ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ “ΛΟΓΙΚΟΥΣ” ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΧΛΙΑΡΟΥΣ… ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ. (ΕΝΑ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ)

 Αγαπημένοι μας αναγνώστες, φίλες και φίλοι γνήσιοι του Χριστού και των αγίων αρετών, χαίρετε εν Κυρίω αναστάντι! 

Μέσα σε κλίμα αυξανόμενου εκβιασμού, ψυχικής τρομοκρατίας και πανδημικής αποστασίας παρακολουθούμε τα παγκόσμια γεγονότα, που έχουν σημάνει πνευματικό συναγερμό σε ουρανό και γη! Πρώτη φορά τόσο πολύ αναγκαζόμαστε να ευχηθούμε από καρδιάς για έναν πόλεμο, που δυστυχώς είναι η μόνη σωτήρια λύση ενάντια στη δικτατορία των οργάνων του Σιωνισμού! Έναν πόλεμο, που σίγουρα είναι ανώτερος από την παρούσα ψευδοειρήνη, η οποία χωρίζει εκατομμύρια ψυχές καθημερινά από τον Θεό μέσω της ασέλγειας, της απιστίας και ειδικά σήμερα, μέσω της λοιμώδους Παναίρεσης και της ενεργουμένης Πανθρησκείας! Οι εχθροί του Χριστού καλοί μας φίλοι, μεταμφιεσμένοι σε σώφρονες και αγίους, ξεσκίζουν με λύσσα το πανάγιο Σώμα του Χριστού, την αγία μας Εκκλησία! Χριστοκάπηλοι, Αγιομάχοι, αρνητές της Θείας Χάριτος, κατάντησαν με νόμο τους ιερούς ναούς στάβλους αλόγων ζώων! Είναι πολύ πονηροί αδελφοί! Ο διάβολος τρίβει τα χέρια του βλέποντας να έχουν ξεπεράσει τις προσδοκίες του! Τους βάζει να λένε με σχήμα ταπεινό λόγια ορθόδοξα, όμως εμείς τους καταλαβαίνουμε από τη δυσωδία των κοσμικών τους έργων, της φιλίας τους με την εξουσία και το χρήμα! Διώκουν οι ταλαίπωροι και δαιμονισμένοι ελάχιστους ήσυχους, ασθενείς και ταπεινούς μοναχούς από τα κελλιά τους, μόνο και μόνο επειδή κάνουν το χρέος τους! Διότι κόβουν δηλ. απλά και μόνο, το μνημόσυνο του παναιρεσιάρχη και υποδιαβόλου Βαρθολομαίου! 

Τι κι αν είμαστε βαπτισμένοι αγαπητοί; Όταν συσχηματιζόμαστε με τους θεοκτόνους Καμπαλιστές, τους σοδομίτες πολιτικούς, τους φονιάδες τρισεκατομμυριούχους, τους διεφθαρμένους και σεσηπότες λοιμωξιογόνους συνεργώντας στη γενοκτονία, στο παράνομο, στο αντίχριστο, στον ίδιο τον διωγμό της Πίστεως, πώς να μην είμαστε τελικά μέλη της σπείρας εκείνων, για τους οποίους ο Απόστολος λέει: “Θεόν ομολογούσιν ειδέναι, τοίς δέ έργοις αρνούνται, βδελυκτοί όντες καί απειθείς, καί πρός πάν έργον αγαθόν αδόκιμοι” (Τίτ.α’,16). Τελικά αυτοί που ομολογούν και συγχρόνως αρνούνται την Πίστη, τί σόι άνθρωποι είναι; “Διπρόσωπα τέρατα!”, κατά τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, “και το μέρος αυτών μετά των απίστων” κατά τον λόγο του Χριστού (Ματθ.24,51). Η αμετανόητη εμμονή αδελφοί, όλων αυτών των ψευδαδέλφων κληρικών μας (Αρχιερέων και Αρχιμανδριτών) τους κατατάσσει κατά τον ιερό Χρυσόστομο μια θέση κάτω από τον σατανά! Και όμως, αυτά τα γενειοφόρα θηρία κάποιοι τα διακονούν με σούπερ βλαμμένη ευλάβεια! Άλλοι πνευματικοί με φήμη αγίου Αγιορείτες, κρυφά δίνουν ευλογία για πορνικές προ του γάμου σχέσεις! Και τους θεωρούν όλοι διαδόχους του Αγίου Παϊσίου! Άλλοι γέροντες και “διδάσκαλοι” της Ευχής, πετάνε “με τις κλωτσιές” μικρά παιδάκια, που ζητούν ελεημοσύνη! Και αυτούς τους διαφημίζουν, ως τέκνα γνήσια του π. Εφραίμ της Αριζόνας! Άλλοι Κύπριοι απατεώνες πατούν πάνω σε λόγους προφητικούς Αγίων μας και τους ανακατεύουν με τις από δαιμόνων “φωτισμένες” γερόντισσες του σκότους! Ό,τι είδους πλάνη θες, κυκλοφορεί στο εκκλησιαστικό γίγνεσθαι! Χριστοκαπηλία, Πατρομαχία, υποκρισία, δειλία ομολογίας έμπρακτης με ψευτοταπείνωση, δαιμονική θεολογία των εμβολιασθέντων Ιεραρχών και των γραφείων τους, παλαιοημερολογιτική λύσσα κατά των εναντίων, όλα τα μπουμπούκια του Άδη μας κυκλώνουν αδελφοί! Δύσκολα διακρίνει κανείς το ορθό! Ακόμα και στους πιο φανερά εκλεκτούς! Και επειδή τα όρια της υπομονής Θεού και ανθρώπων εξαντλούνται, έχουμε χρέος να υψώσουμε κραυγή ιερής αγανάκτησης και ιερού πνευματικού πολέμου! Όχι! Δεν θα παίζουμε άλλο οι γνωρίζοντες, τον κίνδυνο με τη φωτιά! Πρώτοι οι δειλοί κολάζονται στη μάχη κατά του θηρίου! (Αποκ.21,8). Εμπρός λοιπόν, ας ξυπνήσουμε αδελφοί, Ορθόδοξοι πιστοί και Έλληνες αγνοί πατριώτες! Πρώτα να φύγουν οι προδότες Επίσκοποι, μετά οι αντίχριστοι πολιτικοί! Αυτή είναι η τάξη της θείας εκδίκησης και μη την αντιστρέφουμε! Έμπρακτη αγία ανυπακοή σε ΟΛΟΥΣ τους λυκοποιμένες, έμπρακτη αγία αποστροφή σε ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς! Η φωνή της συνειδήσεως, μας το ψιθυρίζει διαρκώς! Η φωνή του Αρχαγγέλου ακούγεται αγωνιώδης: 

“ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ 

ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ! 

Μακριά από πνευματικούς δειλούς 

και δεσποτάδες δολερούς! 

Μη πλανηθούμε αδελφοί, 

τώρα στην κρίσιμη στιγμή! 

Μάσκα, εμβόλιο ΟΥΔΕΙΣ, 

και κοινωνίας εκκοπή 

απ’ ΟΛΟΥΣ τους Αρχιερείς! 

Το διατάζει ο Χριστός 

και Αποστόλων ο χορός! 

Η χλιαρότης, εμετό 

φέρνει στον δίκαιο Χριστό! 

Μοιραίο τώρα κάθε λάθος, 

ας πορευτούμε προς το πάθος! 

Μόν’ έτσι Ανάσταση θα δούμε 

και σωτηρία θα γευθούμε!“ 

 

Και ένα τελευταίο δίστιχο, εμπνευσμένο από τον ουράνιο αυλό της αντιαιρετικής θεολογίας του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: 

“Κλείστε τ’ αυτιά σας με κερί, 

όταν μιλούν οι φαύλοι 

και φύγετε απ’ τους ναούς, 

που καταντήσαν σταύλοι!“ 

 

Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί, η αγία μας Εκκλησία σήμερα εορτάζει πρώτον ανάμεσα σε πολλούς, έναν μεγάλο Όσιο ασκητή του πέμπτου αιώνα, τον άγιο Αυξέντιο, τον εν τω Βουνώ, δηλ. που ασκήθηκε σε ένα όρος κοντά στην Χαλκηδόνα και το οποίο κατέστη αργότερα περίφημο κέντρο του βυζαντινού μοναχισμού, παίρνοντας το όνομα του, ως όρος του Αυξεντίου. Μάλιστα, αυτός ο απλός ερημίτης κλήθηκε από τον άγιο Αυτοκράτορα Μαρκιανό, να επικυρώσει τις αποφάσεις της Αγίας Τετάρτης Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας το 451! 

Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, όπως μας το διηγείται ο Απ. Ματθαίος, είναι αφιερωμένο στη μορφή εκείνης της Χαναναίας, που με τη μεγάλη της πίστη, την ταπείνωση, τη σύνεση και την αγία της επιμονή, έμεινε στην ιστορία ως το πρότυπο του πιστού ανθρώπου κατά της φαρισαϊκής υποκρισίας και αχαριστίας των αποτελούντων την εκάστοτε καθεστηκυία τάξη, εκκλησιαστικών και πολιτικών προσώπων. Ας απολαύσουμε καλοί μας φίλοι, με βάση πάντα τις Πατερικές ερμηνείες, πόσα έχει να μας διδάξει το παράδειγμα αυτής της άσημης γυναίκας στις μέρες μας, όπου η Ορθόδοξη Πίστη δοκιμάζεται πολύ σκληρά, μέσα στο οικουμενιστικό χωνευτήρι της πολτοποίησης των θρησκειών και μέσα στη σύγχυση της πλάνης των επιφανειακών Χριστιανών. 

Β. ΑΠΟ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΗ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ! 

Ο Χριστός μας για πρώτη φορά μετά από την ως βρέφος φυγή του στην Αίγυπτο βγαίνει από τα όρια της Παλαιστίνης προς τα μέρη της Φοινίκης, στις ειδωλολατρικές πόλεις Τύρο και Σιδώνα. Μεταβαίνει ταυτόχρονα σαν ευεργέτης των αλλοθρήσκων, αλλά και σαν δικαστής των Ιουδαίων υποκριτών. Μια απλή γυναίκα εκεί Χαναναία, “Συροφοινίκισσα τώ γένει”, όπως μας αναφέρει σ’ άλλο σημείο ο Ευαγγελιστής Μάρκος, έτρεξε εκεί που βρισκόταν ο Χριστός φωνάζοντας: “Ελέησόν με Κύριε, υιέ Δαυΐδ, η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται”. Βλέπετε αγαθή προαίρεση μιας αλλογενούς γυναίκας, που αρνήθηκε το γένος της; ερμηνεύει ο ιερός Πατήρ Βασίλειος Σελευκείας. Η πίστη της νίκησε τη φύση! Μια τόσο ευτελής γυναίκα, γίνεται αρχή ευσεβείας για τον τόπο της και πριν δει τη θεραπεία, έφθασε σε ύψος Ευαγγελιστού! Πόσο επίσης φλογερή μητρική αγάπη είχε! Ο πόνος του παιδιού της είχε γίνει δικός της! Δεν μπορούσε η κόρη να παρακαλέσει, ζητάει όμως η ίδια να ελεηθεί, παίρνει τη θέση του προσώπου του παιδιού της. Αυτό είναι γνώρισμα γνήσιας φιλοστοργίας! Ο Κύριος στην παρακλητική κραυγή της, σιωπά φιλάνθρωπα, αν και με σχήμα απάνθρωπο, σιωπώντας όμως τόσο βροντερά, ώστε να στηλιτεύει την τυπική Εβραϊκή θεογνωσία. Αναβάλλει για λίγο τη θεραπεία, δοκιμάζει την πίστη και την προαίρεσή της. Μάλλον αυτή η σιωπή του Χριστού μας, τελικά σαν έπαινος της λογίζεται! Και αμέσως πιο βαριά τώρα, έρχεται η θεία απόκριση, ανάλογη βεβαίως με το μεγαλείο της καρδιάς της γυναικός. “Ούκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοίς κυναρίοις”, δηλ. “δεν είναι καλό τον άρτο των παιδιών να τον δώσω τροφή στα σκυλάκια!” 

Η Χαναναία και σ’ αυτόν τον δημόσιο εξευτελισμό, παραμένει ακλόνητα πιστή, άκρως ταπεινή και αξιοθαύμαστα συνετή, παλεύει ευσεβώς και επίμονα με τον Θεό και βγαίνει νικήτρια! “Ναι, Κύριε, του λέει! Σκυλάκι είμαι βρώμικο, δεν ζητώ την τροφή των τέκνων, μόνο λίγα ψίχουλα της θείας σου ευσπλαχνίας δώσε μου και μου αρκούν! “Ώ τί εκπληκτική ευλάβεια μιας αλλόθρησκης! Θαύμασε κι ο ίδιος ο Χριστός!, όπως και με τον εθνικό-ειδωλολάτρη Εκατόνταρχο, που του είχε θεραπεύσει το παιδί του. “Ώ γύναι, φωνάζει δημοσίως, μεγάλη σου η πίστις, γενηθήτω σοι ώς θέλεις!”. Αυτή είναι αγαπητοί η αστραπή της πίστεως, που συντρίβει δαίμονες και εμπόδια πειρασμών! Αυτή είναι η Πίστη, που ανέδειξε τους Αποστόλους, τους Αγίους Ιεράρχες και Μάρτυρες! Ας εξετάζουμε λοιπόν τους εαυτούς μας συνεχώς αδελφοί! Είμαστε άραγε καλά στερεωμένοι πάνω της; έχουμε μήπως παρασυρθεί από τα ρεύματα της Οικουμενιστικής αγαπολογίας, ή απλώς αρεσκόμαστε στο βόλεμα μιας κακής υπακοής και σιωπηλής απραξίας; Ας μιμούμαστε τις αρετές της Χαναναίας, ας μη περιφρονούμε ελάχιστους αδελφούς, απλοϊκές γυναίκες και ταπεινούς εργάτες, που είναι πολύ πιο πιστοί και ανώτεροι από Επισκόπους και ας κρατάμε σφιχτά αυτήν την Πίστη την ορθόδοξη που παραλάβαμε ανόθευτη πάση θυσία, κραυγάζοντας διαρκώς και καρδιακά την σωτήρια Ευχή: “Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν!”. 

Γ. Η ΑΓΙΑ ΕΠΙΜΟΝΗ. 

Η αξιέπαινη Χαναναία είχε, όπως είδαμε πίστη, ταπείνωση και σύνεση πολλή. Δίχως όμως την αγία επιμονή που επέδειξε, τίποτα δεν θα κατόρθωνε! Ο πνευματικός αγώνας αδελφοί, είναι πάντοτε σκληρός, το μονοπάτι στενό, οι θλίψεις μεγάλες, η άνοδος στην κλίμακα των αρετών δύσκολη. Μόνο όσοι επιμείνουν και σταθούν ακλόνητοι στην πρώτη καλή τους προθυμία σώζονται και ανεβαίνουν έως τέλους τον δρόμο. Είμαστε στρατιώτες Χριστού, καλοί μας φίλοι, μη το ξεχνάμε! Ένα μόνο σκοπό έχουμε, να ευαρεστήσουμε τον Κύριό μας! Προς τούτο, η Εκκλησία μας προβάλλει καθημερινά αναρίθμητα παραδείγματα Αγίων, οι οποίοι στάθηκαν εδραίοι ως τέλους στην εξάσκηση της αρετής. Προφήτες, Απόστολοι, Μάρτυρες, Ιεράρχες, Όσιοι, Ομολογητές, Νεομάρτυρες, έδειξαν μοναδική ανδρεία και υπομονή στα βάσανα, ενδυναμούμενοι με την Χάρη του Χριστού. Αν εκείνοι έλαβαν την Χάρη, και μεις, αν θέλουμε, μπορούμε να την αποκτήσουμε, διότι ο Χριστός είναι πάντοτε ο ίδιος, και δεν πρωσοποληπτεί. Όλοι οι πιστοί είμαστε “γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν” (Α’ Πέτρ. 2,9). Όμως μόνο οι αγωνιστές οι νόμιμοι και καλοί στεφανώνονται! Κανένας ποτέ δεν ανέβηκε με άνεση στον Παράδεισο! Κανένας πολεμιστής δεν κατέκτησε τρόπαια δίχως μάχες! Όποιος θέλει, με σύμμαχο τη θεία δύναμη και μόνο, με πολλούς κόπους αλλά και επιμονή πολλή, μπορεί να βγει στο τέλος νικητής. 

Κάθε φορά λοιπόν, αγαπητοί αδελφοί, που γλιστράμε και τραυματιζόμαστε στον πνευματικό πόλεμο, ας σηκωνόμαστε αμέσως και με τη μετάνοια ας γιατρεύουμε κάθε πληγή. Μη φύγουμε ποτέ από το μονοπάτι της αρετής! Να είμαστε ανδρείοι και δυνατοί πάντοτε εν Κυρίω! Η συνήθεια της αμαρτίας είναι θανατηφόρα, αν δεν προσέξουμε! Ειδικά σήμερα, εν μέσω αποστασίας και διωγμού, εν μέσω πρωτοφανούς προδοσίας της Ορθοδοξίας, καλοί μας αναγνώστες, σε μέρες που όλοι πλανούν και πλανώνται, συγχύζονται και ζαλίζονται, δειλιάζουν και εφησυχάζουν θανάσιμα στην υπεράσπιση της Πίστεως, εμείς ας μην αποκάμουμε να υπομένουμε και να επιμένουμε πρωτίστως στην πρακτική εν Χριστώ ομολογία άχρι θανάτου, να κρατάμε γερά τον πολύτιμο θησαυρό της, ώστε κανένας να μη μας πάρει το ετοιμασμένο στεφάνι από τον αγωνοθέτη Χριστό, και μείνουμε τυφλοί και νυχτωμένοι εκτός της ουρανίου βασιλείας, όπως δυστυχώς μένει πάντα το πλήθος όλων των πλανεμένων, των υποκριτών και των τυπολατρών Ορθοδόξων Χριστιανών. 

Δ. ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ. 

Με αφορμή το Αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας από την Β’ προς Κορινθίους επιστολή του Απ. Παύλου και την θεία προσταγή που περιέχει: “διό εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αφορίσθητε και ακάθαρτου μή άπτεσθε…επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού” (κεφ. στ’ 17, ζ’ 1), ας θυμηθούμε αγαπητοί φίλοι με πόση έμφαση σε πάμπολλες περιπτώσεις η Αγία Γραφή, μας διατάζει να φεύγουμε εντελώς την κοινωνία και τη συναναστροφή με τους “αλλοτρίους” ποιμένες, δηλ. με τους μη έχοντας ορθή πίστη, φρόνημα και πράξεις! Είναι διαχρονική εντολή του Χριστού, των Αποστόλων και όλων των Αγίων Πατέρων! Είναι πολύ ανόητο κάποιος να υποστηρίζει, ειδικά στις μέρες μας, ότι το να απομακρυνθώ από τον αιρετικό μου επίσκοπο δεν είναι ανάγκη, ή είναι θέμα προαιρετικό! Όχι αγαπητοί! Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε την Πίστη μας, όταν τόσο δόλια αλλοιώνεται, με τον πιο δυναμικό και κραυγαλέο τρόπο ομολογίας, διακοπής κοινωνίας και μνημοσύνου των παναιρετικών! Εδώ δεν μιλάμε με κανόνες και ερμηνείες, αλλά εκφράζουμε απλά το χρέος υπακοής στα ίδια τα λόγια του Χριστού και όλων των Αγίων! Καθήκον επομένως επιτακτικό έχουμε, να αποφεύγουμε σαν φίδια τους μισθωτούς λυκοποιμένες σήμερα! Να καταλάβουμε, πως υπέταξαν αναίσχυντα την Ορθοδοξία στη Μασονική θρησκεία, όλοι αυτοί οι συμμορίτες Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι! Δεν φτάνει που το έκαναν, που πούλησαν πολλοί την ψυχή τους στο διάβολο, παριστάνουν και τις αθώες περιστερές οι ψεύτες, όποτε το θελήσουν να κάνουν κάποιες ορθόδοξες θεατρικές παραστάσεις, μας κοροϊδεύουν δηλ. όλους μπροστά στα μάτια μας, με δυο λόγια εμπαίζουν Χριστό και Αγίους! Επαναλαμβάνουμε, ας απομακρυνθούμε αδελφοί ειδικά ΤΩΡΑ, για όσους νομίζουν ότι έχουν ακόμα καιρό και χρόνια να το σκεφθούν και να πράξουν! “Ιδού νύν καιρός ευπρόσδεκτος!” Ξεκάθαρα πράγματα! Δεν κάνουμε κανένα Σχίσμα, εκείνοι έσχισαν τον άρραφο χιτώνα της αληθείας! Εμείς μένουμε στην μία, αγία, καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, μένουμε ενωμένοι σφιχτά με την μόνη αλήθεια, και την ορθή ομολογία της! Αυτό είναι η Εκκλησία ανέκαθεν, και αυτήν την αλήθεια οφείλουν να υπηρετούν οι Επίσκοποι της! Τώρα, που έγιναν προδότες βγήκαν αμέσως και εκτός αυτής! Στην Αλήθεια δεν κάνουμε εκπτώσεις ποτέ, δεν παίζουμε! Το ίδιο βέβαια οφείλουμε να κάνουμε κατ’ επέκταση για κάθε αμαρτία, που μολύνει την ψυχή και το σώμα! Είναι εντολή Χριστού επίσης να γίνουμε Άγιοι! Όχι δικαίωμα, προσέξτε, είναι εντολή θεία: “Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί”. Το ίδιο ισχύει και με την εντολή της αγάπης, είναι υποχρεωτική!, όχι αν μου βγει, αν μπορέσω! Καλοί μας αναγνώστες, μη ξεχνάμε το ύψος της αποστολής, που μας έχει καλέσει ο Χριστός! Μη βάζουμε παντού ημίμετρα! Μή παρεκκλίνουμε πονηρά παρερμηνεύοντας ξεκάθαρες εντολές! Τώρα, δεν πρόκειται απλώς για κάποια μικρή πλάνη και δεισιδαιμονία! Πρόκειται για την επίσημη προδοσία της Ορθοδοξίας, τον επίσημο αρραβώνα της με τον Αντίχριστο! όπως έλεγε χαριτωμένα ένας σύγχρονος άγιος γέροντας. Ανατράπηκαν τα πάντα! Οι κληρικοί έγιναν οι ασεβέστεροι όλων, μη το ξεχνάμε! Ας τους αποστραφούμε εντελώς!!! Ακόμα και τους πιο γλυκούς και ευγενικούς, όπως μας λέει ο Μέγας Φώτιος, όταν διδάσκουν διεστραμμένα ή και όταν συγκοινωνούν με τους αιρετικούς! Ας το κάνουμε αδελφοί τώρα! Για χάρη του Χριστού και μόνο! Για την αγαπημένη μας ευσέβεια, την Πίστη την Αγία, που της χρωστάμε τα πάντα! Για λίγο θα είναι αυτό καλοί μας φίλοι, δαιμονικός τυφώνας είναι, θα παρέλθει! Για λίγη θυσία κερδίζουμε την αιωνιότητα! Ο Κύριος τώρα θα αναλάβει την τελική επιχείρηση της κάθαρσης και της θείας εκδίκησης! Εμείς κάνουμε απλώς το ανθρώπινο χρέος της υπακοής μας σ’ αυτόν και τους Αγίους Πατέρες! Το ίδιο θα συμβεί και όταν έρθουν αργότερα τα χρόνια του τελικού Θηρίου της Αποκαλύψεως! Τότε, που μόνο η φυγή και το μαρτύριο θα σώσει και θα αγιάσει υπερβαλλόντως τους πιστούς και εννοείται κανένας ναός, καμία Σύνοδος και κανένας Πατριάρχης! Σήμερα γευόμαστε την πρόβα του Αντιχρίστου, ο ίδιος όμως κίνδυνος είναι με τότε, όποιος τώρα συμβιβαστεί, χάθηκε! Όποιος προλάβει, πρόλαβε καλοί μας αδελφοί! Όποιος όμως ούτε τώρα, μετά από τόσες ολοφάνερες αιρετικές Συνοδικές αποφάσεις και σχίσματα, δεν το έχει νιώσει ή (ακόμη χειρότερα) επιμένει να συμβαδίζει με την πλανεμένη κρατική Εκκλησία, εκείνος ήδη πορεύεται προς την απώλεια! Ο Κύριος ευχόμαστε αγαπητοί φίλοι, όλους να μας φωτίζει, στηρίζει και καθοδηγεί, έτσι ώστε κάθε καλή, δημόσια και επίμονα κραυγαλέα ομολογία μας, να έχει γνώμονα την ταπεινή καρδιά και τη θεία αγάπη! Φιλόνεικες, σχισματικές, ακραίες καταστάσεις φανατισμού και παρατάξεων είναι εντελώς ξένες και θανάσιμες για κάθε πιστό. Μακάρι όλοι μαζί, αγωνιζόμενοι ιεροκανονικά και Αγιοπατερικά, ο καθένας στον τόπο του και όπως μπορεί, να πορευθούμε με πίστη και τόλμη τον παρόντα θείο και σωτήριο δρόμο της θυσιαστικής ομολογίας, εν αγνώ φόβω Θεού και εν καρδία καθαρή και ταπεινή, αναμένοντας την ταχεία ουράνια εκδίκηση επί τους εργάτας του ψεύδους και της παρανομίας.  

Αμήν! 

Κραυγαλέα ομολογία (ένα επιτακτικό χρέος)

loading...