Η πάντα επίκαιρη Επανάσταση του 1821

 Οι Έλληνες είμαστε στον πυρήνα μας ένας λαός ξεροκέφαλος. Αρνούμαστε να αποδεχθούμε ό,τι δεν ταιριάζει με όσα στο πέρασμα των αιώνων έγιναν ένα, μέσω των βιωμάτων, με αυτήν την ίδια μας ύπαρξη και πλέον αποτελούν -είτε θετικά είτε αρνητικά- (επίκτητα) χαρακτηριστικά μας γνωρίσματα.

Ένα τέτοιο θετικό χαρακτηριστικό είναι η αγάπη μας για την ελευθερία. Εξαιτίας αυτού, οι Έλληνες προσπαθήσαμε να επαναστατήσουμε ενάντια στους οθωμανούς ουκ ολίγες φορές. Μάλιστα οι επαναστάσεις άρχισαν την “επομένη” της πτώσης της Κωνσταντινούπολης. Ένας λόγος ήταν αυτή η έμφυτη τάση μας για την ελευθερία, ένας άλλος όμως ήταν και το ότι ήδη από τον 13ο αιώνα έχει αρχίσει να διαμορφώνεται μία εθνική συνείδηση. Αυτό φαίνεται και από την απάντηση του Ιωάννη Βατάτζη, αυτοκράτορα της Νίκαιας της Βιθυνίας μετά το 1204, προς τον Πάπα Γρηγόριο. Ο Ιωάννης Βατάτζης χρησιμοποιεί τον όρο “γένος” όπου εμείς θα χρησιμοποιούσαμε “έθνος”. Γράφει λοιπόν:

“… Γράφεις στο γράμμα σου ότι στο δικό μας γένος των Ελλήνων η σοφία βασιλεύει… Αλλά πώς συμβαίνει να αγνοείς ότι μαζί με τη βασιλεύουσα Πόλη και η βασιλεία σ’ αυτόν τον κόσμο κληροδοτήθηκε στο δικό μας γένος από το Μέγα Κωνσταντίνο; Υπάρχει μήπως κανείς που αγνοεί ότι η κληρονομιά της δικής του διαδοχής πέρασε στο δικό μας γένος και εμείς είμαστε οι κληρονόμοι και διάδοχοί του; …”.

Περνώντας οι αιώνες η εθνική συνείδηση εμπεδώθηκε τόσο από τους ανθρώπους εντός του ελληνικού χώρου όσο και από τους ομογενείς στο εξωτερικό. Φτάσαμε λοιπόν στο 1814, ενώ ήδη η γη των προγόνων μας είχε ποτιστεί για αιώνες με ποταμούς δακρύων και αίματος, για να δημιουργηθεί, από  τρεις Έλληνες εμπόρους στην Οδησσό, η Φιλική Εταιρεία. Ήταν αυτή που θα μας οδηγούσε στην τελευταία και εντέλει επιτυχημένη επανάσταση ενάντια στον κατακτητή. Ποταμοί αίματος έμελλε και πάλι να χυθούν για την πολυπόθητη ελευθερία.

Η Ελληνική επανάσταση του 1821 ήταν ένας αγώνας ενάντια στους οιωνούς. Ήμασταν λίγοι ενάντια σε πολλούς, συνεχώς διχασμένοι. Οι μεγάλοι της Ευρώπης ήταν όλοι, με την υπό αίρεση εξαίρεση της Ρωσίας και λίγο αργότερα της Γαλλίας, φίλα προσκείμενοι στον “Μεγάλο Ασθενή” για τους δικούς τους ακραιφνώς γεωπολιτικούς λόγους, ξέχωρα από την εγγενή απέχθεια του Μέτερνιχ σε οτιδήποτε νεωτεριστικό, ιδιαίτερα εφόσον αυτό απειλούσε το υπάρχον πολιτειακό status quo.

Ήταν η επιμονή των Ελλήνων, η επανάληψη του “Ή ταν ή επί τας” που ανέτρεψε τους σχεδιασμούς των ηγετικών ελίτ των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής. Αυτό έγινε γιατί ο πεπαιδευμένος  Ευρωπαίος είδε μπροστά του την Ιδέα της Ελλάδας να προσπαθεί να λάμψει πάλι. Και θα έλαμπε μόνο ελεύθερη. Και δεν δίστασαν να πιέσουν τους κυβερνώντες τους. Δεν δίστασαν κάποιοι εξ αυτών να έρθουν και να δώσουν την ίδια τους τη ζωή γι’ αυτήν την Ιδέα. Ποταμοί αίματος χύθηκαν και από αυτούς, και αυτοί οι ποταμοί ενώθηκαν με τους δικούς μας και πότισαν τα θεμέλια του νέου Κράτους.

Θα μπορούσε κάποιος να γράψει πολλά για όλους τους επιφανείς που συνέβαλλαν στην δημιουργία του νέου Ελληνικού κράτους. Τους ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε όμως κι όλους εκείνους τους ανώνυμους που δεν αναφέρθηκαν ποτέ σε κάποιο βιβλίο ή διήγηση. Γιατί αυτοί σήκωσαν όλο το βάρος του εγχειρήματος και χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν δυνατόν να συμβεί. Η Φιλική Εταιρεία πέτυχε. Πέτυχε όμως γιατί η αγωνία της μάνας για το παιδί της αν θα μείνει ζωντανό, αν θα βιαστεί ή αν θα το πάρουν για γενίτσαρο την έκανε να μεγαλώσει παιδιά που ήταν έτοιμα να αντισταθούν και να διεκδικήσουν το πολυτιμότερο των αγαθών, την Ελευθερία. Τους ευχαριστούμε γιατί, σε κάποιους από εμάς, δίδαξαν ότι κερδίζεις τα σημαντικά για την ύπαρξή σου μόνο όταν λες όχι και ως εδώ ενώ είσαι έτοιμος να υπερασπιστείς τα δίκαιά σου ακόμα και με την ίδια σου τη ζωή. Τον ανώνυμο Έλληνα επαναστάτη του 1821 τον ευχαριστούμε γιατί μας έμαθε -και πάλι κάποιους από εμάς-, προτάσσοντας το στήθος του στο βόλια του μεχμέτη, ότι το συλλογικό συμφέρον υπερτερεί του ατομικού.

Έχουμε πολλά να μάθουμε από την ιστορία της Επανάστασης του 1821. Έγιναν λάθη, υπήρξαν παραλείψεις αλλά σίγουρα το αποτέλεσμα ήταν ένα νέο κράτος.

Κλείνοντας μια ευχή για τον Ελληνικό λαό έρχεται στο μυαλό, μακάρι να ενηλικιωθεί και να ωριμάσει κάποτε. Αυτό γιατί έχουμε την τάση να επαναλαμβάνουμε με ανατριχιαστική ακρίβεια ολέθρια λάθη του παρελθόντος.

https://www.epidexia.blog/

loading...