“Γίνεσαι πούστης, Διάκο μου;”

του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*

Παραμονή των αμερικανικών εκλογών είπα να ασχοληθώ με …τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια της Παλιγγενεσίας (συμφώνως προς αυτή τη λογική κατά τους 4ους και βάλε αιώνες υπό Οθωμανικό ζυγό οι Ελληνες ήταν όπως η Χιονάτη η οποία ευρίσκετο εν υπνώσει μέχρι που ήρθε ο ξανθός πρίγκηπας και την ανέστησε. Σε εμάς ήρθε ο …Οθων!). Πάντα στην επικαιρότητα εγώ, όπως η …ΝΕΡΙΤ την ημέρα των εκλογών τότε που βγήκε ο Τσίπρας και είχε πρωί πρωί μία εκπομπή αφιερωμένη στην …τσαμπούνα της Καρπάθου! Ωραία πράματα και σουρρεάλ! Δεν θα σας μιλήσω λοιπόν για τις εκλογές, εξάλλου το έχουν κάνει τόσοι και τόσοι σχετικά άσχετοι που θεωρώ ότι δεν μου πέφτει λόγος, αφήστε που σίγουρα θα βρω τον μπελά μου. Αλλωστε μια μέρα έμεινε και θα λυθούν οι σχετικές απορίες. Στο θέμα μας όμως: έχω γράψει ένα ποίημα με άξονα την Επανάσταση του ’21 το οποίο θέλω να υποβάλω επισήμως στην επιτροπή των εορτασμών. Είμαι σίγουρος ότι θα το δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες, ωστόσο επειδή σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους, θέλω εσείς να έχετε μια πρόγευση για να ζυγίσω και τις αντιδράσεις μην βρεθώ πάλι προ εκ-πλήξεων. Να διευκρινίσω ότι ο περσοτουρκικής προελεύσεως όρος “πούστης” του τίτλου, δεν έχει εδώ σεξουαλικό πρόσημο αλλά χρησιμοποιείται με την έννοια του λαμόγιου, του καπάτσου που είναι πλέον και η κύρια σημασία του. Πολλές φορές δε, με θετική αυτοαναφορικότητα! Λέμε δηλαδή, “είναι μια μαλαγάνα αυτός, είμαι και εγώ ένας πούστης όμως”! Δεν θα ήταν δε υπερβολή να πούμε ότι το νεοελληνικό γίγνεσθαι σήμερα πουστοκυριαρχείται! Ολες τις θέσεις-κλειδιά τις κρατάνε οι πούστηδες, σαν τον Παπαδόπουλο στο ομώνυμο ψευτοδημοτικό. Η δε πουστιά ως πρακτική έχει γίνει αναγκαία, υιοθετείται κι’από το μικρό μέρος των Ελλήνων που δεν δηλώνουν υπερηφάνως πούστηδες (δεν μιλάμε για gay pride εδώ), χωρίς αυτό να σημαίνη ότι δεν είναι κιόλας. Βασική λοιπόν η επεξήγηση διότι δεν μου αρέσουν οι παρεξηγήσεις, ιδιαίτερα σε τέτοιου είδους θέματα που σχετίζονται με τον ανδρισμό ανδρών τε και γυναικών. Ωστόσο, αν μετά από αυτή τη διευκρίνηση κάποιος ομοφυλόφιλος θεωρή εαυτόν πούστη και σκανδαλιστή, πρόβλημά του. Ο μυθιστορηματικός, δημοσιογραφικός λόγος όπως και η αναλυτική ποίηση των ειδικών σχολιαστών δεν είναι για μυγιάγγιχτους! Το ποίημα λοιπόν έχει ως βασικό πρωταγωνιστή τον Διάκο, ο οποίος ως την Εύα στον Κήπο της Εδέμ που της την έπεσε το φίδι, βολιδοσκοπείται από τους εξουσιαστικούς φορείς προκειμένου να κάνη παιχνίδι μαζί τους διότι κάθε κατεστημένο σιχαίνεται την επανάσταση και τρέμει τυχόν επαναστάτες. Ο Διάκος είναι “η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει” με φυσική κατάληξη τη …σούβλα και όχι σε ψησταριά με το αθάνατο κρασί του ’21. Προς το τέλος δε, ο αγνός επαναστάτης βλέποντας το μάταιον της αντιστάσεώς του προβάλλει τη σεξουαλική του δυναμική ως αντίδοτο στην ήττα. Κατά κάποιο ανορθόδοξο τρόπο, όπως ο αγωνιστής Πέτρος Τατσόπουλος που είχε πει σε μία αποστροφή του λόγου του ότι έχει πηδήξει το μισή Αθήνα, απαντώντας σε όσους υπαινίχθησαν πουστιά εκ μέρους του… Βλέπουμε επίσης τον ήρωά μας να δοξολογεί και τις απαγορευμένες ουσίες που λαμβάνουν πλέον ηρωϊκές διαστάσεις – δεν τη λέμε τυχαία την ηρωϊνη ηρωϊνη. (Με την εισαγωγή αυτή θέλησα να σας τη σπάσω, όπως μας την έσπαγε παλιά ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος στην ΕΡΤ που πριν δούμε μία ταινία, από τις ελάχιστες προσφερόμενες τότε, μας τα έπρηζε με την ανάλυσή του! Απωθημένα βγάζω και εγώ, παιδιά! Πού να δήτε τί άχτι έχω στην Ευγενία Συριώτη με την εκπομπή “Τραγούδια του Κόσμου”! Αυτό κι’αν ήταν μαρτύριο. Θεωρώ ότι η γενιά μου έχει σημαδευτεί από αυτήν την γυναίκα και την εκπομπή της, όπως οι προηγούμενες σημαδεύτηκαν από τη Χούντα, τον Εμφύλιο, το Επος του ’40 κλπ. Για αυτό βγήκαμε γλυκανάλατοι και ξενέρωτοι…)

Ακολουθεί το ποίημα, αν και μετά την εισαγωγή αμφιβάλλω αν θα το διαβάση κανένας …

Γίνεσαι πούστης, Διάκο μου

το φύλλο πορείας σου να αλλάξης

να προσκυνήσης την Αυλή

τα άρματα να πετάξης;

Αφησε, σε παρακαλώ, μπαϊράκια και αντάρες,

να γίνης πλέυ-μέικερ, μεσ’τις καλές τις φάρες!

Σε θέλουμε δυναμικό, των μπίζνεσμαν μπροστάρη

να ανοίξης σουβλατζίδικα σαν τον Μπαϊρακτάρη!

Κάτσε να φας πιττόγυρο, με μπόλικο τζατζίκι

παρά να σε σερβίρουμε στη σούβλα σαν κατσίκι!

Καλύτερα το όνομα να σού’βγη στο Διαδίκτυο

παρά πάνω στα κάρβουνα να ψυχομαχάς σε ύπτιο!

Εγώ Γραικός γεννήθηκα, πούστης δεν θα πεθάνω!

Στα αρχίδεια μου σας έγραψα και λίγο παραπάνω.

Τό’πα μια, τό’πα και δυο, καλύτερα στη σούβλα

παρά να σκύβω τράχηλο στα γυαλισμένα τούβλα!

Βρε Διάκο, βρε αγόρι μου, έλα στα συγκαλά σου,

δείξε μας κατανόηση, άσε τα παλαβά σου!

Τί σου ζητήσαμε δηλαδή, ένα κομμάτι κώλο

να γίνης μέγας και τρανός, αυτό δα είναι όλο!

Εγώ δεν ζω γονατιστός,

δεν είμαι προβατίνας γιος!

Και στο δικό μου ημερολόγιο

δεν γράφει πουθενά λαμόγιο!

Μέριασε βλάχε να διαβώ

το κόμμα αντρειωμένο

είναι στα μέτρα του λαού

θολό, μαλακισμένο!

Μέριασε να πάρω αμπάριζα

μηδένα προ του τέλους κακάριζα!

Εγώ πουστιές δεν χάριζα

κι’είχα την πούτσα σάριζα!

Τα δικά μου τα χαρμάνια

θα με πάνε στα ουράνια

άλλα θα ανεβώ ταβάνια

να γιορτάζω στα ντουμάνια!

Γίνεσαι πούστης, Διάκο μου το φύλο πορείας σου να αλλάξης να προσκυνήσης

Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)

*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!

ΥΓ: 1) Το ρούχο είναι αυτός που το φοράει!

όπως και τις απαγορευμένες ουσίες που λαμβάνουν πλέον ηρωϊκές διαστάσεις – δεν τη λέμε τυχαία την ηρωϊνη ηρωϊνη. Πώς είχε πει δηλαδή και ο αγωνιστής Πέτρος Τατσόπουλος ότι έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα, εις απάντησιν όσων υπαινίχθησαν πουστιά εκ μέρους του(Με την εισαγωγή αυτή θέλησα να σας τη σπάσω, όπως μας την έσπαγε παλιά ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος στην ΕΡΤ που πριν δούμε μία ταινία, από τις ελάχιστες προσφερόμενες τότε, μας τα έπρηζε με την ανάλυσή του! Απωθημένα βγάζω και εγώ, παιδιά! Πού να δήτε τί άχτι έχω στην Ευγενία Συριώτη με την εκπομπή “Τραγούδια του Κόσμου”! Αυτό κι’αν ήταν μαρτύριο. Θεωρώ ότι η γενιά μου έχει σημαδευτεί από αυτήν την γυναίκα και την εκπομπή της, όπως οι προηγούμενες σημαδεύτηκαν από τη Χούντα, τον Εμφύλιο, το Επος του ’40 κλπ. Για αυτό και είμαστε γλυκανάλατοι και ξενέρωτοι…)