Η ιστορία μου ξεκινάει κάπως έτσι… Σε ηλικία 13-14 χρόνων οι γονείς μου κατάφεραν να αγοράσουν σπίτι.
Το σπίτι ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτά που μέναμε τόσα χρόνια.. Εγώ από μικρή ηλικία, ήμουν ιδιαίτερο παιδί με όλα αυτά τα παραφυσικά… Η μητέρα μου πάντα με άκουγε και με στήριζε επειδή και αυτή ανά διαστήματα έβλεπε ….
Και έτσι όταν μετακομίσαμε στο σπίτι εμένα δεν μου άρεσε καθόλου,ήταν κάπως….
Δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι γονείς μου τι δεν μου άρεσε… Ένιωθα συνεχώς παρουσία δίπλα μου,πώς κάποιος με κοιτάει και φυσικά δεν μπορούσα να κάθομαι πλάτη στην πόρτα με έπιανε πανικός…
Ετοιμαζόμαστε για το σχολείο όπως κάθε οικογένειας που έχει παιδιά… Και ήμαστε στο χωλ με την αδερφή μου και την μητέρα μου,να βάζουμε μπουφάν,κασκόλ,τσάντες σχολικές να προσπαθούμε να γίνουμε κρεμμύδια γιατί έξω έχει κρυυυυοοοο….
Κάποια φάση εκεί που έχω δέσει τα κορδόνια από της μπότες μου σηκώνω το κεφάλι μου και κοιτάω ψηλά..Το χωλ είναι πολύ μεγάλο και στο βάθος του έχει αρκα που ξεκινάει το σαλόνι… Και βλέπω έναν άντρα κρεμασμένο με καφέ ρούχα..
Πέφτω κάτω και γίνομαι άσπρη σαν το πανί,η μητέρα μου τρέχει να με συνεφέρει,όταν συνειδητοποίησε που κοιτάω και σήκωσε το βλέμμα της και αυτή δεν τρόμαξε λιγότερο από εμένα….
Ρώτησε όλη την οικοδομή για να μάθει ποιος έμενε εκεί και τι απέγινε..ακόμα και τον μεσίτη που μας το πούλησε.,.. Πολλοί δάγκωσαν την γλώσσα τους να μας πουν την αλήθεια…
Στο συγκεκριμένο διαμέρισμα ζούσε μια οικογένεια 4 ατόμων,ο πατέρας κρεμάστηκε λόγω οικονομικής δυσκολίας τον βρήκε η μεγάλη του κόρη ή η γυναίκα του…από τότε 10 χρόνια δεν το ήθελε κανένας και το αγοράσαμε εμείς…. Φυσικά ήρθε πάτερ μας διάβασε,έκανε ότι μπορούσε… Εγώ συνέχιζα να μην μπορώ να βρίσκομαι εκεί….
Ευχαριστώ πολύ.
