Στην Αρχαιότητα μεγάλη κατανάλωση είχε & ένας πορτοκαλί καρπός το ΙΠΠΟΦΑΕΣ.

Περιέχει 192 βιταμίνες & είναι όλες απορροφήσιμες από τον οργανισμό.

Στις εκστρατείες, ο Μ. Αλέξανδρος παρατήρησε, ότι τα άρρωστα & τραυματισμένα άλογα θεραπεύονταν τρώγοντας τα φύλλα & τους καρπούς του φυτού & άρχιζε να γυαλίζει το τρίχωμα τους, από την παρατήρηση αυτή δόθηκε & η ονομασία του. (ΙΠΠΟ – ΦΑΟΣ = ΑΛΟΓΟ ΠΟΥ ΓΥΑΛΙΖΕΙ).

Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν & οι στρατιώτες του, μαζί με τον ίδιο για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες. Υπάρχουν επίσ ης αναφορές ότι το χρησιμοποιούσε στις εκστρατείες του & ο Τζέγκις Χαν.

Το Ιπποφαές μνημονεύεται από τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, άλλα κυρίως από τον Διοσκουρίδη, του Αναζαρβέα, πατέρα της Φαρμακολογίας.

Αναφορές στο Ιπποφαές υπάρχουν στην Θιβετιανή & Κινέζικη Ιατρική. Από το 1929, όταν για 1η φορά πραγματοποιήθηκε βιοχημική ανάλυση των καρπών του φυτού, οι γνώσεις για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού συνήθως αυξάνονται.

Πλέον υπάρχει τεκμηριωμένη γεύση (Γερμανία – Ρωσία – Καναδάς – Κίνα – Φιλανδία – Αγγλία – Σουιδία κ.α), για το Ιπποφαές & έχο υν αφιερωθεί για αυτό 5 επιστημονικά συνέδρια. 

Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με την μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα

loading...