ΝΑ ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ ΤΑ ΥΠΟΔΟΥΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ!
15 Νοεμβρίου 1983: η “ίδρυση” του ψευδοκράτους των βάρβαρων κατακτητών
Εδώ και 46 χρόνια σε αυτό το νησί υπάρχει στυγνή κατοχή.
Συντηρείται μια τεράστια ετοιμοπόλεμη στρατιωτική μηχανή από τη τουρκία και μια σειρά παράνομων κι εκβιαστικών ενεργειών συνεργούνται εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου.
Ο παράνομος εποικισμός των περιοχών μας αυξάνεται κι ακόμα κι τα τοπωνύμια έχουν αλλάξει οι βάρβαροι ΛΕΣ ΚΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΜΥΡΟΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΧΩΜΑ!
Εδώ και 46 χρόνια όλα τα σκιάζει η φοβέρα κι η σκλαβιά ( για όσους ακόμα βλέπουν!). Τα ανθρώπινα δικαιώματα εδώ δεν έχουν αντίκρισμα και το παρανοϊκό γίνεται αποδεκτό θέμα διαπραγμάτευσης στο τραπέζι του δήθεν διαλόγου. Η διαμεσολάβηση του ΟΗΕ κι της ΕΕ ως διεθνών οργανισμών , προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει καταντήσει γελοία.
Εδώ κι 46 χρόνια περιοριστηκαμε σε μια ” κοινότητα”, με ένα ” ηγέτη” της κοινότητας..
Έχουμε προβεί σε τραγικές υποχωρήσεις, έχουμε βιώσει τις συνέπειες αυτών των υποχωρήσεων κι στο σχέδιο Ανάν και στην ίδρυση του ψευδοκράτους από τους βάρβαρους κατακτητές κι σε πολλές άλλες περιπτώσεις….
Έχουμε ανοίξει οδοφράγματα, έχουμε απλώσει το χέρι για τη δήθεν ” φιλία” μεταξύ των δύο “κοινοτήτων” , την ίδια στιγμή που μας ανοίγουν τους τάφους μας…
Ενώ ακόμα βρίσκουμε ομαδικούς τάφους άγρια δολοφονημένων ανθρώπων μας κι θάβουμε ότι έχει απομείνει απ’ αυτούς…
Εδώ κι 46 χρόνια το μυαλό έπαψε να σκέφτεται… Έχουμε αποσιωπήσει τη φωνή της συνείδησης μας… Γι’αυτό κι κάνουμε ουρές στα οδοφράγματα για να πάμε επισκέπτες στα σπίτια μας.. για να περάσουμε ευχάριστα πάνω στα κόκκαλα αυτών που πολέμησαν την άνιση μάχη αλλά δεν έκαναν πίσω!
Τα διαχρονικά λάθη των ηγεσιών μας τραγικά.. οι εκάστοτε πρόεδροι της ΚΔ πολύ πολύ κατώτεροι των περιστάσεων…
Το μέλλον δυσοίωνο για μας , τα παιδιά μας κι γενικότερα τον Ελληνισμό εδώ…
Το αθηναϊκό κράτος τις πλείστες φορές σφυρίζει αδιάφορα.. νιώθει αβάσταχτο το ” βάρος” του Κυπριακού ζητήματος και αποτραβιέται “ευγενικά”…
Όσο για την συντήρηση τουλάχιστον μίας αξιόλογης Άμυνας, ούτε συζήτηση. Εκτός από το παράγοντα της ηττοπάθειας, έχουμε κι το ότι δεν θα μας χρειάζεται στα πλαίσια μίας μελλοντικής ομοσπονδίας, συνομοσπονδίας κι ότι προκύψει τελοσπαντων.. γι’ αυτό κι τα εκατομμύρια του Ταμείου Άμυνας τα διοχετεύουμε αλλού κι στέλνουμε το φρόνημα του λαού πιο κάτω κι από τον πάτο..με απλά λόγια οι ταγοί μας μας καταδικάζουν σε δεδομένη ήττα. Να καταργήσουμε φυλάκια, να μην δώσουμε λεφτά για σφαίρες στο στράτευμα αφού ούτως ή άλλως δεν έχουμε κάτι να υπερασπίσουμε ως μοντέρνοι, προοδευτικοί ευρωπαίοι… Θα φροντίσουν άλλοι για μας…
Έχουμε διαπράξει ύβρεις γυρίζοντας τη πλάτη στη Προγονική Γη .. εκεί που οι τάφοι των παππούδων μας αιώνες τώρα αγιάζουν το Ελληνικό μας χώμα..
Κι είναι κι ο Πενταδάκτυλος… Αυτόν πως τον διαχειρίζεσαι; Πως αντέχεις; Να βλέπεις αυτό το παράπονο κάθε μέρα; Καμία φορά ανακουφίζομαι όταν τον καλύπτει η ομίχλη… Κι δεν βλέπω το έκτρωμα στη πλάτη του..
Το χειρότερο όμως είναι που νιώθει, που βλέπει, που παρακολουθεί πως τον ξεχάσαμε… Πως τον παραδώσαμε..Τον Τιτάνα μας! το μεγαλύτερο Φύλακα μας! ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΑΓΑΚΛΕΙΤΟ ΠΥΛΑΩΡΟ ΜΑΣ που μας προστάτευε αιώνες τώρα από εκάστοτε βαρβάρους… που κράτησε τρυφερά τα οστά των Ηρώων μας στους κόρφους του κι τα τίμησε Αυτός πρώτα με το άγιο Χώμα Του…
Όσο υπάρχει κατεχόμενο έδαφος ένα πρέπει να είναι το Σύνθημα:
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ!
ΟΛΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΑ ΓΙΑ ΣΑΣ ΟΛΑ ΞΕΝΑ!
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΕΣΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΥΠΡΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
ΚΙ ΕΝΑΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!
