«Κατάχρηση Φιλοξενίας»

Στα Λεύκτρα ζει  με τις δύο κόρες του, 

ένας φτωχός βιοπαλαιστής, 

πολύ καλός άνθρωπος ο Σκέδασος. 

Είναι παραδοσιακός τύπος Έλληνα,

φιλόξενος, όπως ο Ξένιος Ζεύς.

Με χαρά του φιλοξένησε στο σπίτι του

δύο νεαρούς Σπαρτιάτες, 

που τον είχαν επισκεφθεί. 

Αυτοί θαμπώθηκαν από τα κάλλη 

των κοριτσιών του. Τον θαυμασμό τους 

τον εξέφρασαν φανερά, μακαρίζοντας, 

τους μελλοντικούς τους άνδρες.

Την επομένη οι δύο νεαροί άνδρες, 

έφυγαν για τους Δελφούς. 

Στην επιστροφή τους, 

αφού είχαν πάρει τον χρησμό από το θεό, 

για το θέμα που τον επισκέφτηκαν, 

πήραν πάλι το δρόμο του γυρισμού

για την πατρίδα τους και περνώντας 

από την Βοιωτία, πέρασαν ξανά 

από το σπίτι Σκέδασου. 

Εκείνος έλειπε και οι κόρες του, 

τους φιλοξένησαν, ακολουθώντας 

την τακτική του πατέρα τους.

Εκείνοι βίασαν τα κορίτσια, τα σκότωσαν 

και μετά τα έριξαν στο πηγάδι.

Όταν γύρισε ο πατέρας τους τις έψαχνε . 

Άκουσε όμως το σκυλί,

να γαυγίζει παραπονιάρικα, 

το ακολούθησε και τον πήγε στο πηγάδι. 

Κατάλαβε τι έγινε και έβγαλε τα κορίτσια 

από το πηγάδι. Οι γείτονες τον πληροφόρησαν

ότι οι νεαροί Λακεδαιμόνιοι, 

είχαν μπει στο σπίτι του.

Ο Σκέδασος έφυγε για την Σπάρτη,

για να συναντήσει τους εφόρους.

Όταν έφτασε στην Αργολίδα κατέλυσε

σε ένα πανδοχείο* γιατί ήταν νύχτα.

Εκεί συνάντησε και έναν άλλο γέρο 

από τον Ωρεό, πόλη της Ιστιαίας.

Ο γέρος καταριόταν τους Λακεδαιμόνιους.

 Όταν ρωτήθηκε τι κακό του έκαναν, 

αφηγήθηκε ότι είναι υπήκοος της Σπάρτης, 

αλλά ο Αριστόδημος που στάλθηκε διοικητής 

στον Ωρεό από τους Λακεδαιμόνιους, 

ερωτεύτηκε το γιό μου και επειδή 

δεν μπορούσε να τον πείσει, 

χρησιμοποίησε βία για να τον απαγάγει 

από το γυμναστήριο. 

Έτρεξαν ο γυμναστής του,

και πολλοί νέοι και ο Αριστόδημος έφυγε.

Την επόμενη επάνδρωσε ένα πλοίο, 

άρπαξε το παιδί το πέρασε 

στην απέναντι στεριά και επειδή 

δεν μπόρεσε να τον βιάσει τον σκότωσε. Αφού κήδεψα το γιό μου πήγα στην Σπάρτη 

και παρουσιάστηκα στους εφόρους 

αλλά αυτοί αδιαφόρησαν.

Ο Σκέδασος  δεν άκουσε την συμβουλή 

του γέρου να μην πάει στη Σπάρτη.

Πήγε και ζήτησε ακρόαση από τους εφόρους, 

αυτοί δεν του έδωσαν σημασία, 

πήγε στους δύο βασιλιάδες το ίδιο.

Σε κάθε δημότη της Σπάρτης 

τους έλεγε το δράμα του. 

Από κανέναν δεν βρήκε κατανόηση, 

έτρεχε μέσα στην πόλη υψώνοντας 

τα χέρια του προς τον ζωοδότη ήλιο

~ την κίνηση αυτή κάνουν και σήμερα 

οι ιερείς με τα δύο χέρια ψηλά 

όταν προσεύχονται~ και μετά 

χτυπούσε τη γη, επικαλώντας τις Ερινύες. 

Τελικά έβαλε τέλος στη ζωή του.

Μετά όμως από χρόνια, 

οι Λακεδαιμόνιοι τιμωρήθηκαν. 

Λέγεται ότι ο στρατηγός Πελοπίδας 

μία μέρα πριν από τη μάχη με τους Λακεδαιμόνιους, είδε στον ύπνο του 

τον Σκέδασο.  

Του συνέστησε να έχει θάρρος,

γιατί οι Λακεδαιμόνιοι, 

είχαν έρθει στα Λεύκτρα, για να πληρώσουν, 

για ό,τι είχαν κάνει σε βάρος του 

και στις κόρες του. Τον συμβούλευσε 

να θυσιάσει στον τάφο των θυγατέρων του, 

ένα λευκό πουλάρι.

Ο Πελοπίδας έστειλε ανθρώπους του

να ψάξουν να βρουν τον τάφο, και όταν με την βοήθεια των κατοίκων του χωριού τον βρήκαν, ξεκίνησε την μάχη με θάρρος και νίκησε…!!!

~ Πλούταρχος ~

* Υπήρχαν καταλύματα για ταξιδιώτες 

στις μεγάλες πόλεις. Στα χωριά 

οι κάτοικοι φιλοξενούν τους ξένους

στα σπίτια τους. Το να φιλοξενείς τους ταξιδιώτες, ήταν μια θρησκευτική υποχρέωση. 

Εδώ βλέπουμε μια κλασική  περίπτωση 

κατάχρησης καλοσύνης και φιλοξενίας.

~ Ο Πλούταρχος  μας εξηγεί 

ως ιστορικό ατόπημα, υπεραπλουστευμένα, 

τον πόλεμο. Σαν ιερέας των Δελφών μας λέει,  

ότι οι θεοί τιμώρησαν τους Σπαρτιάτες, 

επειδή έτρεφαν στους κόλπους τους

και άφηναν ατιμώρητους, τους βιαστές 

και δολοφόνους των θυγατέρων 

του Σκέδασου. Τελικά όλοι τιμωρούνται

και οι  εγκληματίες και όσοι τους ανέχονται ανάμεσά τους. ~ 

~Ο πίνακας απεικονίζει 

Δύο κλασικές φιγούρες που αναπαύονται

είναι του Ηenry Ryland

με την ευγενή χορηγία 

της wikimedia commons.~