Είχανε περάσει λίγες μέρες που είχε σκοτωθεί ο άντρας μου ( πάνε 6 χρόνια τώρα ).

Κάποια στιγμή χρειάστηκε να πάω στην τραπέζα να ενεργοποιήσω έναν μας λογαριασμό .Οταν πήγα εκεί η δουλειά μου ήταν σε ένα γραφείο και εδώ θα κάνω μία μικρή περιγραφή όχι του γραφείου αλλά της γύρω περιοχής .Αριστερά τα ταμεία,  στη μέση 2 καρέκλες για πελάτες εκ των οποίων στη μία καθόμουν εγώ ,δεξιά το γραφείο που ήθελα να πάω .Στο γραφείο ήταν μία κυρία η οποία είχε αρχίσει να μου σπάει τα νεύρα γιατί εκεί που έκλεινε τον φάκελο της και ετοιμαζόταν να σηκωθεί να φύγει ,εκεί ξαναθυμόταν κάτι και ξανακαθόταν .Είδα κι απόειδα λέω δε τακτοποιώ  λίγο τα πράγματα μου μέσα στην τσάντα μου μέχρι να έρθει επιτέλους η σειρά μου ,έτσι και έκανα .Σε κάποια φάση έρχεται και κάθεται ένας δίπλα μου κατάλαβα πως είναι άντρας ,αλλά δεν γύρισα να τον δω ,δεν με ένοιαζε κι όλας .Κάποια στιγμή γυρίζω να δω το ρολόι  τι ώρα έχει πάει, το οποίο ήταν  πάνω από τα ταμεία .Είχε πάει 1 και …… Αυθόρμητα γυρίζω κοιτάω τον άντρα δίπλα μου ( ήταν γύρω στα 25 – 30 )….η κυρία συνεχίζει το ίδιο βιολί ……..και του λέω αν περιμένεις για το γραφείο ,θα περιμένεις για πολλή ώρα ακόμη και μου απαντάει – Σε βλέπει και να μη στεναχωριέσαι .Το εξέλαβα η κυρία σε βλέπει που περιμένεις και θα φύγει μη στεναχωριέσαι αλλά πριν προλάβω να πω κάτι μου λέει .Κοπελιά από την ωρα που έκατσα δίπλα σου  ένοιωσα τόσο έντονα μία παρουσία, να μου λέει ,πες της ότι την βλέπω και να μη στεναχωριέται . – Απο εκείνη τη στιγμή ψάχνω να βρω τρόπο να σου μιλήσω αλλά δεν ήξερα πως να σε προσεγγίσω για να σου το πω και να μη περάσεις για τρελλό .Με ρώτησε αν έχω χάσει κάποιον .Του είπα  – πριν λίγες μέρες τον άντρα μου .Και εκεί με διέκοψε .- Ωπα ώπα κοπελιά , να ξεκαθαρίσουμε κάτι .Ούτε διορατικός είμαι ούτε τέτοιυ είδους εμπειρίες είχα ούτε τίποτα .Αλλά ήταν τόσο εντονο όλο αυτό σχεδόν σαν να τον έβλεπα .Μπορώ μετά από όλο αυτό να πω το εξής, ένοιωσα μία ταραχή για λίγο αλλά μετά μία γαλήνη …..Ηταν εκεί και αυτό μου έφτανε …………………