ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ – Γιῶργος Σεφέρης, Ὁμιλία στὴν ἀπονομὴ τοῦ Νόμπελ Λογοτεχνίας 1963

Ἔκανα τὰ πρῶτα μου βήματα στὴ χιλιόχρονη σκόνη

κάτω ἀπὸ τὴν ἐπιβλητικὴ σκιὰ ἱερῶν ἐρειπίων.

Ἔπαιζα στὸ πανάρχαιο Στάδιο, στὰ χώματα πού πάτησαν θεοὶ καὶ ἥρωες.

Ἄκουγα τὶς πέτρες νὰ διηγοῦνται στὸν ἄνεμο μύθους καὶ θρύλους.

Στὸ χαμηλὸ καὶ ἀναπαμένο φῶς τὸ ἡλιόγερμα ἢ μέσα στὸν ἥλιο τοῦ καλοκαιριοῦ τ’ ἀθῴα

μου μάτια νόμιζαν ἀπὸ τ’ ἄρρητο κάλλος τῶν ἀγαλμάτων καὶ τῶν μνημείων. Ἁπλὸ σὰν τὸ

τρικύμισμα τῆς θάλασσας καὶ τ’ ἄρωμα τοῦ πεύκου.

Ὁ Ἑρμῆς τοῦ Πραξιτέλη. Ἡ Νίκη τοῦ Παιωνίου.

Ὁ Ναὸς τῆς Ἥρας. Τὸ Τέμπλο τοῦ Δία.

Κι ἂν στ’ ὄνειρό μου μὲ στεφάνωσε ἡ Νίκη μὲ κλαδὶ ἀγριελιᾶς.

Γεννήθηκα στὴν Ὀλυμπία!

Κι ἀπὸ τὰ πρῶτα μου βήματα, σκοντάφτω πάνω στὴν ἱστορία.

Τ’ ἀγάλματά μοῦ μάθανε τὴν ὀμορφιὰ καὶ μοῦ διδάξανε τὴ γαλήνη.

Ἀγγίζω μὲ τὰ δάκτυλά μου τὴν ἁφὴ τοῦ Πραξιτέλη πάνω στὶς πέτρες.

Χαϊδεύω τὶς ρημαγμένες κολῶνες καὶ βλέπω τὸν ἥλιο

μ’ ἄλλα μάτια.

Κάποτε ἐδῶ πάλεψε ὁ Ἡρακλῆς. Κάποτε ἐδῶ πάτησε ὁ Διαγόρας.

Κάποτε ἐδῶ γεννήθηκε τὸ Ὀλυμπιακὸ Πνεῦμα.

Ἄναψε ἡ ἱερὴ φλόγα καὶ ντύθηκε μὲ φῶς ἡ οἰκουμένη.

“… Ἀνήκω σὲ μία χώρα μικρή. Ἕνα πέτρινο ἀκρωτῆρι στὴ Μεσόγειο πού δὲν ἔχει ἄλλο

ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγῶνα τοῦ λαοῦ του, τὴ θάλασσα καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.

Εἶναι μικρὸς ὁ τόπος μας,

ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια…