ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ 5000 ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ

Στην «Τριπολιτσά» δεν υπήρχαν 5000 Εβραίοι για να σφαγούν , και οι 500 που ευρίσκοντο εντός κατά την πολιορκία είχαν αναχωρήσει δωροδοκόντας και τους αλβανούς της φρουράς και τους έλληνες πολιορκητές.

 
Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας – 
Τα χοντρά εβραϊκά ψέματα του κ. Μπερνάρ Πιερόν και άλλων πρακτόρων Λένε: «Οι Εβραϊκές Κοινότητες της Θήβας, της Ναυπάκτου και της Πάτρας εξαλείφθηκαν παντελώς από τους επαναστατημένους Έλληνες» [1]. Η Ναύπακτος λόγω των ισχυρών οχυρώσεων της έμεινε στα χέρια των Τούρκων και ήταν η στρατιωτική τους βάση στην περιοχή.
Η Ναύπακτος παραδόθηκε στις 18 Απριλίου 1829. δεν έγινε καμία σφαγή .
Φεύγοντας οι Τούρκοι και οι Εβραίοι , άφησαν πίσω τους ελάχιστες οικογένειες Ελλήνων, οι οποίες, μάλιστα, ήρθαν σε αντιπαράθεση με τους Μποτσαραίους , και τους Τζαβελαίους , στούς οποίους το νεοσύστατο ελληνικό κράτος παραχώρησε τα τουρκικά αρχοντικά, ως αντιστάθμισμα για την προσφορά τους στον Αγώνα.
Η Θήβα κατελήφθη αμαχητί στις αρχές του Απριλίου 1821, διότι οι Τούρκοι και οι Εβραίοι της πόλης είχαν ήδη καταφύγει στη Χαλκίδα μαζί με τις οικογένειές τους. Τον Ιούνιο του 1821, ο Ομέρ Βρυώνης ανακατέλαβε τη Θήβα, η οποία κάηκε από τον Δράμαλη το 1822.
Η Θήβα πέρασε σε ελληνικά χέρια ,χωρίς καμιά σφαγή, μετά τη μάχη της Πέτρας.
Σύμφωνα με τα εβραϊκά στοιχεία και τον Πουκεβίλ το 1818 υπήρχαν στην Πάτρα 17 εβραϊκές οικογένειες και μία συναγωγή, καθώς και ορισμένοι Ρωμανιώτες, που είχαν εξελληνίσει τα ονόματά τους και μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα, και κάποιοι που είχαν γίνει για πολιτικούς λόγους Χριστιανοί [2][3]. Όλοι αυτοί συγκεντρώθηκαν στο Κάστρο, μαζί με τους Τούρκους .Στην Κοινότητα των Πατρών υπάγονταν και οι Εβραίοι του Μεσολογγίου και του Αγρινίου.
Όπως ανέφερε ο Άγγλος κατάσκοπος Leak, στο Αγρίνιο το 1804, υπήρχαν , 40 εβραϊκές κατοικίες.
Λένε: «Ο Κολοκοτρώνης εξολόθρευσε στην Τριπολιτσά 5.000 Εβραίους». Σύμφωνα με τον άγγλο κατάσκοπο Gordon, στην Τρίπολη κατοικούσαν 7000 Τούρκοι ,7.000 Έλληνες και 1.000 Εβραίοι. [4]
Άλλοι, τους Εβραίους τους εκτιμούσαν σε 400.[5]
Όσοι Έλληνες πρόλαβαν έφυγαν από την Τρίπολη στην οποία κατέφυγαν οι Μπαρδουνιώτες και οι Λαλαίοι Τούρκοι.
Ο εβραϊκός πληθυσμός της πολιορκημένης πόλης ήταν από 400-1000. Πως σφάχτηκαν λοιπόν 5000;
Άλλοι μοντέρνοι Μιχάουζεν πιο αυτοσυγκρατημένοι μιλάνε για 2000 εβραίους νεκρούς. Σύμφωνα με τα όσα γράφηκαν σε Αμερική και Αγγλία το 1835 και το 1839, που ήταν πιο κοντά στα γεγονότα, όλα τα θύματα της σφαγής της Τριπόλεως ήταν 6000-8000.
Ο αριθμός αυτός ήταν φουσκωμένος, διότι ήδη τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου, κατά την ανακωχή , μέγα πλήθος πεινασμένων γυναικών και παιδιών βγήκαν από την πόλη και αφέθηκαν να μένουν στα μετόπισθεν του ελληνικού στρατοπέδου, στον δρόμο προς Καλάβρυτα και να διατρέφονται όπως μπορούσαν.
Αυτοί αργότερα υπολογίστηκαν στους 3000-4000.
Ορισμένοι από του πλουσίους Εβραίους και Τούρκους της Τρίπολης, έκαναν ιδιωτικές διαπραγματεύσεις με οπλαρχηγούς για την ασφαλή έξοδό τους από την πολιορκημένη πόλη καταβάλλοντας το κατάλληλο αντίτιμο, όπως λέγει και ο πράκτορας Ρεμπώ .[6]
Οι περισσότεροι από τους 400 εβραίους της πόλης είχαν ήδη φύγει με αυτόν τον τρόπο πριν την άλωση.
Οι περίπου 4000 Αλβανοί της πόλης έφυγαν για την Ήπειρο υπό την προστασία του Κολοκοτρώνη με ξεχωριστή συμφωνία.
Οι περισσότεροι από τους 3.500 στρατιώτες του Κεχαγιάμπεη σκοτώθηκαν στις μάχες μέχρι την άλωση.
Επομένως από τους 10-12.000 πολιορκημένους, είχαν απομείνει 3-4000, εκ των οποίων οι εβραίοι ήταν λιγότεροι από 200.
Εάν υποθέσουμε ότι δεν σκοτώθηκαν όλοι, η περίφημη «σφαγή της Τρίπολης», είχε λιγότερα από 3000 θύματα, μεταξύ των οποίων θα ήταν και καμιά εκατοστή Εβραίοι, που τους έκαναν τώρα 5000.
* * * *
Π Η Γ Η
ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ 5000 ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ
http://deltio11.blogspot.com/search…
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Εβραίοι και χριστιανοί στη νεότερη Ελλάδα : ιστορία των διακοινωτικών σχέσεων από το 1821 ως το 1945 / Bernard Pierron. Χρόνος έκδοσης 2004.
2. ΚΙΣ – H ΕΒΡΑΪΚΗ KΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΤΡΩΝ
https://kis.gr/index.php?option=com_content&view=article…
3. Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως : ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος / Μεταφρασθείσα υπό Ξενοφώντος Δ. Ζύγουρα καθηγητού. Εκδίδοται υπό Αντωνίου Στ. Γεωργίου και Παναγιώτου Τζελάτου. / Φ. Πουκεβίλλ. Χρόνος έκδοσης 1890-1891. ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ
https://anemi.lib.uoc.gr/search/?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=Pouqueville&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=term&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&display_help=0&offset=11&search_coll[metadata]=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&store_query=1&show_form=&lang=el&export_method=none&ioffset=1&old_offset=1&display_mode=detail&ioffset=1&offset=15&number=1&keep_number=10&old_offset=11&search_help=detail
4. Thomas Gordon, “Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως”, τόμος Α΄ σελίδα 234.
5. Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη,τόμος 23ος, σελ. 282
6. Raybaud, Louis Maxime,1760-1842. Mémoires sur la Grèce pour servir à l’histoire de la guerre de l’Independance, accompagnés de plans topographiques, /par Maxime Raybaud, ___ ; avec une introduction historique, par Alph. Rabbe.Paris :Tournachon-Molin, Libraire,[1824-5], σελίδα 455 (ψηφιακή έκδοση από τη βάση δεδομένων του Πενεπιστημίου Κρήτης, Ανέμη)
https://anemi.lib.uoc.gr/search/?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=10&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&display_help=0&offset=1&search_coll[metadata]=1&&stored_cclquery=creator%3D%28Raybaud%2C+Louis+Maxime%2C%29&skin=&rss=0&show_form=&export_method=none&display_mode=detail&ioffset=1&offset=1&number=1&keep_number=10&old_offset=1&search_help=detail
loading...