Πώς δεν το σκέφτηκε κανείς; Ο Mr. Jumbo βρήκε τη λύση για… τρελά κέρδη εν μέσω πανδημίας

Είναι πρωτοφανής η εποχή λόγω κορωνοϊού. Είναι μια χιλιοειπωμένη διαπίστωση αυτή και κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο προφανές πως τα οικονομικά δεδομένα, τόσο σε επίπεδο εργασίας όσο και σε επίπεδο κίνησης της αγοράς, μεταλλάσσονται με γοργούς ρυθμούς.

Η πολιτική των επιδομάτων βέβαια τόσο στους εργαζόμενους όσο και στις εργοδοσίες κάνει κάπως ελεγχόμενη την κατάσταση. Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τις επιχειρήσεις, υπάρχει η (νόμιμη) δυνατότητα να «παγώσουν» την δραστηριότητά τους χωρίς να απολύσουν κόσμο.

Υπάρχει βέβαια και μια επιχειρηματική τάση που αρνείται να προσαρμοστεί στα δεδομένα της εποχής. Για τους ιθύνοντες πολλών επιχειρήσεων δεν αρκεί απλά να βγει όπως-όπως η συγκυρία, αλλά να μην χαθούν και τα κέρδη που θα είχαν σε συνθήκες κανονικότητας.

Πρόκειται φυσικά για μια πολυτέλεια που αν εκφραζόταν από την πλευρά των απλών εργαζομένων θα σήκωνε θύελλα αντιδράσεων και θα διαβάζαμε από εδώ και από εκεί για… κακομαθημένους που δεν καταλαβαίνουν πώς έχουν τα πράγματα. Όταν, βέβαια, αντίστοιχες «ανεδαφικές» επιθυμίες εκφράζονται από επιχειρηματίες, τότε είναι απλά μια ακόμα συνηθισμένη μέρα.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Διότι διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε την «πρόταση» που έκανε ο μεγαλομέτοχος των Jumbo, Απόστολος Βακάκης, για να ισορροπήσει το εμπόριο και αδυνατούμε να πιστέψουμε πως πρόκειται για κάτι που ο ίδιος θεωρεί πως δεν πρόκειται για κακόγουστο αστείο.

Πιο συγκεκριμένα, ο κύριος Βακάκης μίλησε πρόσφατα στην ιστοσελίδα «euro2day» και έκανε ορισμένες προτάσεις.

«Εάν το lockdown παραταθεί, θα πρέπει όλος ο κλάδος της λιανικής πώλησης να λειτουργήσει εναλλάξ. Είτε τα καταστήματα που ήδη λειτουργούν θα πρέπει να είναι ανοιχτά 4 ημέρες την εβδομάδα (Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή), το δε υπόλοιπο λιανεμπόριο που δεν λειτουργεί σήμερα, να είναι ανοιχτό Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή όλη την ημέρα (12 ώρες), είτε τα σήμερα λειτουργούντα καταστήματα να είναι ανοιχτά 4 ημέρες την πρώτη εβδομάδα έναντι 3 ημερών για τα υπόλοιπα, σήμερα μη λειτουργούντα καταστήματα, αντίστροφα την επόμενη εβδομάδα, κ.ο.κ», είπε μεταξύ άλλων.

Μέχρι εδώ όλα καλά: είναι μια πρόταση αυτή. Το έτερο μισό της ωστόσο είναι πραγματικά ασύλληπτο. «Εάν τα μέτρα του lockdown αρθούν, θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα λειτουργίας 7 ημέρες την εβδομάδα και 12 ώρες ημερησίως, φυσικά για όσους το θελήσουν και για χρονική περίοδο που θα καλύψει και τη ζήτηση του Πάσχα», ανέφερε χαρακτηριστικά. Εδώ κάπου αρχίζει να… ξεφεύγει το πράγμα.

Αυτή είναι μια ονειρώδης, για τους επιχειρηματίες, κατάσταση, μόνο που η πραγματικότητα φυσικά απέχει: οραματίζεται ο κ. Βακάκης (και, για να μην το προσωποποιούμε, και κάθε άλλος κεφαλαιούχος) μια επαναφορά στην κανονικότητα που αφορά μόνο τους επιχειρηματίες και κατά την οποία οι εργαζόμενοι καλούνται να «βάλουν λίγο παραπάνω πλάτη» για να γεμίσουν τα ταμεία των μαγαζιών. Λέει ανερυθρίαστα, δηλαδή, πως μετά το lockdown αυτή θα είναι μια «κανονικότητα».

Δεν αρκεί, δηλαδή, στο μέσο εργαζόμενο η ψυχολογική και οικονομική πίεση που έχει υποστεί εξαιτίας της πανδημίας, πρέπει να συνεχίσουμε σε δύσβατα εργασιακά μονοπάτια και μετά το τέλος του εφιάλτη.

Spoiler: αυτό συμβαίνει για τους εργαζόμενους 12 μήνες τον χρόνο ανεξαρτήτως πανδημίας. Επιβιώνουν, δεν πλουτίζουν. Ε, για έναν χρόνο ας επιβιώσουν απλά και οι επιχειρήσεις- δε νομίζετε;

Ας ελπίσουμε μόνο αυτά τα δυστοπικά οράματα να μην αφορούν εν γένει τον επιχειρηματικό κόσμο. Διότι δε θα αργήσει η εποχή που θα λησμονήσουμε την ανασφάλεια της πανδημίας αν έχουμε να την συγκρίνουμε με μια μεσαιωνικού τύπου κατάσταση στο πεδίο της εργασίας…