Ίκλαινα Μεσσηνίας: η πρώτη ομοσπονδία του κόσμου.

Η Ικλαινα, υπήρξε σημαντικό μυκηναϊκό κέντρο που άκμασε παράλληλα με το Ανάκτορο του Νέστορα από το 1500 μέχρι περίπου το 1350 π.Χ..Οι ανασκαφές στην περιοχή έφεραν στο φως τα ερείπια του διοικητικού κέντρου, δηλαδή ενός μεγαλοπρεπούς διώροφου ή τριώροφου κτιριακού συγκροτήματος «κυκλώπειας» κατασκευής, με τρεις πτέρυγες κτισμένες γύρω από ορθογώνια αυλή. Οι εξωτερικοί τοίχοι του κτιρίου ήταν κατασκευασμένοι πολύ προσεκτικά, με ισόδομους λίθους και ορθοστάτες, ενώ τα δωμάτιά του ήταν διακοσμημένα με καλαίσθητες τοιχογραφίες μινωικής έμπνευσης που απεικόνιζαν πλοία, δελφίνια και πομπές με γυναικείες μορφές .Στην επίχωση των δωματίων αυτών βρέθηκαν εξαιρετικής ποιότητας αγγεία, μεταλλικά αντικείμενα και θραύσματα από μινωικά λίθινα αγγεία. Γύρω από το διοικητικό κέντρο ανασκάφηκαν πλακόστρωτοι δρόμοι –εξαιρετικά διατηρημένοι–, πλατείες, ένα υπαίθριο ιερό και ένα δεύτερο μνημειώδες κτίριο. Κάποια από τα σπίτια έξω από το διοικητικό κέντρο είναι μικρά μέγαρα, με εστίες που περιβάλλονται από τέσσερις κίονες. Αξιοσημείωτος είναι ο εντοπισμός κεντρικού αποχετευτικού σύστηματος με χτιστούς υπονόμους και δίκτυο ύδρευσης με πήλινους αγωγούς. Τα εργαστήρια χρονολογούνται προς το τέλος της ακμής της Ικλαινας. Το πιο εντυπωσιακό κινητό εύρημα είναι η αρχαιότερη πινακίδα της Γραμμικής Β (1.300 με 1.350 π.Χ.), 100 με 150 χρόνια πρωιμότερη από εκείνες που βρέθηκαν στο Ανάκτορο του Νέστορα (1.200 π.Χ.), και ως κρατικό έγγραφο φανερώνει την ύπαρξη του ανεξάρτητου κρατιδίου της Ικλαινας.