέρωσή μας από τα ποικιλόμορφα πάθη, που καταδυναστεύουν την ζωή την δική μας αλλά και των λοιπών συνανθρώπων μας.

Η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (πραγματική και όχι υποκριτική) θα μας βοηθήσει να έχουμε εγκράτεια και αυτοπειθαρχία, όχι μόνο στο θέμα του φαγητού, αλλά γενικότερα, και θα αποτελέσει ένα άνοιγμα πορείας προς τον εορτασμό της Αναστάσεως του Κυρίου.

Όλα τα ανωτέρω, με κορυφαία την έμπρακτο χριστιανική προς όλους αγάπη, είναι άλλωστε και οι πνευματικοί θησαυροί , τους οποίους, σε αντίθεση με τους υλικούς, πρέπει να συγκεντρώνουμε από αυτήν την γη, για να θησαυρίζουμε πνευματικά στον ουρανό, όπου θα παραμείνουν ακέραιοι, χωρίς να διατρέχουν κανένα κίνδυνο φθοράς ή κλοπής.

Η ΕΞΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΩΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Την Κυριακή της Τυρινής γίνεται μνεία και ενός θλιβερού για το ανθρώπινο γένος γεγονότος και αυτό είναι η έξωση των Πρωτοπλάστων και Προπατόρων μας, Αδάμ και Εύας, από τον Παράδεισο. Βασίζεται σε κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, στο Κεφάλαιο ‘’ΓΕΝΕΣΙΣ’’.

Παραθέτουμε τα κυριότερα σχετικά αποσπάσματα.

– ΚΕΦ 1 – 26¨ καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ ̓ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ ̓ ὁμοίωσιν

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και είπε ο Θεός «Ας δημιουργήσουμε ( πληθυντικός μεγαλοπρεπείας) τον άνθρωπο σύμφωνα με την δική μας (οπτική) εικόνα και (πνευματική) ομοίωση.

– ΚΕΦ. 2 – 7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν. 8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ̓Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο από το χώμα της γης και του φύσηξε στο πρόσωπό του πνοή ζωής και έγινε ο άνθρωπος με ζωντανή ψυχή. Και δημιούργησε τον Παράδεισο (=κήπο κατάφυτο και γεμάτο θηρία, ήμερα τότε) που βρισκόταν ανατολικά της Εδέμ, και έβαλε εκεί τον άνθρωπο τον οποίον έπλασε.

– ΚΕΦ. 2 – 16 καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ̓Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, 17 ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ ̓ αὐτοῦ· ᾗ δ ̓ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ ̓ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και έδωσε εντολή ο Θεός στον Αδάμ, λέγοντας : «Μπορείς να φας τροφή από οποιοδήποτε δέντρο (=ξύλο ) μέσα στον Παράδεισο, από δε το δέντρο της Γνώσεως του Καλού και του Κακού να μην φάτε. Αν κάποια μέρα φάτε από αυτό, διά θανάτου θα αποτελειωθείτε».

– ΚΕΦ 2 – 18 Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ ̓ αὐτόν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και είπε ο Κύριος ο Θεός «Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος του. Ας του φτιάξουμε έναν βοηθό για να τον έχει κοντά του.

– ΚΕΦ. 2 – 21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ̓Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ ̓ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ̓Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ̓Αδάμ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και επέβαλε ο Θεός έκσταση στον Αδάμ και τον ύπνωσε και πήρε μία από τις πλευρές του και την συμπλήρωσε με σάρκα και οικοδόμησε ο Θεός την πλευρά , την οποίαν έλαβε από τον Αδάμ, σε γυναίκα , (την οποίαν) και την οδήγησε στον Αδάμ.

[Την γυναίκα πλησίασε ο όφις, ο οποίος ‘’ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν ἐποίησε Κύριος ὁ Θεός.]

– ΚΕΦ. 3 – 4 καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε· 5 ᾔδει γὰρ ὁ Θεός, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ ̓ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν. 6 καὶ εἶδεν ἡ γυνή, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰς βρῶσιν καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι, καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ ἔφαγε· καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς μετ ̓ αὐτῆς, καὶ ἔφαγον.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και είπε ο όφις στην γυναίκα «Δεν θα πεθάνετε διά του θανάτου. Διότι ξέρει ο Θεός ότι αν κάποια μέρα φάτε από αυτό (το δέντρο), θα ανοίξουν τα μάτια σας και θα είσθε σαν Θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό . Και είδε η γυναίκα ότι το δέντρο ήταν καλό για τροφή και όμορφο στην όψη και ωραίο στην κατανόηση (του καλού και του κακού) , και αφού πήρε τον καρπό του (δέντρου), τον έφαγε και τον έδωσε και στον άνδρα της και έφαγαν (και οι δύο) .

[Αφού έφαγαν, αντελήφθησαν ότι ήταν γυμνοί και προσπάθησαν να καλυφθούν με περιζώματα φύλλων συκής και κρύφτηκαν. Το δειλινό ήρθε ο Θεός και αναζήτησε τον Αδάμ, ο οποίος δεν εμφανίστηκε αμέσως μπροστά του, λέγοντάς του ότι ήταν γυμνός].

– ΚΕΦ. 3 – 11 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεός· τίς ἀνήγγειλέ σοι ὅτι γυμνὸς εἶ, εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ ̓ αὐτοῦ ἔφαγες; 12 καὶ εἶπεν ὁ ̓Αδάμ· ἡ γυνή, ἣν ἔδωκας μετ ̓ ἐμοῦ, αὕτη μοι ἔδωκεν ἀπὸ τοῦ ξύλου, καὶ ἔφαγον. 13 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῇ γυναικί· τί τοῦτο ἐποίησας; καὶ εἶπεν ἡ γυνή· ὁ ὄφις ἠπάτησέ με, καὶ ἔφαγον.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ : Και Θεός του είπε «Ποιος σου είπε ότι είσαι γυμνός, εκτός αν έφαγες από το δέντρο που σου είχα δώσει εντολή να μην φας, από αυτό έφαγες;; », και είπε ο Αδάμ «Η γυναίκα που έδωσες να είναι μαζί μου , αυτή μου έδωσε (καρπό) από το δέντρο και έφαγα». Και είπε ο Κύριος στην γυναίκα «Γιατί το έκανες αυτό»;; Και είπε η γυναίκα «Ο όφις με εξαπάτησε και έφαγα».

[Τότε ο Θεός καταράστηκε τον όφι να σέρνεται με την κοιλιά και να έχει έχθρα με το ανθρώπινο γένος, την Εύα να πληθύνουν οι λύπες της και τον Αδάμ να κερδίζει, με τον ιδρώτα του προσώπου του τα προς το ζην, έως τον θάνατό του, όπου και θα επιστρέψει στην γην διότι « γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ». Και έφτιαξε δερμάτινους χιτώνες στον Αδάμ και στην γυναίκα, , και τους έντυσε].

– ΚΕΦ. 3 – 23 καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸςἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθη. 24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ̓Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ( Τέλος) ο Θεός ἐδιωξε τον Αδάμ από την άνετη ζωή του Παραδείσου, για να εργάζεται στην γη, από την οποίαν ελήφθη. Έβγαλε τον Αδάμ έξω από την άνετη ζωή του Παραδείσου και τον έκανε να κατοικήσει απέναντι από τον Παράδεισο και έβαλε τα Χερουβίμ με την πύρινη στρεφόμενη ρομφαία για να φυλάνε την οδό του δέντρου της ζωής.

Οι άνθρωποι έχασαν τον Παράδεισο, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, διότι περιφρόνησαν την εντολή της νηστείας. Εμείς, μπορούμε να μπούμε στη Βασιλεία του Θεού, αν τηρήσουμε την εντολή της νηστείας, όπως, φυσικά και όλες τις υπόλοιπες εντολές του Θεού.

Επιμέλεια Κειμένου : ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ