Βασιλιάς της πορνογραφίας, φονιάς, δραπέτης: Το ελληνικής καταγωγής φτωχόπαιδο που τυράννησε το FBI

 Ξεκίνησε ως πωλητής εφημερίδων έγινε πλούσιος λόγω των peep show, καμπινών ιδιωτικής προβολής ερωτικών ταινιών. Κυνηγώντας, όμως, τη δόξα έχασε γυναίκα, φίλους και στο τέλος την ίδια την ελευθερία του.

Ένας Αμερικανός ονειρευόταν μια πολυτελή και πλούσια ζωή και τα όνειρά του πραγματοποιήθηκαν: Έγινε επιτυχημένος πολυεκατομμυριούχος και κορυφαίος επιχειρηματίας στη βιομηχανία της πορνογραφίας. Ωστόσο, το κυνήγι της δόξας και της εξουσίας τού κόστισε τα πάντα: Τη γυναίκα του, με την οποία ήταν παντρεμένος 26 χρόνια, πιστούς φίλους, μεγάλες επιχειρήσεις και, τελικά, την ελευθερία του.

Η ιστορία του μεγιστάνα στη βιομηχανία της πορνογραφίας τα έχει όλα: Σκληρά εγκλήματά, ρομαντικές σχέσεις με όμορφες γυναίκες και μια τολμηρή απόδραση από τη φυλακή.

Το ελληνικής καταγωγής φτωχόπαιδο με τις μεγάλες φιλοδοξίες

Ο Μάικλ Θέβις γεννήθηκε το 1932 στη μεγάλη αμερικανική πόλη Ράλεϊ της Βόρειας Καρολίνας. Οι γονείς του ήταν φτωχοί μετανάστες από την Ελλάδα και μετά το διαζύγιό τους, ο Μάικλ μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά του. Από μικρή ηλικία, το αγόρι ονειρευόταν επιτυχία και πλούτο. Όταν οι συνομήλικοί του έπαιζαν παιχνίδια, ο ίδιος έψαχνε τρόπο να κερδίσει χρήματα.

Το 1950, ο 18χρονος Θέβις αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του σε μια κοντινή μητρόπολη και έφυγε για την Ατλάντα της Τζόρτζια. Την ημέρα σπούδαζε στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο και τα βράδια εργαζόταν με μερική απασχόληση σε ένα περίπτερο, με μισθό 50 δολάρια την εβδομάδα. Σε ηλικία 19 ετών ερωτεύτηκε τη 16χρονη Τζόαν που εργαζόταν σε ένα διπλανό κατάστημα. Την ίδια χρονιά, το ζευγάρι παντρεύτηκε.

Εκείνη την εποχή ο Θέβις ήταν τόσο φτωχός που δεν μπορούσε να αγοράσει αντιψυκτικό για το αυτοκίνητό του. «Θυμάμαι ότι καθόμουν στο πεζοδρόμιο και έκλαιγα, επειδή έκανε πολύ παγωνιά έξω, ο κινητήρας είχε παγώσει και δεν μπορούσα να πάω στη δουλειά» έγραψε στα απομνημονεύματά του. Όμως ο φιλόδοξος νεαρός δεν έχανε την ελπίδα του και υποσχέθηκε στην Τζόαν ότι θα γινόταν εκατομμυριούχος πριν από την ηλικία των 30 ετών. Η γυναίκα του τον πίστεψε.

Ο Θέβις έπεισε το αφεντικό του να ανοίξει ένα νέο περίπτερο για να το αναλάβει ο ίδιος. Μέχρι το 1955, είχε ήδη στη διάθεσή του τρία τέτοια περίπτερα. Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, οι αμερικανικές Αρχές είχαν απαγορεύσει τη διανομή άσεμνων εκδόσεων. Ωστόσο, ο Θέβις πουλούσε στα κρυφά πορνογραφικά περιοδικά για άντρες.

«Κάποια στιγμή όταν έκανα έλεγχο, διαπίστωσα ότι το 90% των εσόδων μου προερχόταν από την πώληση του 10% των περιοδικών με γυμνά κορίτσια. Με είχαν συλλάβει αρκετές φορές. Την πρώτη φορά με πιάσανε λόγω των περιοδικών Playboy. Σήμερα φαίνεται αστείο, εκείνα τα χρόνια όμως ήταν σοβαρό έγκλημα» περιέγραψε.

Στη δεκαετία του 1950, στις ΗΠΑ προωθούσαν μια συντηρητική συμπεριφορά απέναντι στο σεξ. Τα τηλεοπτικά κανάλια έδειχναν τους συζύγους που κοιμούνταν σε διαφορετικά κρεβάτια. Ωστόσο, πολλοί άντρες έβρισκαν ενδιαφέρον το θέμα ταμπού. Το 1960, ο Θέβις δημοσίευσε μια συλλογή για τους οικισμούς των γυμνιστών της Αμερικής: «Πιστεύω ότι είχαν πουληθεί ένα εκατομμύριο αντίτυπα, παρόλο που δεν είχαν καν εικόνες».

Στη συνέχεια, ο Θέβις ίδρυσε την εταιρεία διανομής Peachtree News και οργάνωσε μια ομάδα συγγραφέων. Εξέδιδε φθηνά χαρτόδετα βιβλία με πορνογραφία σε κάθε σελίδα. Η εταιρεία είχε μεγάλα κέρδη, τα οποία ο Θέβις ξόδευε για τις ανάγκες της συζύγου και των δύο ανήλικων παιδιών του.

Η γνωριμία με τις μηχανές peep show και το πρώτο εκατομμύριο

Το 1967, ο Θέβις επισκέφθηκε τη Νέα Υόρκη για επαγγελματικούς λόγους. Εκεί είδε για πρώτη φορά ένα μηχάνημα peep show. Οποιοσδήποτε μπορούσε να ρίξει ένα κέρμα και να παρακολουθήσει ένα πορνογραφικό βίντεο μέσα από μια μικρή οπή. Από τη δεκαετία του 1940, τέτοιες καμπίνες χρησιμοποιούνταν για την προβολή κινουμένων σχεδίων σε καρναβάλια. Καθώς ο χρόνος περνούσε, βρέθηκε… άλλη χρήση για αυτά τα μηχανήματα. Αν και ήταν παλιά, ογκώδη και σε άθλια κατάσταση, είχαν μεγάλη ζήτηση.

Τότε ο Θέβις σκέφτηκε να κατασκευάσει μια βελτιωμένη εκδοχή των μηχανημάτων peep show. Επέστρεψε στην Ατλάντα και συνάντησε τον σιδερά Ρότζερ Άντερχιλ, ο οποίος είχε καταδικαστεί στον παρελθόν για υποκλοπές τηλεφώνων.

Το 1969, κατασκεύασαν νέα ασφαλή μηχανήματα peep show για να τα πουλάνε σε όλη τη χώρα. Εν τω μεταξύ, οι Αρχές της Τζόρτζια είχαν ακυρώσει τον νόμο που απαγόρευε την κατοχή άσεμνου υλικού, συμπεριλαμβανομένης της πορνογραφίας, ενώ η παραγωγή και η διανομή παρόμοιου υλικού ήταν ακόμη υπό απαγόρευση.

Ο Θέβις επισκεπτόταν βιβλιοπωλεία με μια επικερδή προσφορά: «Μπορώ να τοποθετήσω οκτώ μηχανήματα peep show, τα οποία θα σας φέρουν τουλάχιστον 1.000 δολάρια την εβδομάδα, και τα έσοδα θα τα μοιραστούμε μισά μισά». Σχεδόν κανένας δεν αρνήθηκε. Σύντομα η ζήτηση για τα μηχανήματα ξεπέρασε την παραγωγή. «Βρήκα ένα ορυχείο χρυσού» έλεγε ο Θέβις. Στα 37 του χρόνια είχε ήδη καταφέρει να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του στην Τζόαν: Είχε γίνει εκατομμυριούχος.

Ήταν πλέον ιδιοκτήτης δύο εταιρειών, της Automatic Enterprises και της Cine-matics, οι οποίες κατασκεύαζαν 50 μηχανήματα τη βδομάδα. Διόρισε τον Άντερχιλ συνεργάτη του καθώς ήταν το ίδιο παθιασμένος με τις επιχειρήσεις με εκείνον. Επιπλέον και οι δυο είχαν εμμονή με τα χρήματα. Περνούσαν και τον ελεύθερο χρόνο τους μαζί: Παρακολουθούσαν αθλητικούς αγώνες, έκαναν αναρρίχηση, ποδήλατο και οργάνωναν πικνίκ με τις οικογένειές τους. Μέχρι τότε, ο Θέβις είχε ήδη πέντε παιδιά.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, στις ΗΠΑ λειτουργούσαν πάνω από 6.000 μηχανήματα της Cine-matics. Όσο μεγάλωνε η παραγωγή τόσο μεγάλωναν τα προβλήματα του Θέβις με τον νόμο. Τον συλλάμβαναν τακτικά για διανομή πορνογραφικού υλικού, ωστόσο οι δικηγόροι του και η αμφιλεγόμενη σχέση των Αρχών με το απρεπές υλικό τον βοηθούσαν να αποφεύγει τη φυλακή.

Από φτωχός πωλητής εφημερίδων… εκκεντρικός πολυεκατομμυριούχος

Ο Θέβις επένδυσε μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις μηχανημάτων peep show σε 200 διαφορετικές επιχειρήσεις, ανάμεσα στις οποίες ήταν καταστήματα αναμνηστικών, βιβλιοπωλεία και ζαχαροπλαστεία. Άνοιξε ένα οικογενειακό εστιατόριο, ίδρυσε μια εταιρεία επίπλων κι ασχολούνταν με μεταφορές και ακίνητα.

Δεν έμοιαζε πια με τον φτωχό πωλητή εφημερίδων που δεν είχε αρκετά χρήματα για να αγοράσει αντιψυκτικό για το αυτοκίνητό του. Ο Θέβις απέκτησε επιτέλους τη ζωή που είχε ονειρευτεί από την παιδική του ηλικία: Πολυτελή αυτοκίνητα και σπίτια, ρούχα από τους καλύτερους οίκους μόδας και εκατομμύρια δολάρια στους τραπεζικούς λογαριασμούς του. Αλλά αν και η ζωή του καλυτέρευε, η σχέση με τη σύζυγό του, δυστυχώς, άλλαζε προς το χειρότερο.

«Όπως συμβαίνει με πολλά ζευγάρια, έχουμε ξεπεράσει τη σχέση μας. Αγαπάμε ο ένας τον άλλον, αλλά δεν είμαστε ερωτευμένοι πια» έγραψε ο Μάικλ Θέβις.

Σταδιακά η ταπεινή νοικοκυρά Τζόαν μίσησε τον εκκεντρικό σύζυγό της. Δεν μπορούσε όμως να τον χωρίσει επειδή ήταν εξαρτημένη από αυτόν οικονομικά. Το ζευγάρι προτίμησε να κρύψει τα οικογενειακά του προβλήματα και ξεκίνησαν μαζί μαθήματα χορού. Η Τζάνετ Έβανς, η δασκάλα χορού, ήταν μια εξαιρετικά θρησκευόμενη και γοητευτική μελαχρινή νεαρή.

Ο Θέβις έμαθε ότι η Έβανς, όπως και αυτός, το είχε σκάσει από το αγρόκτημα των γονιών της για να πετύχει στην Ατλάντα. Σύντομα η Τζόαν σταμάτησε να παρακολουθεί τα μαθήματα χορού, ενώ ο Θέβις αγόρασε τη σχολή όπου δίδασκε η Έβανς και της είπε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί της.  

Τα μπλεξίματα με τις Αρχές

Κάποια στιγμή ο Θέβις εκτός από τον πλούτο, επιθύμησε να αποκτήσει και δόξα. Ήθελε να μάθουν όλοι το όνομά του – το όνομα του βασιλιά της βιομηχανίας της πορνογραφίας.

Οι προσπάθειές του να προσεγγίσει την προσοχή του κοινού είχε ως αποτέλεσμα να προκαλέσει το ενδιαφέρον του ειδικού τμήματος της αστυνομίας της Ατλάντα.

Μετά τον έλεγχο της εταιρείας Cine-matics δημοσιεύτηκε στον Τύπο μια έκθεση 56 σελίδων. Σύμφωνα με αυτή, η εταιρεία είχε χρηματοδοτηθεί από τη μαφία. Ως αποδεικτικό στοιχείο αναφέρθηκε μια συνομιλία ανάμεσα στον Θέβις και τον Ρόμπερτ Ντιμπερνάρντο, μέλος της οικογένειας της μαφίας Ντεκαβαλκάντε.

Οι φήμες για τις σχέσεις του με τη μαφία έγιναν πιο έντονες όταν το 1969 οι πράκτορες του FBI ανακάλυψαν σκληρή πορνογραφία αξίας 550.000 δολαρίων σε μια αποθήκη του Μπρούκλιν. Οι εγκαταστάσεις είχαν χρηματοδοτηθεί από τον επικεφαλής της οικογένειας του Κολόμπο. Κατά τη διάρκεια της έρευνας στην αποθήκη, οι πράκτορες βρήκαν ένα σημείωμα: «Ο Μάικ είπε να μην πραγματοποιηθεί η αποστολή ταινιών και να περιμένουμε οδηγίες».

Ο Θέβις πάντα έλεγε ότι δεν είχε καμία σχέση με τη μαφία. Ωστόσο, χρησιμοποιούσε τις φήμες για να πιέσει τους υποψήφιους πελάτες των μηχανημάτων peep show.

Τακτικές μαφίας

Αργότερα, ο Θέβις απέκτησε σοβαρούς και επικίνδυνους ανταγωνιστές στην παραγωγή των μηχανημάτων peep show. Αν στο παρελθόν τη μεγαλύτερη ζημιά που μπορούσε να προκαλέσει ο Θέβις για να τρομάξει κάποιον αντίπαλο, ήταν να πετάξει μια αμπούλα βρώμας στο κατάστημά του, στη συνέχεια ο πόλεμος για εξουσία και ηγεσία απαιτούσε εντελώς διαφορετικά μέτρα.

Το 1970 υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες, λόγω δυσκολιών, οι πελάτες τελικά κατέληγαν να αγοράσουν μηχανήματα από τον ανταγωνιστή του, τον Νατ Μπέιλεν. Ο Θέβις απευθύνθηκε ανήσυχος στον συνεργάτη του τον Άντερχιλ: «Κάτι πρέπει να γίνει με αυτόν τον Μπέιλεν».

Στις 26 Απριλίου του 1970, ο Άντερχιλ επισκέφθηκε το Λούισβιλ του Κεντάκι, όπου βρισκόταν το εργοστάσιο του Μπέιλεν. Μαζί με τον συνεργό του Κλίφορντ Ουίλσον, μπήκαν μέσα και έβαλαν φωτιά στην αποθήκη.

Στη συνέχεια ο Θέβις δίδαξε με τον πιο βίαιο τρόπο ένα μάθημα σε έναν άλλον φίλο του, πρώην υπάλληλο της Cine-matics, τον Κένεθ Χάννα, ο οποίος είχε περάσει στην αντίπαλη εταιρεία κατασκευής μηχανημάτων, τη Red Vought. Αποφάσισε να εκδικηθεί όταν έμαθε ότι η αστυνομία είχε πιάσει ένα φορτηγό της Red Vought μέσα στο οποίο υπήρχαν πολλά αντίγραφα των πορνογραφικών ταινιών του Θέβις. Αποδείχθηκε ότι ο Χάννα τού έκλεβε κρυφά τις ταινίες.

Στις 13 Νοεμβρίου ο Θέβις συνάντησε τον Χάννα δήθεν για επαγγελματική συζήτηση. Τότε έβγαλε ένα πιστόλι και πυροβόλησε τον προδότη στο στήθος τρεις φορές και στη συνέχεια μια φορά στο κεφάλι.

Τύλιξε το σώμα του σε μια κουβέρτα και το έβαλε στο πορτμπαγκάζ της χρυσής Cadillac, με την οποία ο Χάννα είχε φτάσει στη συνάντηση. Στη συνέχεια κάλεσε τον συνεργάτη και φίλο του, Άντερχιλ, ο οποίος πήγε την Cadillac στο αεροδρόμιο και την άφησε στον χώρο στάθμευσης.

Η πολυτάραχη ερωτική ζωή

Ταυτόχρονα, ο Θέβις έκανε στην ερωμένη του, Έβανς, πολλά δώρα. Η γυναίκα φορούσε ένα διαμαντένιο μενταγιόν στον λαιμό της και ήλπιζε να γίνει σύζυγός του στο άμεσο μέλλον. Παρήγγειλε ένα νυφικό και ειδοποίησε τη μητέρα της να προετοιμαστεί για τη γαμήλια τελετή. Ο Θέβις ήταν επίσης αποφασισμένος και σχεδίαζε να χωρίσει την Τζόαν. Τον σταματούσαν μόνο τα προβλήματα με τις Αρχές και το γεγονός ότι το διαζύγιο θα χαλούσε τη φήμη του στα μάτια των δικαστών.

Η Τζόαν γνώριζε ότι ο σύζυγός της την απατούσε με την Έβανς, οπότε η ένταση στη σχέση τους μεγάλωνε. «Ήμουν πατέρας, σύζυγος και εραστής. Ήμουν τα πάντα για αυτήν τη γυναίκα, και χρόνια αργότερα αυτό αποτελούσε πρόβλημα». Τελικά όμως ο Θέβις αποφάσισε να μην εγκαταλείψει την οικογένειά του.

Σύντομα, ο Θέβις γνώρισε μια άλλη γυναίκα που τον ενθουσίασε. Η Τζόαν προσέλαβε την 18χρονη Πατρίτσια Μακλίν ως υπεύθυνη υποδοχής στο οικογενειακό τους εστιατόριο. Η κοπέλα είχε μια υπέροχη σιλουέτα και όμορφα μακριά μαλλιά, αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι είχε μια αξιοζήλευτη επιχειρηματική διάθεση. Χάρη στις ικανότητές της, τη σκληρή δουλειά και την αγάπη του αφεντικού της, έγινε πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας του Θέβις.

Τον Ιανουάριο του 1971, ο Άντερχιλ σκέφτηκε να αποσυρθεί από το παιχνίδι. Θεώρησε ότι η εταιρεία τους σύντομα θα καταστρεφόταν επειδή το σώμα του Χάννα βρέθηκε στον χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου, ο Θέβις δεν πλήρωνε φόρους και έγινε γνωστό ότι η αστυνομία πραγματοποιούσε κρυφά ελέγχους στην εταιρεία Cine-matics. «Αποφάσισε να φύγει από την επιχείρηση επειδή φοβόταν τη σύλληψη» εξήγησε ο Θέβις.

Στη συνέχεια, όμως, ο Άντερχιλ συνειδητοποίησε ότι δεν είχαν γίνει συλλήψεις, ενώ τα κέρδη του Θέβις αυξάνονταν σταθερά και συμφώνησε να τον βοηθήσει μόνο με 50 δολάρια την εβδομάδα. «Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ ζηλιάρης και ήθελε πάντα να περνάει κάθε λεπτό μαζί μου καθημερινά» υποστήριξε ο Θέβις.

Ως κύριος μέτοχος της εταιρείας, ο Θέβις προσπαθούσε να προστατεύσει τον εαυτό του και την επιχείρησή του όσο το δυνατόν περισσότερο. Παρακολουθούσε καθημερινά τις τηλεφωνικές συνομιλίες στο γραφείο και ανάγκασε τους υπαλλήλους να υποβληθούν σε τεστ ανίχνευσης ψεύδους.

Το 1971 καταδικάστηκε για μεταφορά πορνογραφίας με ποινή φυλάκισης πέντε ετών και πρόστιμο 1.000 δολάρια. Χάρη στις διασυνδέσεις του και μια καλά προετοιμασμένη ένσταση, κατάφερε να αποφύγει τη φυλακή και του επιβλήθηκε ποινή με αναστολή. Για να μην καταλήξει στη φυλακή, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πορνογραφική επιχείρηση.

Η Πατρίτσια Μακλίν ανέλαβε μία από τις επιχειρήσεις του, η οποία εκείνη την εποχή είχε αξία 12 εκατομμύρια δολάρια. «Δεν θέλω να με θυμούνται ως βασιλιά της πορνογραφίας της Ατλάντας» έγραψε ο Θέβις. Έγινε πλούσιος όπως το ονειρευόταν από την παιδική του ηλικία, αλλά δεν είχε γίνει ακόμη ένας αξιοσέβαστος επιχειρηματίας.

Έλεγαν ότι ο Θέβις εξακολουθούσε να ελέγχει τις επιχειρήσεις του και είχε σημαντική επιρροή στη βιομηχανία της πορνογραφίας των ΗΠΑ. Εκείνα τα χρόνια, η παραγωγή ταινιών για ενήλικες έγινε επάγγελμα.

Με τα κέρδη από την πώληση των μηχανημάτων, ο Θέβις έχτισε ένα αρχοντικό σπίτι σε στιλ Τυδώρ με 30 δωμάτια. Η κατοικία ήταν μια από τις μεγαλύτερες που χτίστηκε το 1972. (Κατά τη δεκαετία του 1990, το αρχοντικό του ήταν το σπίτι της Γουίτνεϊ Χιούστον και του Μπόμπι Μπράουν.) Ο Θέβις προσκαλούσε ορφανά παιδιά από ορφανοτροφεία στο κτήμα του, έδινε επιταγές για το Μικρό Πρωτάθλημα Μπέιζμπολ των ΗΠΑ, χρηματοδοτούσε παραστάσεις της συμφωνικής ορχήστρας και της Metropolitan Opera στην Ατλάντα.

Η αρχή του τέλους

Το 1973, η ήρεμη και γαλήνια ζωή του Θέβις ξαφνικά τελείωσε. Μια Κυριακή του Αυγούστου, πήγαν με την Τζόαν να επισκεφθούν την οικογένεια του Άντερχιλ. Όσο οι γυναίκες συζητούσαν, οι άνδρες αποφάσισαν να κάνουν βόλτα με τις μοτοσικλέτες. Επειδή αργούσαν να επιστρέψουν, η Τζόαν ανησύχησε, πήγε να τους ψάξει και ανακάλυψε ότι ο σύζυγός της είχε ένα ατύχημα.

Τον βρήκαν σε τάφρο 15 μέτρων. Πέρασε δυόμισι μήνες στο νοσοκομείο με εσωτερικούς τραυματισμούς και σπασμένη πλάτη. Όπως αποδείχθηκε αργότερα, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, ο Θέβις κατάφερε να εκδικηθεί τον πρώην υπάλληλο της Cine-matics, Τζίμ Μέιζ, ενώ ταυτόχρονα είχε ένα βολικό άλλοθι.

Σύμφωνα με τον Θέβις, ο Μέιζ εργαζόταν στην εταιρεία του και ταυτόχρονα μελετούσε κρυφά πώς να κατασκευάζει peep show μηχανήματα. Στη συνέχεια, άνοιξε το δικό του βιβλιοπωλείο και εγκατέστησε τα δικά του μηχανήματα ενηλίκων. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1973, ενώ ο Θέβις ήταν στο νοσοκομείο, ο Μέιζ μπήκε στο φορτηγό του και το αυτοκίνητό του ανατινάχθηκε. Ο Άντερχιλ είχε βάλει δυναμίτη στο όχημα σύμφωνα τις οδηγίες του φίλου του.

Ο θάλαμος του νοσοκομείου και το αναπηρικό αμαξίδιο δεν εμπόδισαν τον Θέβις να αυξήσει την παραγωγή των μηχανημάτων. Ο μεγιστάνας δήλωνε ότι θα κατέστρεφε όποιον μπλεκόταν στα πόδια του.

Εν τω μεταξύ, ο Άντερχιλ άρχισε να κλέβει προσπαθώντας να φτάσει σε πλούτο τον Θέβις. Μια μέρα, οι αστυνομικοί που έκαναν περιπολία, συνέλαβαν τη σύζυγό του επειδή ένα βαρύ φορτίο φαινόταν στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου της. Ήταν σάκοι με χρυσά νομίσματα.

Το 1974, ο Άντερχιλ καταδικάστηκε για κατοχή σπάνιων πυροβόλων όπλων και κλεμμένων χρυσών νομισμάτων αξίας εκατομμυρίων δολαρίων. Οι πράκτορες του FBI προσπάθησαν να αποσπάσουν πληροφορίες για τον Θέβις, αλλά ο Άντερχιλ αρνήθηκε να καταθέσει εναντίον του φίλου του.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το FBI κατηγόρησε τον Θέβις για παράνομη διαμονή πορνογραφίας και εμπρησμό. Για να σωθεί, αποφάσισε να δωρίσει ένα οικόπεδο αξίας πέντε εκατομμυρίων δολαρίων στην πόλη για να χτιστεί εκεί ένα σχολείο. Υποσχέθηκε, επίσης, να δωρίσει 3,3 εκατομμύρια δολάρια για την αποκατάσταση του θεάτρου. Τα δώρα του όμως δεν έγιναν αποδεκτά από την κυβέρνηση.

Ο Θέβις καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης οκτώ χρόνων στο ιατρικό κέντρο φυλακών στο Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι.

Στις 10 Ιουνίου του 1976, ο νεαρός πράκτορας του FBI, Πωλ Κινγκ, και οι βοηθοί του, μετά την έρευνα σε μια αποθήκη της Cine-matics, κατάσχεσαν χιλιάδες πορνογραφικά βίντεο. Στο γραφείο του Θέβις βρήκαν κρυμμένη σε χρηματοκιβώτιο μια λίστα με τα σχέδια που σκόπευε να κάνει. «Η δολοφονία του Ρότζερ ήταν το νούμερο ένα» δήλωσε ο Κινγκ. Οι πράκτορες του FBI ανακάλυψαν ότι ο Θέβις δεν έλεγε ψέματα και όντως δεν είχε καμία σχέση με τη μαφία.

Σύμφωνα με τον Κινγκ, ο Θέβις προσπαθούσε να κάνει συμφωνία με κρατούμενους σε διάφορες φυλακές για τη δολοφονία του Άντερχιλ, αλλά κάθε φορά εκείνος κατάφερνε να ξεφύγει. Οι πράκτορες του FBI είχαν μαγνητοφωνήσει μια συνομιλία του με τον Θέβις: «Μάικ, προσπαθείς να με ξεφορτωθείς;» ρώτησε ο Άντερχιλ. «Ξέρεις, Ρότζερ, πρέπει πάντα να κάνεις ό,τι είναι απαραίτητο» ήταν η απάντηση.

Ο Κινγκ ήταν σίγουρος ότι η συμπεριφορά του Θέβις κυριολεκτικά ανάγκασε τον Άντερχιλ να καταθέσει εναντίον του. «Αν δεν είχε προσπαθήσει να τον σκοτώσει, δεν θα είχε πει τίποτα για τον Θέβις. Έδειχνε απίστευτη αφοσίωση» εξήγησε ο πράκτορας.

Οι γονείς του Άντερχιλ τον έπεισαν να καταθέσει εναντίον του Θέβις. Συμφώνησε να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που ενδιέφεραν τους πράκτορες του FBI κατά τη διάρκεια μίας εβδομάδας με έναν ανιχνευτή ψεύδους. Μετά την ανάκριση, ο Άντερχιλ επισκέφτηκε τον Θέβις στη φυλακή, όπου ηχογράφησε την ομολογία του πρώην φίλου του. Χάρη στη βοήθειά του, ο Άντερχιλ αποφυλακίστηκε πρόωρα.

Απόδραση 

Στις 2 Απριλίου 1978, ο Θέβις, ο οποίος εξέτιε την ποινή του στη φυλακή, μεταφέρθηκε στο δικαστήριο. Κατηγορήθηκε για τον εμπρησμό της αποθήκης του Μπάιλεν. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν να πληρώσει 687.000 δολάρια ως αποζημίωση. Κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία διήρκεσε επτά ημέρες, ο πράκτορας Κινγκ ενημέρωσε τις νομικές αρχές ότι ο Θέβις σχεδίαζε να δραπετεύσει.

Παρά τις προειδοποιήσεις του FBI, στη φυλακή ο Θέβις είχε αρκετά προνόμια. Για παράδειγμα, μπορούσε να κάνει απεριόριστα τηλεφωνήματα, τουλάχιστον μια φορά βγήκε έξω χωρίς συνοδεία και είχε σεξουαλικές επαφές στη φυλακή με τη νεαρή ερωμένη του, Πατρίτσια Μακλίν. Αργότερα, το προσωπικό της φυλακής παραδέχθηκε ότι τους έδινε από 50 μέχρι 100 δολάρια.

Λίγο αργότερα η ψυχολογία του Θέβις κατέρρευσε. Η γυναίκα του ύστερα από 26 χρόνια γάμου υπέβαλε τελικά αίτηση διαζυγίου. Επιπλέον ο Άντερχιλ ετοιμαζόταν να καταθέσει επίσημα για τη διπλή δολοφονία που είχε οργανώσει ο Θέβις.

Ο Θέβις υπέγραψε το διαζύγιο και δημιούργησε ένα ταμείο 12.000 δολαρίων τον μήνα για την πρώην σύζυγό του και 18.000 δολαρίων για τα παιδιά του. Ανέθεσε τη διαχείριση όλων των επιχειρήσεών του στον αξιόπιστο βοηθό του.

Στις 28 Απριλίου στις 16:00, οι φρουροί άφησαν τον Θέβις στο γραφείο του αναπληρωτή διευθυντή της φυλακής, ώστε να μπορέσει να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο για αρκετές ώρες. Όταν ο αναπληρωτής επέστρεψε στις 22:00 για να τον πάει στο κελί του, το γραφείο ήταν άδειο. Ο εκατομμυριούχος έδωσε στους φρουρούς τα μετρητά και τα τσιγάρα του για να του επιτρέψουν να δραπετεύσει. «Τα χρήματα μπορούν να πείσουν τους ανθρώπους και ο Θέβις είχε αρκετά» δήλωσε ο πράκτορας Κινγκ.

Οι αστυνομικοί συνέλαβαν την Πατρίτσια Μακλίν.

«Αρνήθηκε να μου μιλήσει. Παραλίγο να με έστελνε στον διάολο, αλλά σταμάτησε εγκαίρως. Φοβήθηκε ότι μπορούσα να την κλείσω στη φυλακή» είπε ο Κινγκ. Η Μακλίν ορκίστηκε στο δικαστήριο ότι δεν ήξερε τίποτα για τη απόδραση και τελικά αθωώθηκε.

Ο Θέβις στη λίστα των 10 πιο σημαντικών καταζητούμενων

Το FBI έβαλε τον Θέβις στη λίστα των 10 πιο σημαντικών καταζητούμενων και δημοσίευσε τις φωτογραφίες του σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ. Ο Άντερχιλ και η οικογένειά του μεταφέρθηκαν σε μυστικό μέρος για να αποφύγουν τον κίνδυνο.

Ο Θέβις εκείνη την ώρα έτρεχε μακριά από την Ατλάντα σε μια πολυτελή Chevrolet του 1979. Η Τζάνετ Έβανς καθόταν στη θέση του συνοδηγού. Αν και ήξερε ότι έτσι γινόταν και αυτή συνεργάτιδα στο έγκλημα, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς λόγω του τρελού πάθους που είχε για τον Θέβις.

Οι εραστές με τα ονόματα Άρμπι Έβανς και Σάλλι Γκριν ταξίδεψαν σε όλη τη χώρα ψάχνοντας για σπίτι. Στο αυτοκίνητό τους υπήρχε ένα ραντάρ για τον εντοπισμό περιπολικών, μια περούκα, πέντε πιστόλια, 550.000 δολάρια σε μετρητά και κοσμήματα αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Η Έβανς έθεσε προς πώληση το σπίτι της και έκλεισε ραντεβού στον Θέβις για μεταμόσχευση μαλλιών στις 26 Οκτωβρίου.

Λίγες μέρες μετά την απόδραση, η Έβανς και ο Θέβις παντρεύτηκαν. Το ζευγάρι σχεδίαζε να ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο και στη συνέχεια να περάσει ήρεμα τα γεράματα σε μια μικρή πόλη στο Κονέκτικατ.

Εκδίκηση

Σύντομα, ο Θέβις έλαβε 300 σελίδες από την κατάθεση του Άντερχιλ στο FBI. Το αντίγραφο περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια τις δολοφονίες και τα πογκρόμ που είχε οργανώσει ο Θέβις. Διάβασε προσεκτικά το έγγραφο και έγραψε σημειώσεις στα περιθώρια. Κατάλαβε ότι για τα εγκλήματα που περιγράφονταν θα τον καταδίκαζαν σε ισόβια κάθειρξη.

Ο Άντερχιλ αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την απόδραση του Θέβις. Κατέθεσε αγωγή 8,3 εκατομμυρίων δολαρίων εναντίον του, γνωρίζοντας ότι θα κερδίσει. Ο Θέβις το έμαθε και ορκίστηκε ότι δεν θα άφηνε τον Άντερχιλ να πάρει την περιουσία του. Το ζευγάρι ακύρωσε τη μεταμόσχευση μαλλιών και επέστρεψε στην Ατλάντα.

Στα τέλη Αυγούστου, πέντε μήνες μετά την απόδραση, η Έβανς ζήτησε βοήθεια από τον ξάδελφό της, αστυνομικό Μπαρτ Χουντ, ο οποίος βοήθησε τον Θέβις με την άδεια οδήγησης και την απόκτηση του αυτοκινήτου Mercury Marquis. Στη συνέχεια, η Έβανς και ο Χουντ ζήτησαν από έναν άλλο ξάδερφο, τον Ντένις Μπράντλι έναν σιγαστήρα για το τουφέκι.

Ο Άντερχιλ ετοιμαζόταν να μαγνητοσκοπήσει την κατάθεσή του και να εξαφανιστεί για πάντα στο πλαίσιο του ομοσπονδιακού προγράμματος προστασίας μαρτύρων. Παρά τις οδηγίες του πράκτορα Κινγκ, αποφάσισε να ολοκληρώσει κάποιες εκκρεμότητες στην Ατλάντα. Χάρη στην αμέλειά του, ο Θέβις και ο Χουντ αναγνώρισαν την πινακίδα του αυτοκινήτου του και στη συνέχεια βρήκαν το οικόπεδο που ήθελε να πουλήσει.

Στις 25 Οκτωβρίου 1978, ο Άντερχιλ είχε συνάντηση με τον Ισαάκ Γκαλάντι, ο οποίος ενδιαφερόταν να αγοράσει το οικόπεδο. Οι άνδρες κοιτούσαν το οικόπεδο όταν ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί. Ο Γαλάντι πέθανε επιτόπου από τραυματισμό στο κεφάλι, ο Άντερχιλ δέχτηκε πέντε σφαίρες στο κεφάλι και το στήθος, αλλά επέζησε.

Μετά από 25 λεπτά, η σύζυγος του Άντερχιλ έφτασε στον χώρο και κάλεσε βοήθεια. Αργότερα στο νοσοκομείο, ο πράκτορας Κινγκ πήρε το χέρι του Άντερχιλ και τον ρώτησε: «Ξέρετε ποιος το έκανε αυτό; Εάν ναι, πιέστε το χέρι σας μία φορά, αν όχι, δύο φορές». Όταν έλαβε μια καταφατική απόκριση, διευκρίνισε: «Ήταν ο Μάικ;» Ο Άντερχιλ του έδωσε να καταλάβει ότι ο πράκτορας είχε δίκιο και πέθανε.

Στις 9 Νοεμβρίου, δύο εβδομάδες μετά τον θάνατο του Άντερχιλ, ο Θέβις μπήκε στην τράπεζα στην πόλη Μπλούμφιλντ στο Κονέκτικατ. Προσπάθησε να εξαργυρώσει 30.000 δολάρια με το όνομα Άρμπι Έβανς. Ο διευθυντής υποψιάστηκε πως κάτι δεν πήγαινε καλά και πήρε τηλέφωνο στην αστυνομία. Κατέφθασαν ο πράκτορας του FBI, Ρίτσαρντ Φόστερ, και ο αρχηγός της αστυνομίας της πόλης. Ο Θέβις προσπάθησε να δραπετεύσει, αλλά από το παράθυρο είδε τους πράκτορες να μιλάνε με την Έβανς, η οποία τον περίμενε στο αυτοκίνητο. Το ζευγάρι συνελήφθη.

Ο Θέβις αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες εναντίον του, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία και τις δηλώσεις μαρτύρων. «Όσο για τον κύριο Άντερχιλ, η στάση μου απέναντι στην κατάθεσή του είναι ξεκάθαρη: Είναι ψεύτης, ανέκαθεν ήταν και έτσι θα παραμείνει».

Το δικαστήριο εξέτασε πάνω από 1.000 αποδεικτικά στοιχεία και συγκέντρωσε την κατάθεση 300 μαρτύρων σχετικά με την υπόθεση του Θέβις και των συνεργατών του. Οι φίλοι και η οικογένειά της Έβανς έστειλαν συγκινητικές επιστολές στο δικαστήριο ζητώντας τη μετατροπή της ποινής.

«Έφταιγε μόνο επειδή με αγάπησε. Προφανώς βλάπτουμε πάντα αυτούς που αγαπάμε περισσότερο» έγραψε ο Θέβις για την Έβανς.

Στις 21 Οκτωβρίου του 1979, το δικαστήριο καταδίκασε τον Θέβις και τους συνεργούς του για τη δολοφονία του Άντερχιλ -την Έβανς και τον Χουντ- σε ισόβια κάθειρξη. Σύμφωνα με το FBI, η Έβανς αποφυλακίστηκε στις αρχές του 1992.

Στη φυλακή ο Θέβις παρατηρούσε πως, με την εμφάνιση των βιντεοταινιών, και αργότερα των δίσκων και του διαδικτύου, τα μηχανήματα peep show ήταν άχρηστα. Πέθανε από καρδιακή και πνευμονική ανεπάρκεια στις 20 Νοεμβρίου του 2013.

Πριν από τον θάνατό του, κατάφερε να δώσει στον ανιψιό του Μαν Τσάντλερ μια απλή αλλά πολύ σημαντική συμβουλή: «Να κερδίζεις όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, αλλά μην ξεπεράσεις το όριο. Εγώ το ξεπέρασα».