Τι σημαίνει όταν “πετάει” το μάτι ή όταν μας “τρώει” το χέρι ή η μύτη;

 «Όταν παίζει το μάτι σου, κάποιον θα δεις ή στενοχώρια θα περάσεις ανάλογα ποιο μάτι είναι και ανάλογα με το άτομο. Όταν σφυρίζει το αυτί θα συμβεί καλό ή κακό, θα ακούσεις κάτι καλό ή κακό, ανάλογα με το ποιο αυτί είναι. Όταν φτερνίζεσαι, κάποιος σε σκέπτεται.

Όταν έχεις λόξιγκα, κάποιος σε μελετάει. Όταν έχεις φαγούρα στο λαιμό, κάποιος σε μελετάει. Όταν έχεις φαγούρα στο αριστερό χέρι, παίρνεις λεφτά. Στο δεξί, δίνεις λεφτά. Όταν ξύνεται η μύτη, είναι στενοχώρια. Όταν ξύνεται το πέλμα, θα πας δρόμο». Πες μου, αλήθεια πόσες φορές τα έχεις ακούσει όλα αυτά;

Άπειρες, θα πω εγώ, σύμφωνα με την δική μου εμπειρία. Μάλιστα, έχω γελάσει πολλές φορές, με όλα αυτά τα χαριτωμένα απομεινάρια λαϊκής θυμοσοφίας.

Δεν φαντάζεσαι φυσικά την έκπληξη μου, όταν στο βιβλίο «Authors of the Impossible: The Paranormal and the Sacred» του Jeffrey J. Kripal, διάβασα για την Τηλαισθησία – Τηλεγνώση (σύνθετη λέξη από το τηλέ + γνώση= η ικανότητα να αποκτάς πληροφορίες σχετικά με μακρινά γεγονότα, αντικείμενα ή άτομα μέσα από την ερμηνεία των φυσικών διαταραχών του σώματος όπως είναι η ταχυπαλμία, το «μυρμήγκιασμα», η φαγούρα ή το βούισμα στα αυτιά). Αναρωτήθηκα αν όλα αυτά με κάποιον τρόπο ισχύουν.

Αυτή η αντίληψη/γνώση μέσω απόστασης, ασκείται από τους αυστραλιανούς Αβοριγίνες της περιοχής της Δυτικής Έρημου. Κάλλιστα όμως, μπορείς να ανατρέξεις και στην δική μας αρχαία Ελλάδα, όπου πίστευαν πως ο «κνησμός», η φαγούρα δηλαδή του σώματος, ήταν προειδοποίηση των Θεών. Πίστευαν πως, όταν ένας άνθρωπος αισθανόταν φαγούρα στα πόδια του, θα έφευγε σε ταξίδι. Όταν πάλι τον έτρωγε η αριστερή του παλάμη, θα έπαιρνε δώρα.

Η πρόληψη αυτή έμεινε ως τα χρόνια μας. «Με τρώει το χέρι μου, χρήματα θα πάρω», συνηθίζουμε να λέμε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι αρχαίοι όμως, θεωρούσαν γρουσουζιά, όταν αισθανόταν φαγούρα στην πλάτη, στο λαιμό, στα αφτιά και στη μύτη.

Κάποτε για παράδειγμα, ο βασιλιάς της Σπάρτης, Άγις, ενώ έκανε πολεμικό συμβούλιο με τους αρχηγούς του, είδε ξαφνικά κάποιον από αυτούς να ξύνει αφηρημένος το αφτί του. Αμέσως σηκώθηκε πάνω και διέλυσε το συμβούλιο.«Θα έχουμε αποτυχία οπωσδήποτε. Οι θεοί προειδοποίησαν τον Αρίσταρχο. Ας αναβάλουμε για αργότερα την εκστρατεία» είπε. Οι Σπαρτιάτες πίστευαν ακόμη ότι τα παιδιά που αισθάνονταν φαγούρα στη μύτη τους, θα γινόντουσαν κακοί πολεμιστές. Έτσι, όταν έβλεπαν κάποιο παιδί να ξύνει τη μύτη του, το τιμωρούσαν, για να μην την ξαναξύσει. Από την πρόληψη αυτή βγήκε η φράση: «η μύτη σου σε τρώει, ξύλο θα φας».

loading...