Αν αυτό που μας λένε τόσο καιρό πως “και μια ζωή να σωθεί έχει σημασία” ισχύει, η ζωή αυτή πρέπει να είναι η δική μας.

 Από τους εκατό νεκρούς που είχαμε πριν δυο μήνες έχουμε κατέβει στους είκοσι. Από τους 500 διασωληνωμένους έχουμε πια τους μισούς. Στα πλήρως εξαγορασμένα ΜΜΕ όμως ακούμε για δήθεν μεταλλάξεις και δήθεν “υψηλές τιμές στα λύματα”, (πράγματα που φυσικά είναι αδύνατο να ελεγχθούν) και μαθαίνουμε πως οι ανεκδιήγητοι Μένγκελε που έχει επιστρατεύσει η κυβέρνηση είναι “προβληματισμένοι” και εισηγούνται μεγαλύτερη αυστηροποίηση του λοκντάουν το οποίο έχει ήδη μπει στον τέταρτο μήνα- κάτι που αποκαλεί παγκόσμιο ρεκόρ. Όλα αυτά τη στιγμή που οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες (κάποιες εκ των οποίων με τριπλάσιους νεκρούς από την Ελλάδα) έχουν αρχίσει σιγά σιγά να χαλαρώνουν τα μέτρα. Όλα αυτά τη στιγμή που ο γελοίος και παράφρων βυζαντινός αυτοκράτορας μας επέστρεψε από διήμερη “απόδραση” στην γραφική Ικαρία όπου πάρταρε σε live μετάδοση.

Οι περιορισμοί στην ελευθερία και τη δημοκρατία δεν περνούν πλέον από την Βουλή, δεν δημοσιεύονται καν σε ΦΕΚ. Βγαίνει κάποιος στην τηλεόραση, τους ανακοινώνει και τέλος. Αν κάποιος αμφισβητήσει οτιδήποτε είναι “ανεύθυνος”, “ψεκασμένος”, “ψυχοπαθής”.

Όποιος δεν βλέπει πως αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή είναι ή ηλίθιος ή συνένοχος. Αν δεν αντιδράσουμε ΤΩΡΑ θα είναι πολύ αργά. 

 Αν αυτό που μας λένε τόσο καιρό πως “και μια ζωή να σωθεί έχει σημασία” ισχύει,  η ζωή αυτή πρέπει να είναι η δική μας.