Η στάση της Γερμανίας ήταν ιδιαίτερα ψυχρή σε σχέση με τον εορτασμό της 200ής επετείου μας.

Η Γερμανία ουδέποτε, σε κρίσιμες καμπές της Ελληνικής Ιστορίας, υπήρξε σύμμαχος ή φίλα προσκείμενη της χώρας μας. 

Εξαιρέσεις φωτεινές αποτελούν αρκετοί γερμανόφωνοι Φιλέλληνες, πολλοί από τους οποίους πολέμησαν στο πλάι των επαναστατημένων Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1821. Εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα: 

Οι Γερμανοί δεν ήταν φίλοι μας στα δύσκολα!

 Να σημειώσουμε ότι το 1821 δεν υφίσταται Γερμανικό Ομοσπονδιακό κράτος.

Κι αν με τη σύσταση του σύγχρονου Ελληνικού κράτους ένας Βαυαρός (Γερμανός ουσιαστικά), ο Otto von Wittelsbach (Όθων) ορίστηκε να βασιλεύσει των Ελλήνων, η θητεία του ήταν ατυχής και δεν τίμησε ούτε την καταγωγή του, ούτε τον ίδιο, που αν και διορισμένος, δεν κατάφερε να  απεγκλωβιστεί από τις απαιτήσεις και τα συμφέροντα των τότε Μεγάλων Δυνάμεων.

Η φιλικά (εταιρική πιο σωστά) σχέση Γερμανών και Τούρκων έχει μακρά ιστορική διαδρομή, που αρχίζει από την Συνθήκη Ειρήνης του 1761, μεταξύ του Βασιλείου της Πρωσσίας και της Υψηλής Πύλης, πρωτοστατούντων του Φρειδερίκου του Μεγάλου και του Σουλτάνου Μουσταφά του 3ου.

Η γερμανική πλευρά πάντα, στο πλαίσιο ανάδειξής της ως Μεγάλης Δύναμης παγκόσμιας εμβέλειας τον 19ο ως τα μέσα του 20ου αιώνα, θεωρούσε την Τουρκία ως συμπληρωματικό οικονομικό χώρο προς τον μείζονα ευρωπαϊκό.(Όπως και τώρα)

Επίσης η γερμανική στήριξη που έλαβε η Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά το 1871 έως το 1914, μεταφράστηκε σε γενναία οικονομική βοήθεια και παροχή άφθονου στρατιωτικού υλικού, ενώ ο αποδυναμωμένος Οθωμανικός Στρατός, εκπαιδεύθηκε υπό την επίβλεψη σημαινόντων Γερμανών Αξιωματικών, όπως οι Φον ντερ Γκολτς και  Λίμαν Φον Σάντερς.

Θα προσπεράσουμε το σκοτεινό ρόλο των Γερμανικών Τραπεζών και της ίδιας της γερμανικής κυβέρνησης κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή και θα πάμε στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου η ναζιστική Γερμανία, επέτρεψε την ουδετερότητα του τουρκικού κράτους επ’ ωφελεία αμφοτέρων, καθώς ανθούσαν απρόσκοπτα οι διμερείς εμπορικές σχέσεις ιδίως ως το 1939. 

Το Σύμφωνο Φιλίας εν μέσω Πολέμου το 1941, υπογραφέν εκ των Φραντς Φον Πάπεν και Σουκρού Σαράτσογλου επισημοποιεί τη σχέση των δύο χωρών…

Ας μην παραξενευόμαστε που η Γερμανία δεν συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια και αρκέστηκε στα τυπικά.

Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, απέστειλε  ένα παγερό μήνυμα προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και μέχρι εκεί. 

Ο Πύργος του Ρήνου, στο Ντίσελντορφ μπορεί να ντύθηκε στα γαλανόλευκα, όμως η καγκελάριος προτίμησε να σιωπήσει πίσω από τη μάσκα της.

”Η ευημερία μας στην Ευρώπη είναι εφικτή μόνο με καλές σχέσεις με τους γείτονές μας και εκτός ΕΕ. 

Και αυτό ισχύει κυρίως για την εταίρο στο ΝΑΤΟ, Τουρκία, με την οποία οι σχέσεις είναι πολύπλευρες” δήλωσε η Μέρκελ.

 Ή για να λέμε την πραγματικότητα όπως καταγράφεται:  Ανήμερα της 25ης Μαρτίου η Μέρκελ στήριξε ξεκάθαρα την Τουρκία στη Σύνοδο Kορυφής, γεγονός που εκτίμησε και ο ίδιος ο  Ερντογάν!

Προτίμησε  λοιπόν να κάνει ανακοίνωση για τα 14 δις ευρώ εξαγωγές στην υπό χρεωκοπία Τουρκία και αυτά τα περισσότερα είναι σε εξοπλιστικά προγράμματα.

Δεν θα πρέπει λοιπόν να μας αιφνιδιάζει το γεγονός ότι η  Μέρκελ ”ξέχασε” την Ελλάδα και τα 200 χρόνια από την Επανάσταση.

 Άλλωστε χρόνια τώρα κάθε μέρα προσπαθεί να…ξεχάσει την Ελλάδα…

loading...