Η δική μου ιστορία που δεν την έχω πει σε πολλούς αλλά ξέρω τι είδα εγώ.

Νύχτα 11 με 12 η ώρα εγώ γύρω στα 16 γυρνάω στο σπίτι μου από το πάρκο του χωριού μου που ήμασταν όλοι οι φίλοι μαζεμένοι. Ο δρόμος της επιστροφής γνωστός τον έχω κάνει χιλιάδες φορές. Εκείνο το βράδυ λοιπόν δύο στενά πριν φτάσω σπίτι ακούω θόρυβο από ένα κάδο. Λέω καμία γάτα θα είναι. Κ εκεί που πάω να ξεκινήσω παλι πετάγεται ένας νάνος γερασμένος στο πρόσωπο με κοιτάει για δυο-τρια δευτερόλεπτα κ ξεκινάει να φεύγει σέρνοντας το πόδι του σαν να είχε πρόβλημα. Εγώ τότε ξεκίνησα να τον ακολουθώ (ακόμα δεν ξέρω γιατί) καθώς κ ο δρόμος του ήταν ίδιος με τον δικό μου. Αν κ μπορούσα να τον προσπεράσω δεν το έκανα. Απέναντι κ λίγο διαγώνια από το σπίτι μου έμενε ένα ζευγάρι παπουδων που είχε πεθάνει κ ο γιος τους ερχόταν δύο με τρεις φορές την εβδομάδα γιατί είχε κότες κ κουνέλια. Είχε κ ένα σκύλο που κ δύο στενά μακρυά να ήσουν θα γαβγιζε. Κ πόσο μάλλον εμένα που σαν πιτσιρίκος τον πείραζα. Εκείνο το βράδυ λοιπόν ο νάνος πήδηξε από την πόρτα του σπιτιού κ δεν ακούστηκε τίποτα. Εγώ πλέον γεμάτος τρόμο προσπάθησα να ρίξω μια ματιά αλλά δεν κατάφερα να φτάσω πολύ κοντά. Την άλλη μέρα με το που βγήκα από το σπίτι ο σκύλος τρελάθηκε να μου γαβγίζει ως συνήθως. 

 Αυτή είναι η ιστορία μου. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά όπως είπα στην αρχή μόνο εγώ ξέρω τι είδα.

loading...