Πριν πω οτιδήποτε να πω σε όλους όσοι διαβάσουν το παρόν άρθρο ότι δεν συγκαταλέγομαι στους αρνητές.

 Ο επιχειρηματικός κόσμος εκπέμπει S.O.S. 

Με αφορμή και τα νέα μέτρα θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις.

Πριν πω οτιδήποτε να πω σε όλους όσοι διαβάσουν το παρόν άρθρο ότι δεν συγκαταλέγομαι στους αρνητές.

Στους αρνητές πάσης φύσεως.

Αρνητές του εμβολίου, της μάσκας, του ιού και της ατομικής ευθύνης. 

Όμως, θεωρώ ότι η κοινωνία μας δεν αντέχει.

Οικονομικά, ψυχικά, ατομικά και κατ’ επέκταση στο σύνολό της.

Πολλά επαγγέλματα ” σβήνουν ” και το μέλλον τους είναι τρομερά αβέβαιο.

Όσο σκληρό και αν ακούγεται ( χωρίς να θέλω να ωραιοποιήσω κάτι, πολλώ δε μάλλον την πολιτική της χώρας ).

Η εστίαση ( εστιατόρια, καφετέριες, bar και club ), οι χώροι άθλησης ( τα γυμναστήρια ), 

ο τουρισμός ( σύνολο ) και το λιανικού.

Ένα μεγάλο μέρος του κοινωνικού ιστού της χώρας μας, απειλείται.

Και απειλείται διότι σε σχέση με την περίοδο της κρίσης, αυτή τη στιγμή είναι αναγκασμένοι να κατεβάσουν ρολά.

Στην περίοδο της κρίσης ( 2010 – 2020 ), η κάθε επιχείρηση κατέβαζε ρολά λόγω της οικονομικής ανέχειας.

Προφανώς και υπάρχουν ευθύνες και για εκείνη την περίοδο αλλά αυτή τη φορά αγγίζει τα όρια της παράνοιας.

Θα μου πει κάποιος και εύλογα: 

– ” ρε ” Συντηρητικέ ” πανδημία έχουμε και αυτό γίνεται σε κάθε χώρα. Λογικό να μας βρει και εμας.

Η απάντηση είναι σαφής: Πλέον, αυτό το επιχείρημα δεν αρκεί, να σταθεί από μόνο του.

Διότι από την νόσο της / του covid – 19 μπορεί να μη νοσήσουμε και να τα καταφέρουμε.

Από τη νόσο της ” πείνας ” και της ένδειας, δύσκολα θα επιβιώσουμε. Δυστυχώς δεν ζούμε χωρίς χρήματα.

Όταν κατεβάζουν ρολά οι πιο παραγωγικοί κλάδοι της χώρας το αποτέλεσμα είναι ένα.

Ανεργία  μη παραγωγή μνημόνια ( βοήθεια απ’ τα Ευρώπας εν ολίγοις ).

Η οικονομία μας στενάζει.

 Η Κάθε ημέρα ( ατομικά ) κοστίζει στην οικονομία μας 150 με 200 εκατ.

 Τα μέτρα στήριξης για το μήνα Ιανουάριο κόστισαν 500 εκατομμύρια ( μετ. μισό δις ).

 Το ποσοστό χρέους ( ο λόγος χρέους ΑΕΠ ) αυτή τη στιγμή αγγίζει το 224% και τα 370 δις. 

Το ιδιωτικό χρέος είναι στα 69 δις. 

Άρα με απλά λόγια, ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ.

Η εστίαση κλειστή ( απασχολούνται περίπου 1.000.000 άνθρωποι ). 

 Μηδενικά έσοδα.

Το λιανικό εμπόριο είχε πτώση του τζίρου του κατά 35%.

Από τα 6,4 δις πέσαμε στα 4,2 δις.

Ο τουρισμός χειμερινός και καλοκαιρινός..

Πτώση του τζίρου κοντά στο 80%.

Οι αθλητικοί χώροι ( γυμναστήρια )..

Πτώση της τάξης του 60 με 70%.

Όλα αυτά, φέρουν κόπωση στην κοινωνία.

Και είναι απολύτως λογικό. Βιώσαμε μια 10ετη κρίση και στο σημείο καμπής, πάλι γυρίσαμε στο σημείο εκκίνησης ( 2012 ).

Το χειρότερο όλων; 

Ο κόσμος να διαχέεται στους δρόμους.

Να θέλει να ζήσει, να πάει σε μια καφετέρια, να ψωνίσει με τον / την σύντροφό του / της, να διασκεδάσει τα Χριστούγεννα, να γελάσει, να ξοδέψει χρήματα με φίλους κι συγγενείς…

και ο καταστηματάρχης να είναι κλειστός…

Να θέλει να δουλέψει και το κράτος να μη τον αφήνει να παράξει και να προσφέρει αυτό για το οποίο άνοιξε την επιχείρηση του.

Είναι απάνθρωπο, είναι ψυχοφθόρο!

Άρα έχουμε ένα οικονομικό μοντέλο που ζει με δανεικά ( κάθε μορφή επιδότησης τύπου ΕΣΠΑ και τις εκταμιεύσεις των ομολόγων ).

Ένα οικονομικό μοντέλο που βρίσκεται στο γύψο διότι κανένας κλάδος δεν παράγει το 100% που μπορεί να προσφέρει.

Ο κρατισμός ( διότι όλοι ξέρουμε πόσο μας κοστίζει ο Δημόσιος Τομέας ) καλά κρατεί.

Αν αυτό δε λέγεται Σ Ο Σ Ι Α Λ Ι Σ Μ Ο Σ

τότε πως λεγεται; 

Ας μου σχολιάσει όποιος θέλει στα σχόλια.

Και παρόλο που το κράτος προσπαθεί να βοηθήσει την οικονομία με οποίο τρόπο μπορεί ( μπορώ να δεχτώ τα πάντα ),

ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ.

Παρόλο που δαπανά πολλά δις για τη στήριξη της οικονομίας, δεν αρκούν. Είναι πολύ λίγα για την στήριξη της αληθινής οικονομίας.

Οι φόροι ειναι υψηλοί και με απλά λόγια η ζωή μας τρέχει και κάθε νοικοκυριό έχει έξοδα.

Οπότε κάθε οικογενειάρχης ιεραρχεί τις ανάγκες του και πορεύεται.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και στο όνομα της Δημόσιας Υγείας και της ατομικής μας ευθύνης θυσιάζουμε τα πάντα…

 Ατομικά και συνταγματικά δικαιώματα, προσωπικές ελευθερίες και την οικονομία…

Βλέπουμε αυτές τις εικόνες.

Αυτοί οι γελοίοι οι αριστεροί τι παριστάνουν;

Ζουν σε άλλη πραγματικότητα; 

Η χώρα παλεύει να επιβιώσει και κοιτούν μόνο την πολιτική τους υπόσταση. 

Αυτό μας λένε, δηλαδή; 

Έμειναν χωρίς ατζέντα και σκαρφίζονται παντού εχθρούς του Κουφοντίνα και των αναρχικών της Εκάλης;

Τώρα τους έφταιξε η αστυνομία των ΑΕΙ.

Τα εγκλήματα που κάνουν εντός των χωρών των πανεπιστημίων και η δράση τους ( τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος ) δε τους ενοχλούν.

Για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν πόσο ανθέλληνες και μισάνθρωποι είναι…

________________________________________________

 Η λύση στο πρόβλημα; 

Απάντηση: 

 Τήρηση αυστηρών υγειονομικών μέτρων.

 Τήρηση αυστηρών ατομικών μέτρων.

Άμεση αύξηση των εμβολιασμών**

** ένα μοντέλο τύπου Ισραήλ ( 35% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί σε ένα μήνα ).