Εγώ είχα ένα πολύ άσχημο γάμο, με έναν τέρμα τοξικό και κακό άνθρωπο.

Οχτώ χρόνια αφού είχαμε χωρίσει, με προσέγγισε και να μην τα πολυλογω, λόγω του χειριστικου του χαρακτήρα και του αδύναμου δικού μου ξανασμιξαμε. Λίγες μέρες αφού μετακόμισε στο σπίτι μου, άρχισαν να συμβαίνουν τρελά και τρομακτικά πράγματα. Εξαφανίζονταν αντικείμενα, ακούγονταν γέλια μέσα στη νύχτα, άκουγα γυναίκες να ψυθιριζουν  και να κλαίνε πίσω από το κεφάλι μου και όταν γινόταν αυτό πάγωνε η ατμόσφαιρα. Ένα βράδυ κοιμόμουν και ενώ δεν ξυπνάω με τίποτα, άνοιξα τα μάτια μου και έπαθα σοκ! Ήταν όρθιος,  από πάνω μου και με κοίταζε με δύο απόκοσμα μάτια, παγωμένα. Στην αρχή νόμισα πως υπνοβατει και έκανα να τον πιάσω από το χέρι. Τότε άρχισε να γελάει, τόσο φωναχτά και αρρωστημένα που πάγωσε το αίμα μου! Πήγε ξάπλωσε και μου είπε: Έλα κοιμήσου τώρα! Το άλλο πρωί ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Το αποκορύφωμα ήρθε όταν μια νύχτα άκουσα πεντακάθαρα από την μεριά του δίπλα από το κρεβάτι, ένα δυνατό και βραχνό  γρυλισμα, σαν από πολύ μεγάλο και άγριο ζώο, πετάχτηκα, άναψα το φως και αυτός γύρισε χαμογελαστός το κεφάλι του, μου έκλεισε το μάτι και μου είπε : Ο δικός μου…Χώρισα την επόμενη μέρα όμως έκανα χρόνια να απαλλαγώ. Να τονίσω ότι κατά καιρούς έκλαιγε και ορκιζόταν πως δεν καταλαβαίνει τι παθαίνει όταν φέρετε άσχημα ή σηκώνει χέρι, ότι κάποιος του λέει να το κάνει…Κάτι δαιμονικό; Σχιζοφρένεια; Τα συμπεράσματα δικά σας…