ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Η Κυριακή προ Χριστού Γεννήσεως , αναφέρεται κατεξοχήν στο πέρασμα της Ορθοδοξίας από την Παλαιά Διαθήκη (των προπατόρων) στην Καινή Διαθήκη, η οποία σηματοδοτείται από την έλευση του Χριστού. Είναι μία εορτή Ειδικού Υπολογισμού και λαμβάνει χώρα την Κυριακή μεταξύ 18 και 24 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. Σε αυτήν εορτάζουν οι προπάτορες του Ιησού, οι αναφερόμενοι στην Παλαιά Διαθήκη, από τον Αδάμ και την Εύα, μέχρι τον Ιωσήφ, τον ‘’άνδρα της Μαρίας’’, όπως τον αποκαλεί ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, η Ευαγγελική Περικοπή (Κεφάλαιον 1) του οποίου διαβάζεται την Κυριακή αυτή. Εδώ συναντούμε και την περίφημη φράση ‘’γενεές δεκατέσσερις’’, ως εξής : 1.17 Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ̓Αβραὰμ ἕως Δαυὶδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυὶδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες.
Στην ευαγγελική αυτή περικοπή αναφέρεται το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού, ο οποίος πέραν από τέλειος Θεός, ήταν και τέλειος άνθρωπος και, όπως όλοι οι άνθρωποι, είχε καταγωγή, προγόνους και συγγενείς, ως αληθινό και πραγματικό ιστορικό πρόσωπο. Γι’ αυτό και ὁ Ευαγγελιστής Ματθαίος καταγράφει την γενεαλογία Του, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Χριστός, εκτός από Υιός Θεού, ήταν και Υιός ανθρώπου.
Εφέτος, εορτάστηκε την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου και το σχετικό εκκλησιαστικό κήρυγμα έχει ως εξής :
Η Γέννηση του Ιησού καθοδηγεί τον καθένα από μας να στρέψει τα μάτια στην Βηθλεέμ και με τον νου μας να φθάσουμε όλοι, στην Βηθλεέμ της Εκκλησίας, μετά του Υιού του Θεού , ο οποίος έρχεται συνεχώς και αενάως, για να μας συναντήσει ως άκτιστος Θεός , άχρονος, άναρχός τε και αόρατος και ατελεύτητος και χρόνω επέκεινα παντός υπάρχων.
« Ο Λόγος σαρξ εγένετο» και αυτό είναι όλο το περιεχόμενο της Πίστεώς μας, συμπυκνωμένο σε 3 λέξεις, αφού ‘’εσκήνωσεν εν ημίν’’ ο Υιός και Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, αυτός που είναι απόρρητος , αυτός που είναι ‘’εν κόλποις του Πατρός’’ και ευρίσκεται παραδόξως ‘’ εν αγκάλαις της Μητρός’’ . Ακατανόητο το θαύμα , απερίγραπτο το μυστήριο .
«Ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» , αλλά ποιος είναι αυτός ο Λόγος που ’’εσκήνωσεν εν ημίν’’, γενόμενος άνθρωπος;; Αυτόν τον λόγο, τον Υιόν του Θεού, τον συναντάμε, πρότερον μεν άσαρκο, ως ‘’Λόγον’’ στην Παλαιά Διαθήκη , ύστερον δε τον συναντάμε ενσαρκωμένο στην Καινή Διαθήκη, στη συνέχεια νεκρωθέντα, ως άνθρωπο και αναστάντα ως φιλάνθρωπο και μετά ταύτα, ‘’δοξαζόμενον αεί συν Πατρί και Πνεύματι αγίω’’ , για να τον τιμήσουμε στην Αιωνιότητα .
Ο υπερβατικός Θεός της Παλαιάς Διαθήκης σχετίζεται προσωπικά με την δημιουργία , την κτίση, την ιστορία και την ανθρωπότητα. Σχετίζεται με τον κόσμο και με τον Υιό και Λόγο του Θεού, ο οποίος ήρθε και φανερώθηκε ως άσαρκος Λόγος, Άγγελος του Κυρίου, η παρουσιαζόμενη σοφία του Θεού ‘’ η αβύσσους χαλινούσα και θαλάσσας αναχαιτίζουσα’’, και εκφράζει το θέλημα του Θεού στους ανθρώπους. Όλες οι προφητείες των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, βλέπουν στα βάθη της Προϊστορίας, της Ιστορίας και του Μέλλοντος , όλα αυτά που προειδοποιούν την έλευση της Νέας , της Καινής Διαθήκης , της Νέας Συμφωνίας , γενομένης δια του Ιησού Χριστού.
Όλα αυτά τα γεγονότα και οι προεικονίσεις οδηγούν από την Παλαιά στην Καινή Διαθήκη , καθότι σε αυτήν την Καινή Διαθήκη τελικά όλα έχουν την αναφορά τους , όλα γίνονται και αναφέρονται και διασώζονται, γιατί «ὁ Λόγος σαρξ εγένετο». Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε φυτεμένο ήδη το κλίμα της Αμπέλου του Χριστού, που έχει όμως πλούσια βλάστηση , με τους δικαίους και τους προφήτες, και στην Καινή Διαθήκη έχουμε τον Τρυγητό, έχουμε τον Χριστό , το σταφύλι, τον βότρυ της Αληθείας και άρα έχουμε να πιούμε το ποτό της Αιωνίου Ζωής. Στην δε μέλλουσα βασιλεία του Θεού, την οποίαν προσδοκούμε. θα έχουμε την αλήθεια και αυτήν ταύτην την Αιώνια Ζωή που είναι το ‘’γιγνώσκειν τον Θεόν’’.,
Γι αυτό οι άγιοι Τρεις Παίδες εν Καμίνω, και ο Δανιήλ ο Προφήτης εορτάζονται την Κυριακή αυτή ιδιαιτέρως , αφού, ενδεικτικά, εξ όλων των δικαίων και προφητών λαμβάνονται και εκπροσωπούν όλον τον κόσμο της πίστεως της Παλαιάς Διαθήκης, Οι Τρεις Παίδες (Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ) περπατούσαν μέσα στην κάμινο του πυρός την καιομένην επταπλάσια. Αποτύπωναν την Αγία Τριάδα, πρώτον, λόγω του αριθμού των, αλλά και επειδή ήταν ομονοούντες και σύμφωνοι με το θέλημα του Θεού , λόγω του ότι η Αγία Τριάδα είναι μέσα στον κόσμο, μία δύναμις , μία θέλησις, μία ενέργεια. Και δεύτερον, μέσα στην κάμινο οι παίδες προεικόνισαν την σάρκωση του λόγου του Θεού , την εκ παρθένου έλευσή του, αφού διεφυλάχθησαν αβλαβώς εν μέσω της φλογός, καθότι πυρπολούνταν και όμως δεν καίγονταν , όπως η Θεοτόκος, ενώ έγινε μητέρα και έτεκε τον Ιησού, παρέμεινε άφθορος παρθένος.
Ο Προφήτης Δανιήλ, εξηγώντας το όνειρο του βασιλέα Ναβουχοδονόσωρα ερμήνευσε τον λίθο που μόνος του αποκόπηκε από το όρος και συνέτριψε το άγαλμα, ως την βασιλεία του Μεσσία που θα συντρίψει όλες τις προηγούμενες βασιλείες του κόσμου. Ο Δανιήλ επίσης προφήτευσε και την γέννηση του Χριστού. Όλες αυτές οι προτυπώσεις έγιναν 500 χρόνια πριν από την ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού και φανέρωσαν εκείνο το οποίο θα γινόταν μετά, ότι ‘’ο Λόγος θα εγένετο σαρξ’’ . Η γέννηση του Κυρίου προεικονίστηκε στην κάμινο της Βαβυλώνας και ενεργείται τώρα, προς σωτηρία των πιστών. Όλα αυτά συνέβησαν στην ιστορική ζωή και την πορεία της Εκκλησίας. Αφού τελείωσαν οι προτυπώσεις, «ο Λόγος σαρξ εγένετο» και ήρθε ο ίδιος ο Χριστός και μας παρέδωσε και μας υπέδειξε τον εκκλησιαστικό τρόπο ζωής, ο οποίος σημαίνεται στην αναζήτηση της μελλούσης πόλεως και βασιλείας του Θεού
,… Σήμερα όμως, που διανύουμε καιρό πανδημίας πρέπει να κάνουμε υπομονή, όπως έκαναν οι 3 παίδες, στην δοκιμασία της καμίνου. Συνδεδεμένοι όντες με την αγάπη προς τον Θεό και την μεταξύ τους σύμπνοια , οι παίδες δροσίζονταν από την παρουσία του άσαρκου Λόγου του Θεού.. Όποιος ευρίσκεται σε δοκιμασία υπομένει και όποιος σε τούτους τους καιρούς προσέχει και προφυλάσσεται, αγαπά , όχι μόνο την ζωή του , αλλά τους συνανθρώπους του. Αγάπη , λοιπόν και υπομονή και ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει . Άλλωστε, δια της πίστεως οι Άγιοι αγωνίστηκαν τρέχοντες με υπομονή τον προκείμενο εις αυτούς αγώνα, ελπίζοντες πάντοτε στον Ιησού , ο οποίος υπέμεινε σταυρόν και θάνατον , για αυτό και κάθισε τελικά εν δόξη στα δεξιά του Θεού και Πατρός.
Επιμέλεια Κειμένου : ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
