ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Οραματιστείτε ένα χωραφάκι πανέμορφο και καταπράσινο.              Γεμάτο με ολοζώντανα φυτά και με λουλούδια πολύχρωμα, άλλα πιο κοινά και απλά και άλλα πιο σπάνια και εξωτικά. Περιστοιχισμένο από δέντρα με ζωηρόχρωμα φρούτα κάθε λογής. Ένα χωραφάκι με αφθονία από εύγευστους βολβούς, φρέσκους καρπούς και λαχανικά, που σας τα προσφέρει η γη του. Ολόδροσο, με τρεχούμενα νερά, ποταμάκια, ρυάκια ή μικρές λίμνες. Ολόφωτο, με έναν λαμπερό ήλιο να το περιλούζει.Ένα χωραφάκι ζωντανό, γεμάτο χρώμα και ευχάριστες εκπλήξεις, φιλόξενο για τον κάθε επισκέπτη, ανοιχτό στον κόσμο, με δροσιστικούς ίσκιους και απαράμιλλη φυσική ομορφιά, που προσφέρει νερό, τροφή, ίσως με ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι με παγκάκια γύρω του για να κάθονται να ξαποσταίνουν και να γεύονται τις νοστιμιές της φύσης εκείνοι που το επισκέπτονται, ένα χωραφάκι που δεν αφήνει κανέναν επισκέπτη του να φύγει από αυτό, χωρίς να γεμίσει το καλάθι του με λουλούδια, φρούτα και καρπούς αλλά και χωρίς να δροσιστεί από τα γάργαρα νερά του. Χωρίς να γεμίσει την ψυχή του γέλια και χαρές από τα πλάσματα της φύσης αλλά και από όσους το επισκέπτονται, γνωστούς ή άγνωστους σε εκείνον. Ένα χωραφάκι που συνδέει με την ομορφιά και την προσφορά του τις ψυχές των επισκεπτών του. Ένα χωραφάκι που η ροή των νερών του είναι αέναη και που η άνθιση και η βλάστησή του είναι αειθαλής. Το χωραφάκι αυτό είναι στην ιδανική του κατάσταση ο εαυτός σας ολάνθιστος, χωρίς προγράμματα και αγκυλώσεις, έτοιμος να προσφέρει από την αφθονία του, τη ροή του και τη χαρά του στο περιβάλλον, με την πόρτα του και την αγκαλιά του  πάντα ανοιχτή για όλους, ώστε να βγαίνουν πλουσιότεροι από την κάθε επαφή και συναναστροφή μαζί του. Αυτή είναι η ιδανική κατάσταση του εαυτού σας και το έδαφος του χωραφιού αυτού είναι η υγιής προσωπικότητά σας, που βοηθάει τις καλές ποιότητες σας να ανθίσουν και να ακμάσουν. 

Φανταστείτε τώρα κι ένα άλλο χωραφάκι, γυμνό και ξερό, χορταριασμένο και γεμάτο από ζιζάνια, με πέτρες και αγκάθια, με μία άνυδρη γη που τη χτυπάει ο ήλιος ανελέητα, έναν τόπο μοναχικό, που κανείς δεν μπορεί να σταθεί για πολύ εκεί, γιατί οι συνθήκες είναι αφιλόξενες. Ένα χωραφάκι όπου τα ζιζάνια έχουν πάρει την κυριαρχία του χώρου και η γη είναι “νταμάρι”, και όπου κάποιος το σκέφτεται ακόμα και να πλησιάσει και να πατήσει εκεί, γιατί δεν υπάρχει ο χαμηλός, φιλικός, πράσινος τάπητας της γης του άλλου χωραφιού, αλλά αντί αυτού, αλλού ψηλά και αλλού χαμηλά μπλεγμένα μεταξύ τους ξερά χόρτα και αγκάθια, που πνίγουν τα λιγοστά πράσινα φυλλαράκια και δημιουργούν φόβο για το τι μπορεί να κρύβεται μέσα σε αυτά… Αυτό το άνυδρο, ξερό και γεμάτο ζιζάνια χωράφι είναι η άλλη εκδοχή του εαυτού, όταν το έδαφος της προσωπικότητας είναι άρρωστο και γεμάτο προγράμματα.

Αυτές είναι οι δύο ακραίες μορφές χωραφιών. Ίσως το δικό σας χωράφι να βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα, μεταξύ πρώτου και δεύτερου χωραφιού, ίσως πιο κοντά στο πρώτο ή πιο κοντά στο δεύτερο χωράφι, ίσως με αρκετά πράσινα φυτά, πνιγμένα μέσα σε λιγότερα ή περισσότερα ζιζάνια. Ας μείνουμε όμως για την ώρα στη δεύτερη, λιγότερο ελπιδοφόρα εικόνα, αφού πολλές φορές η “πολύ επιεικής” ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και η έλλειψη επίγνωσης των προγραμμάτων μας, μας ξεγελά. Και ας εργαστούμε παίρνοντας σαν βάση αυτή τη δύσκολη εσωτερική εικόνα και προοπτική. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι το χωραφάκι μας αποκλείεται να ταυτίζεται καθολοκληρίαν με αυτό το ξερό και γεμάτο ζιζάνια χωράφι, η εργασία αυτή θα αποδειχτεί για εμάς εξαιρετικά ωφέλιμη, γιατί υποσυνείδητα θα θεραπεύσει πολλά θέματα μας και γωνιές του δικού μας χωραφιού που πάσχουν, για κάποιες από τις οποίες ούτε καν έχουμε εικόνα.

Τι θα κάνατε λοιπόν κοιτώντας αυτό το δεύτερο χωράφι, αν ήταν όντως το δικό σας χωράφι; Θα καθόσαστε άπρακτοι να κλαίτε τη μοίρα σας, νιώθοντας απελπισμένοι κι αβοήθητοι μπροστά σε κάτι που θα σας φαινόταν “αδιέξοδο” ή “βουνό”; Θα συγκρίνατε αυτό το άγονο χωράφι με το καταπράσινο, εύφορο χωράφι των ονείρων σας και θα κατηγορούσατε απαρρηγόρητοι τον εαυτό σας για το πώς αφήσατε το χωράφι σας και κατάντησε έτσι; Και μετά; Θα παίρνατε απόφαση για δράση ή θα δηλώνατε πολύ αδύναμοι να κάνετε κάτι για να βελτιώσετε την κατάσταση και θα μένατε απλά να θαυμάζετε ή να ζηλεύετε τα χωράφια των διπλανών σας;

Στην πραγματική ζωή, δεν θα αναζητούσατε μια γνώμη για το τι μπορεί να γίνει και μια συμπαράσταση; Δεν θα καλούσατε τους καλούς και πάντα πρόθυμους φίλους σας για να  τους ζητήσετε τη βοήθειά τους; Το ίδιο κάντε και τώρα!

Βάλτε το χρονοδιάγραμμά σας, μέχρι πότε θα θέλατε ιδανικά να ετοιμάσετε το χωράφι σας. Έπειτα καλέστε τους συνοδοιπόρους σας να σας βοηθήσουν στην εκρίζωση των προγραμμάτων σας και στην τακτοποίηση του χωραφιού σας.(βλέπε: ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, ΜΕΡΟΣ Α’)

Οραματιστείτε την αισιόδοξη έναρξη των εργασιών σας με τους φίλους συνοδοιπόρους σας καρέ-καρέ. Και ξεκινήστε να βγάζετε  με τη βοήθειά τους τις πέτρες. Με κάθε πέτρα που σηκώνετε, μικρότερη ή μεγαλύτερη, οραματιστείτε ότι μετακινείτε και ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο βάρος και ονοματίστε το. Οραματιστείτε έπειτα να απομακρύνετε με τον τρόπο που εσείς θα επιλέξετε, μία-μία και μετά όλες μαζί, τις πέτρες από το χωράφι σας. Καθώς τις πετάτε, πείτε με την κάθε μία πέτρα τι συγκεκριμένα πετάτε. Αφήστε για το τέλος, μόνο όσες πέτρες έχουν τη βάση τους λίγο πιο βαθιά στη γη και θέλουν σκάψιμο γύρω γύρω για να βγούν ή όσες βρίσκονται ανάμεσα σε ψηλά ξερά χόρτα και ζιζάνια, όπου δεν μπορείτε για την ώρα να βάλετε τα χέρια σας.

Στη συνέχεια αρχίστε να κόβετε, με όποιον τρόπο εσείς επιθυμείτε, προσεκτικά, μαζί με τους φίλους-βοηθούς σας τα ψηλά ξερόχορτα, ξεκινώντας από αυτά που βρίσκονται μπροστά σας. Αυτά είναι οι άγονες εκδηλώσεις της προσωπικότητας σας.

Είναι επίσης απομεινάρια και απολιθώματα από το παρελθόν σας, είναι καταστάσεις που τέλειωσαν, νοοτροπίες που αφήσατε πίσω σας, σχέσεις που αφήσατε πίσω σας, πράγματα που ενώ δεν έχουν υπόσταση πια στη ζωή σας, συνεχίζετε να τα κουβαλάτε από συνήθεια. Ονοματίστε αυτά τα ξερά χόρτα και κόψτε τα ένα-ένα, καθώς τα ονοματίζετε. Και κατόπιν συγκεντρώστε τα πάλι με τον τρόπο που εσείς διευκολύνεστε και επιθυμείτε και απομακρύνετέ τα από το χωράφι σας.

Στο τέλος, όταν το έδαφος θα είναι πλέον καθαρό από τις επιφανειακές πέτρες και από τα ξερόχορτα, δηλαδή από τα βάρη του παρελθόντος και του παρόντος που είναι ακόμη ζωντανά μέσα σας, αλλά και από τις σκληρύνσεις ή εμμονές σας, από τις άγονες και άκαρπες πτυχές της προσωπικότητάς σας και από ό,τι άχρηστο ή τελειωμένο κουβαλάτε από συνήθεια -απότοκα όλα αυτά των προγραμμάτων σας ή που συντηρούνται μέσα στο χρόνο από τα προγράμματά σας- αρχίστε την εργασία σας με τα ‘καθαυτό προγράμματα”. Επιδοθείτε στο να ξεριζώσετε προσεκτικά, ένα προς ένα, άλλα σκάβοντας τα στη ρίζα τους κι άλλα τραβώντας τα απλά με λίγη δύναμη, όλα τα ανεπιθύμητα αυτοφυή φυτά, τα καθαυτό δηλαδή “ζιζάνια-προγράμματα” σας.

Κάθε ένα πρόγραμμα που ξεριζώνετε, ονομάστε το. Κάθε παρακλάδι ενός “προγράμματος” με τη μορφή ενός μικρότερου ζιζανίου που ξεριζώνετε, ονομάστε το ή περιγράψτε το κι αυτό. Πείτε: “ξεριζώνω τώρα το (τάδε) πρόγραμμά μου, που μου προκαλεί (αυτές) τις συνέπειες…”.  Πετάξτε τα τέλος κι αυτά μακριά από το χωράφι σας μαζί με τις πέτρες και τα ξερόχορτα.

Όταν το χωράφι σας γίνει σχετικά λείο και καθαρό, τότε ξεκινήστε να βγάζετε και τις πιο μεγάλες, δύσκολες και βυθισμένες στη γη πέτρες, σκάβοντας προσεκτικά γύρω από αυτές. Η βοήθεια των φίλων σας θα είναι καθοριστική, καθώς θα σας αφαιρούν κόπο και θα σας σώζουν χρόνο σκάβοντας κι εκείνοι μαζί σας, μέχρι να μπορέσετε να ελευθερώσετε όλες τις πέτρες και να απαλλαχθείτε από τα πιο σημαντικά σας βάρη. Σηκώστε με τη βοήθεια των συνοδοιπόρων σας μία προς μία αυτές τις μεγάλες πέτρες, για να δείτε αν είναι καθαρές ή αν έχουν κάτι από κάτω, όπως βλαβερά ζωύφια, δηλητηριώδεις ρίζες κλπ., αν λειτουργούν δηλαδή όπως λέμε σαν “σφραγίδες” που έχουν ενεργοποιηθεί από τα παιδικά σας χρόνια ή που τις μεταφέρετε καρμικά ή που σας έχουν εμφυτευτεί για να “αυτοκαταστρέφεστε”. Αφού πρώτα τις ελέγξετε, καθαρίστε το χώμα και πετάξτε τις και αυτές. Τέλος ισιώστε πρόχειρα με τα εργαλεία σας το έδαφος.

Τι υπέροχη αίσθηση να βλέπετε το χωράφι σας να ισιώνει και να καθαρίζει! Είναι ακριβώς η στιγμή που μόλις έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει και να ισορροπεί το στρεβλό και μη ξεκάθαρο ή “σκοτεινό” μέρος της προσωπικότητάς σας.

Ποτίστε τώρα με τη βοήθεια των φίλων σας, όσο χρειάζεται, το χώμα του χωραφιού σας, για να μαλακώσει το “νταμάρι” και να μπορεί να οργωθεί, χωρίς να γίνει λάσπη, που θα σκεπάσει τα πάντα και θα δυσχεράνει το όργωμα. Το σκληρό και πετρωμένο αυτό έδαφος είναι η προσωπικότητα, που όταν φύγουν τα προγράμματα-ζιζάνια που φυτρώνουν μέσα από αυτή, τότε αυτή θα ισορροπήσει, θα μαλακώσει, θα ηρεμήσει, θα γλυκάνει, θα γίνει σαν τη γη που ετοιμάζεται να γίνει γόνιμη.

Ξεκινήστε έπειτα να οργώσετε ολοκληρωτικά το χωραφάκι σας, με ένα σκαπτικό μέσο που θα επιλέξετε, για να φύγει οριστικά το “νταμάρι”, το χώμα να κρατήσει την υγρασία του, να ξεριζωθούν όλες οι εν τω βάθει ρίζες από τα ζιζάνια, να βγουν κι άλλες πέτρες στην επιφάνεια και να γίνει το χώμα αφράτο και εύφορο για τη σπορά. Έπειτα, ξαναμαζέψτε τις πιο μικρές πέτρες και τις ρίζες από τα ζιζάνια-προγράμματα, που με το όργωμα και το ανακάτεμα του χώματος βγήκαν στην επιφάνεια και αν χρειαστεί οργώστε το ξανά και ξανά μαζεύοντας ό,τι βγει κάθε φορά, μέχρι το χώμα να είναι ομοιόμορφο, αφράτο και καθαρό. 

Κάνοντας αυτές τις πρώτες εργασίες καθαρισμού και τακτοποίησης, μόλις εκριζώσατε τα προγράμματα της προσωπικότητας, κλείσατε με το “παλιό” και εξυγειάνατε τον εαυτό σας, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη νέα σπορά… Απομένει τώρα να μετατρέψετε το χωραφάκι σας σε μικρό “παράδεισο”. 

ELAIA FOR EARTH

loading...