Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.

Με συνάντησε εν τάχει κάποιος τοπικός γνωστός εκ παλαιόθεν χρόνων, και με εξέφρασε έντονα του παράπονο του, σαν να ήμουν εγώ κάποιο σημαίνοντα κυβερνητικό πρόσωπο, λέγοντας μου, πως όλα αυτά που γίνονται και συμβαίνουν γύρω μας, έτσι γενικά και αόριστα ως είθισται, επομένως όπου συναντούμε την γενικότης, εκεί θα βρούμε και την επιπολαιότης, είναι ευκαιρία να χωριστούμε από την Αθήνα. Του απαντώ, άρα μου λες να χωρίσουμε την Ελλάδα στα δύο, εις την μέση, όπως εναργέστατα έπραξε θέλοντας και μη, ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον Αύγουστο του 1916. Εν αντιθέσει με το αιτιολογικό όμως, ότι η Ανακτορική Μοναρχική Καθεστωτική άρχουσα τάξη, της Βασιλείας του Κωνσταντίνου του Α, δεν επιθυμούσε να εισέλθουμε στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις δυνάμεις της Αντάντ, δηλαδή την Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, αλλά να παραμείνουμε ουδέτεροι παρατηρητές υποτίθεται, συμπλέοντας θέλοντας και μη, με τον γαμπρό του Κάιζερ της Γερμανίας, αλλά και με την Αυστροουγγαρία, όπως επίσης και με την εχθρική Τουρκία και την Βουλγαρία. Εν συνεχεία του αποκρίνομαι, δηλαδή αγαπητέ μου συντοπίτη, επειδή εγώ έχω μάθει να μην προσποιούμαι τεχνηέντως και να εισέρχομαι κατευθείαν εις στο θέμα του δια ταύτα. Εν ολίγοις σου στέρησαν εσένα εν μέρει, τις πρόσκαιρες απολαύσεις της ζωής σου, όπως ήταν ο καθημερινός σου καφές, εις την καφετέρια, αλλά και το επικοινωνιακό καφενείο, με ότι αυτό συνεπάγεται, όπως επίσης και η ενασχόληση σου με το γήπεδο, καθώς υποστηρίζεις φανατικώς επιλεκτικώς μονομερώς μία ομάδα. Ως εκ τούτου προσπαθείς να εντοπίσεις μία αφορμή, της αιτίας, ώστε να δικαιολογήσεις την άποψη σου αυτή, ότι δηλαδή διαμαρτύρεσαι για την καραντίνα του κορωνοϊού, η οποία καθαρώς επικεντρώνεται στο εγώ σου, και όχι στο συλλογικό διαχρονικό εμείς της Πατρίδας Ελλάδας. Και σου ερωτώ, οι 2.000 επισήμως Μακεδονομάχοι 1904-1908, που αγωνίστηκαν για να απελευθερωθεί η Μακεδονία μας, από τους επίσημους Τούρκους Οθωμανούς, επί 5 αιώνων μουσουλμανικής σκλαβιάς, δια της θηριωδίας από 1430 έως το 1870, και τους ανεπίσημους σχισματικούς Βούλγαρους Κομιτατζήδες, και να ενωθεί μετέπειτα με την Μητέρα Πατρίδα Ελλάδα, σε ποια σειρά προτεραιοτήτων τους τοποθετούμε; Παράλληλα οι νικηφόροι Α και Β Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13, εις τα αιματοβαμμένα στενά του Σαρανταπόρου, της μάχης των Γιαννιτσών, των Ιωαννίνων στο Μπιζάνι, του πολύνεκρου Κιλκίς Λαχανά με τους 10.000 νεκρούς Έλληνες στρατιώτες, στις 19 με 21 Ιουνίου του 1913, εναντίον των σχισματικών Βουλγάρων κομιτατζήδων. Εν προκειμένω έτσι απλά τους προσπερνάμε, σαν να μην συμβαίνει και τίποτα, εν αντιθέσει και στην θέση τους τοποθετούμε την τοπικιστική οπαδική ποδοσφαιρική ομάδα μας, και την ιδιοτελέστατη κομματική μας συμφέρουσα πεποίθηση, αλλά και το καπρίτσιο μας, στο να απολαύσουμε εν τάχει έναν απολαυστικό kapoutzino frape;

Δυστυχώς αλλά ο σύγχρονος νεοέλληνας παράδειγμα προς αποφυγήν, μετά βαθύτατης λύπης μου το λέγω, αλλά δεν έχει μάθει να αντιστέκεται διόλου στις σύγχρονες προκλήσεις του μέλλοντος, δια της διεθνιστικής σιωνιστικής παγκοσμιοποιήσεως, δεχόμενος τα πάντα ευκόλως, έτσι με ελαφρά την καρδία, ως κατεξοχήν απαίδευτος και μη ψαγμένος. Εν προκειμένω και ασφαλώς μέσα σε όλους αυτούς συγκαταλέγομαι και εγώ, δεν εξαιρούμε διόλου, εάν θέλουμε κάποτε να πράξουμε την σωτήρια αυτοκριτική μας. Εν τω μεταξύ αλλά έχει σαπίσει στην κυριολεξία από λανθασμένα πρότυπα, καθώς δεν έχει μάθει να αγωνίζεται για Πρότυπα φιλοπατρίας και ιδανικά με αρχές, δια των ένθεων αξιών τους και αρχών, ως κατεξοχήν ανιστόρητος τοις πάσι που υπήρξε ή στην καλύτερη περίπτωση ημιμαθής. Διότι δεν αποφοίτησε από Ελληνικά Ορθόδοξα σχολεία, ώστε να εξέλθει αμιγώς Έλλην Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλά από ιδιοτελέστατα Κομματικά γραφεία, των κατεξοχήν ατομικών εγωιστικών συμφερόντων, δια των στενών Κομματαρχών. Παράλληλα τα απεμπολούμε όλα ευκόλως κινούμενα, με ελαφρά την καρδία, όπως Θεό, Πατροπαράδοτη Πίστη εις την Ορθοδοξία, Πατρίδα στα ιδανικά της φυλής του γένους των Ρωμιών Ελλήνων-Πατριαρχικών, αρκεί να απολαύσουμε τα πάθη μας, με οποιοδήποτε κόστος και τίμημα, καθώς εμφανέστατα τα στερηθήκαμε για εν μέρει, κάποιο προφανώς σύντομο χρονικό διάστημα. Εν γένει την σήμερον αλγεινώς, πληρώνουμε τα αποτελέσματα της αποστασίας μας, απομακρυνόμενοι από τον πραγματικό Θεό της αγάπης, τον Τριαδικό και Τρισυπόστατο, Αδιαίρετο και Ομοούσιο, τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Ιησού Χριστό, δια της Ορθόδοξης Πατροπαράδοτης Πίστεως. Εύχομαι ολοψύχως επιτέλους κάποτε όλοι μας, να συνετιστούμε και να γονατίσουμε εγκάρδια, δια της σωτήριας Μετάνοιας μας, έμπροσθεν προς στις Άγιες Ορθόδοξες Εικόνες του Θεού, και να κλάψουμε πικρά τα αμαρτήματα μας, δια της Αειπάρθενου Θεομήτορος Παναγίας, και των συν αυτών Αγίων, ώστε να αντλήσουμε ανεξάντλητα αποθέματα Πίστεως, δυνάμεως από δαύτες. Εν κατακλείδι όλα τα άλλα τα ακούω περιττά και ανούσια, άνευ σοβαρής αντιλογίας δια των άλογων κοσμικών μέτρων και σταθμών, καθώς θεωρώ πως Πνευματικό είναι το ζήτημα εν πρώτης, κατά κόρον εν πολλοίς. Επιπροσθέτως προσωπικώς δεν συμφωνώ και αρνούμαι να αποδεχτώ μετά βδελυγμίας, ότι θα πρέπει να χωρίσουμε την Ελλάδα δια του στείρου τοπικιστικού οπαδικού ή του καιροσκοπικού λαϊκίστικου πολιτικού επιπέδου. Εν δυνάμει είναι καιρός κάποτε να Ομονοήσουμε συναινετικώς, δια της αγαστής Ενότητας της Ομόνοιας, και όχι να σπέρνουμε ζιζάνια διαιρετικά, εσωτερικής εμφυλιοπολεμικής διχόνοιας. Υστερόγραφο μέρες γιορτινές έρχονται, ανατέλλοντας των Θεοφόρων Χριστουγέννων, δια του περίλαμπρου Αστεριού της Βηθλεέμ, καθώς γεννήθηκε ο Μεσσίας του κόσμου, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, από την Αειπάρθενο Θεομήτορα Παναγιά μας, δια μέσω του Αγίου Πνεύματος, ταπεινά και απέριττα μέσα σε μία απόμακρη Φάτνη από ζώα, ώστε να τον συνοδεύουν και να τον ζεσταίνουν με τα χνώτα τους, ενώ ήταν κυνηγημένος από την τότε άρχουσα καθεστωτική τάξη, παρόλο που μόλις είχε γεννηθεί. Χριστός Ετέχθη Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ας το αναγγείλουν οι πάντες.

Καλή μετάνοια να έχουμε όλοι μας και καλό στάδιο.

Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.

Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.

Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις.

Ο λάτρης της Ελληνικής ιστορίας ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.     

loading...