ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ

Η κατάληψη του Καπιτωλίου των ΗΠΑ από τον όχλο, με την παρότρυνση του Προέδρου της μεγάλης χώρας, συνιστά ένα μεγάλο κίνδυνο, για τον ίδιο τον πλανήτη. 

Οι ΗΠΑ είναι η πιο εξοπλισμένη χώρα του πλανήτη. Αλλά και οι εξοπλισμοί πολλών άλλων χωρών, έχουν τεράστια δύναμη καταστροφής. Σε πολλές από αυτές, η διαχείριση αυτών των φοβερών μηχανών πολέμου, γίνεται από ένα άνθρωπο. 

Ο άνθρωπος αυτός, είναι συνήθως ένας ικανός δημαγωγός.  Παρουσιάζεται στις εξέδρες και τα μπαλκόνια και ερεθίζει ένα πλήθος με μεγάλα πνευματικά κενά, που ακούει, αλλά δεν μπορεί να ρωτήσει. Δεν μπορεί να ρωτήσει, και διότι δεν του δίνεται η δυνατότητα να ρωτήσει, και διότι δεν κουβαλάει  ερωτήσεις, αν του δοθεί η ευκαιρία να τις θέσει. 

Όταν τα πνευματικά κενά του Δημαγωγού συναντηθούν με τα πνευματικά κενά του όχλου, προκύπτει ένας επικίνδυνος στρόβιλος. Όποιος-όποια βρεθεί στην περιοχή του στροβίλου, βάζει τη ζωή του σε κίνδυνο. Είναι θέμα τύχης, αν θα ζήσει  ή θα πεθάνει.

 Ταυτόχρονα, από αυτό το στρόβιλο αποσταθεροποιείται ένα ολόκληρο σύστημα, που δεν ξέρεις τι συνέπειες θα φέρει, μέχρι να βρει την καινούρια του ισορροπία. Δεδομένου του τεράστιου εξοπλιστικού φορτίου που υπάρχει σήμερα στον πλανήτη, είναι πια καιρός να σκεφτόμαστε όλοι και όλες πιο σοβαρά, και για τη δική μας ζωή, και για τη ζωή του πλανήτη. 

Υπάρχει άραγε αντίδοτο; Σίγουρα πρέπει να το αναζητήσουμε σοβαρά και συστηματικά. Αν δεν το βρούμε, οφείλουμε να το φτιάξουμε.

Όσο περνάει αυτή τη στιγμή από το μυαλό μου, μπορώ να σκεφτώ δυο πράγματα:

1. Οι υποψήφιοι για τα πιο υψηλά αξιώματα, πάνω απ’ όλα, πρέπει να περνάνε πριν εκτεθούν σε ένα εκλογικό αγώνα,  από μια αξιόπιστη ψυχιατρική ομάδα, η οποία θα βεβαιώνει το λαό, ότι οι υποψήφιοι δεν είναι σχιζοφρενείς.

2. Οι λαοί-όλοι οι λαοί-πρέπει να διδάσκονται με πολύ συστηματικό τρόπο, στα σχολεία τους, και όχι μόνο, την έννοια του Σεβασμού, όπως αυτή είναι γραμμένη στο  DNA μας.

Πράγματι η έννοια του Σεβασμού είναι γραμμένη στο  DNA μας, και επειδή συμβαίνει αυτό, τα κύτταρά μας την υλοποιούν απόλυτα, και  μπορούν να συνεργάζονται με τον εκπληκτικό τρόπο που το κάνουν, και μας δίνουν τη δυνατότητα να υπάρχουμε. Βεβαίως τα κύτταρά μας μένουν ισόβια σ’ αυτή τη συνεργασία, επειδή αισθάνονται ότι μέσα σ’ αυτή τη συνεργασία, εξυπηρετούν και το δικό τους συμφέρον, όχι μόνο του οργανισμού μας. Ζουν μέσα στον οργανισμό μας σε συνθήκες ασφαλείας, για πάρα πολλά χρόνια, πράγμα που δεν συμβαίνει με τους μονοκύτταρους οργανισμούς. Δηλαδή το συμφέρον τους, είναι η απόλυτη υλοποίηση της έννοιας του Σεβασμού, μέσα στον οργανισμό μας. Με άλλα λόγια, το συμφέρον τους, ταυτίζεται με την έννοια του Σεβασμού που υλοποιούν.

Τα ανάλογα συμβαίνουν και στο επίπεδο της Κοινωνίας των ανθρώπων.

Επομένως η έννοια του συμφέροντός μας, είναι η ίδια η έννοια του Σεβασμού. Αναβαθμίζοντας την υλοποιούμενη έννοια του Σεβασμού μέσα στην κοινωνία μας, αναβαθμίζουμε το συμφέρον μας.

Αν δεν υλοποιείται η έννοια του Σεβασμού στο εσωτερικό μας, στην κοινωνία των κυττάρων μας, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι και όλες, μας περιμένει ο θάνατος. 

Η ζωή πράγματι ζητάει από εμάς,  μόνο το Σεβασμό. Οφείλουμε επομένως να μεταφέρουμε την έννοια αυτή, από το  DNA μας, που είναι γραμμένη από το Θεό, στην επίκτητη συνείδηση, που οφείλουμε να χτίσουμε εμείς, με τα πιο καθαρά, και λειτουργικά υλικά, για να υπηρετήσουμε το θαύμα της ζωής μας.  Όλα τα άλλα, μας τα προσφέρει ο Ήλιος και η Γη. Άπειρη η ενέργεια του Ήλιου, εκατομμύρια οι αυτοαναπαραγόμενοι οργανισμοί του οικοσυστήματος, του παραδείσου της Γης, που μπορούν να μας θρέψουν.

 Η Γη, μας χωράει όλους και όλες, με την προϋπόθεση του Σεβασμού. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση, η Γη γίνεται αμέσως κόλαση.

Τα γενικά χαρακτηριστικά της έννοιας του Σεβασμού που  είναι και τα γενικά χαρακτηριστικά της έννοιας του συμφέροντός μας, και υλοποιούν τα κύτταρά μας, είναι τα εξής: Τα κύτταρά μας επικοινωνούν, δηλαδή συζητούν μεταξύ τους, και χρησιμοποιούν μόνο αλήθειες. Δεν είναι ίσα τα κύτταρά μας, αλλά είναι ισότιμα και συμπληρωματικά. Είναι διαρκώς υπεύθυνα στο ρόλο τους. Έχουν πάντα αλληλεγγύη. Εργάζονται διαρκώς, μέχρι το τέλος του βίου τους. Τέλος, συνεργάζονται μεταξύ τους, στη βάση της συμπληρωματικότητας, και αξιοποιούν την ενέργειά τους για να παράγουν έργο, χρήσιμο για τη ζωή τους. Δεν σπαταλούν την ενέργειά τους, σε άσκοπες συγκρούσεις. Έτσι επιβιώνουν, έτσι υπηρετούν  το συμφέρον τους. 

Αν ένας από τους κρίκους αυτής της αλυσίδας δεν υλοποιείται, η ενέργεια δεν μπορεί να κινηθεί προς τα σημεία που θα μετατραπεί σε έργο. 

Όταν είμαστε ικανοί να μετατρέπουμε την ενέργειά μας σε έργο, γινόμαστε ευτυχείς, μέσα από τη χαρά της δημιουργίας, η οποία επιβεβαιώνει την ύπαρξή μας, και είναι η πιο μεγάλη χαρά που μπορούμε ν’ αντλήσουμε, από αυτή τη ζωή.

Τόσο απλά, τόσο εύκολα, τόσο γρήγορα, ανακαλύπτουμε και εφαρμόζουμε τη συνταγή που σώζει τη ζωή μας, αλλά σώζει και τον πλανήτη, από μεγάλες περιπέτειες, που μπορεί να προκαλέσει η έλλειψη αυτής της συνείδησης από τους λαούς. 

Αυτή είναι η έλλειψη, που μετατρέπει τους λαούς σε επικίνδυνους όχλους, και επιτρέπει στους Δημαγωγούς, να αλιεύουν στα θολά νερά του μυαλού τους, για να ικανοποιήσουν μέσα από τα διανοητικά κενά και πάθη του όχλου, τα δικά τους διανοητικά κενά και πάθη. 

Περιορίζουμε  αυτά τα διανοητικά κενά και τα πάθη, διδάσκοντας σε όλους  και όλες, από τη μικρή ηλικία,  με θεωρία και πράξη, την έννοια του Σεβασμού. 

Δεν βλέπω άλλο τρόπο, για να σταθεροποιήσουμε την ασφάλεια στον πλανήτη, χωρίς την ανάγκη των όπλων.

Για το θέμα αυτό, πρέπει να φροντίσει ιδιαίτερα ο ΟΗΕ, και το συμβούλιο Ασφαλείας, από αύριο. Οι Κυβερνήσεις, έχουν υποχρέωση, να φέρουν το θέμα αυτό προς συζήτηση, το ταχύτερο δυνατό.