Οι ιπτάμενες αλεπούδες της Ταϊλάνδης
Αν ποτέ επισκεφτείτε το βουδιστικό ναό Wat Luang στην Ταϊλάνδη, εκτός από τους Βουδιστές μοναχούς και τους επισκέπτες, θα συναντήσετε και ένα ακόμα θηλαστικό που ζει σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον και τους ανθρώπους: πρόκειται για τις ιπτάμενες αλεπούδες, τις μεγαλύτερες σε μέγεθος νυχτερίδες του κόσμου!
Το περίεργο με τις νυχτερίδες αυτές είναι ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν κρύβονται σε κάποια σπηλιά, αλλά κουρνιάζουν στα δέντρα κατά χιλιάδες, ενώ όταν νυχτώνει πετούν με ταχύτητα μέχρι και 50 χλμ./ώρα προς αναζήτηση τροφής. Μόλις εντοπίσουν τα οπωροφόρα δέντρα που προτιμούν, προσγειώνονται κατά σμήνη πάνω τους, κάνοντας πολλή φασαρία. Όταν επιστρέφουν στα δέντρα για να ξεκουραστούν, προσπαθούν να βολευτούν κρεμόμενες ανάποδα από τα κλαδιά με τα φτερά τυλιγμένα γύρω από το σώμα τους. Σε αυτή τη στάση κοιμούνται, περιποιούνται τον εαυτό τους ή η μια την άλλη ή ζευγαρώνουν. Για τις θέσεις πάνω στα δέντρα ακολουθούν μια αυστηρή ιεραρχία, σύμφωνα με την οποία οι δυνατότερες αρσενικές και οι ώριμες θηλυκές εξασφαλίζουν τα ψηλότερα κλαδιά, ενώ συχνά φιλονικούν για τις καλύτερες θέσεις. Όταν ζεσταίνονται χρησιμοποιούν ως φυσικό ανεμιστήρα τα φτερά τους!!
Εκτός από την Ταϊλάνδη, οι ιπτάμενες αλεπούδες εντοπίζονται και σε άλλες τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Ινδοκίνας, σε νησιά της Ινδονησίας και των Φιλιππίνων, ακόμα και στην Αυστραλία. Παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ισορροπία του οικοσυστήματος που ζουν, καθώς μεταφέρουν σπόρους και γύρη και με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουν στην επιβίωση και ανανέωση των δασών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια συγκαταλέγονται στα απειλούμενα είδη και οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί σημαντικά. Οι κυριότερες αιτίες είναι η συρρίκνωση των βιοτόπων τους, αλλά και οι αγρότες που τις κυνηγούν καθώς αυτές τρέφονται από τις καλλιέργειές τους.
