Βγαίνοντας από το τμήμα της Ομόνοιας αναλογίζομαι τι είναι χειρότερο..

Ότι με πήραν για προσαγωγή μέρα μεσημέρι χωρίς κανένα απολύτως λόγο την στιγμή που έκανα ποδήλατο επί της Πανεπιστημίου ή το ότι δεν μου κάνει πλέον καθόλου εντύπωση? 

Με αφορμή την επέτειο για τον θάνατο του Γρηγορόπουλου, έγινε για άλλη μια φορά φανερό πως η κυβέρνηση θέλει να καταστείλει κάθε τι αντιεξουσιαστικό κάθε τι που διαφωνεί μαζί τους. Θέλει τόσο πολύ να εξαλείψει από την συλλογική μνήμη την 17 Νοέμβρη και τον Αλέξη που προδίδει απροκάλυπτα την προσχηματικότητα της υγειονομικής κρίσης. Για το περιστατικό, περιττό να πω πως ήμασταν 4 στο περιπολικό, μετά από ένστασή μου για να μην μπούμε 5 και για να φτάσουμε σε ένα τμήμα όπου δεν φοράνε μάσκες οι μισοί αστυνομικοί. Το Υγειονομικό ζήτημα δεν μοιάζει να τους απασχολεί, ούτε καν για την δική τους υγεία πάρα μόνο ως πρόφαση και τέλεια δικαιολογία για την επιβολή του δικού τους νόμου, ενός νόμου που γράφεται νύχτα και εφαρμόζεται στα Εξάρχεια. Η κρίση αυτή βάζει σε καραντίνα την κίνηση μας στον δημόσιο χώρο, όχι όμως και το πνεύμα μας. 

υ.γ. για να μην μείνει η απορία :

Η πρόφαση για τη προσαγωγή ήταν η εξακρίβωση στοιχείων, παρότι είχα στείλει κανονικά μήνυμα με τον αριθμό 6 και τους έδειξα αμέσως την αστυνομική μου ταυτότητα. 

Ευχαριστώ στους αλληλέγγυους ανθρώπους από το SAW και το ΣΕΧΩΧΟ που έδειξαν αμέσως το ενδιαφέρον τους και την έμπρακτη στήριξη τους!

loading...