Ο «καλός κατοχικός» Ακιντζί, ο «κακός» Τατάρ και το σύνδρομο της Στοκχόλμης

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ.

Οι κουβαλητοί εξ Ανατολίας και μερίδα Τ/κυπρίων ανέδειξαν ως νέο ηγέτη της τ/κ μειοψηφίας, τον Τατάρ. Αυτή ήταν η απόφαση, η εντολή και η επιβολή του σουλτάνου Ερντογάν. Ευθύς αμέσως, σε μερίδα της ελληνικής πλευράς – ΔΗΣΑΚΕΛ, νεναίκοι, γιουνάιτεντ, τουρκολιγούρηδες και αφελείς επαναπροσεγγιστές – επιδόθηκαν σε απίστευτους ολοφυρμούς γιατί ηττήθηκε ο «καλός κατοχικός πράκτορας» της Τουρκίας, Ακιντζί.
.
Σε αυτόν επένδυαν ο πρόεδρος Αναστασιάδης, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβ. Νεοφύτου, οι ορκισμένοι νεναίκοι του πάλαι ποτέ εθνικόφρονος κόμματος και όλοι όσοι πίστεψαν αφελώς πως, με τον Μουσταφά, το Κυπριακό θα λυνόταν και θα πετυχαίναμε την αγγλικής κοπής και επινόησης επανένωση.

Με την ίδια παιδαριώδη συλλογιστική αντιμετωπίζεται η τουρκικής έμπνευσης, αγγλικής επινόησης και ελληνικής αποδοχής τουρκοδιζωνική, η οποία, διά της υπογραφής μας, θα παραδώσει αύτανδρη την Κυπριακή Δημοκρατία, διαλυμένη και κονιορτοποιημένη, σε μια νέα αβάσταχτη τουρκοκρατία.

Δεδομένα προς ανιστόρητους
.
«Τετέλεσται», κραυγάζουν οι αφελείς. «Χάσαμε την ευκαιρία για λύση», κλαυθμηρίζουν οι άσχετοι και οι ημιμαθείς. «Νίκησε ο αντιτουρκισμός» ολοφύρονται οι έτοιμοι να παραδοθούν στον Τούρκο. «Μαύρη μέρα για την Κύπρο», ξεσπούν οι απαιτούντες «λύση τώρα και ό,τι να είναι».
.
Επειδή σε αυτό τον τόπο δεν είναι όλοι πρόβατα βελάζοντα στον κάθε κομματικό ή πολιτικό γιδοβοσκό και επειδή υπάρχουν ακόμα Έλληνες που σκέφτονται και αγωνίζονται εναντίον της σχεδιασθείσας τουρκοποίησης της Κύπρου, θα παραθέσουμε προς ανιστόρητους μερικά δεδομένα, που εσκεμμένα επιμένουν να αγνοούν για να παραπλανούν:
.
Πρώτον, από το 1948 η Τουρκία επέβαλε στην τ/κ μειοψηφία ότι αυτή αποφασίζει για τις τύχες και τα συμφέροντά τους. ΟΛΟΙ οι κατά καιρούς αναδειχθέντες ηγέτες της τ/κ μειοψηφίας είναι πειθήνια, εκτελεστικά όργανα και υποτελείς στις εντολές και στους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς και στόχους της τουρκικής πολιτικής εναντίον της ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ελληνισμού.
Δεύτερον, από το 1956, διά των γνωστών εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος, Δεκέμβριος) προς τον τότε Τούρκο Πρωθυπουργό Μεντερές, ο σχεδιασμός των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας για επανάκτηση της Κύπρου («In reality no one was asleep», του Ismail Tansu), και το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου καταγράφουν λεπτομερώς και εξηγούν τους ξεκάθαρους τουρκικούς στόχους εναντίον της Κύπρου.

Ο… «άγιος» Ακιντζί!
.
Τρίτον, ακόμα και ο πανέξυπνος και παντοδύναμος Ντενκτάς, τον οποίο σέβονταν και συμβουλεύονταν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις, υποχρεώθηκε να υποκύψει στην αξίωση του Ερντογάν και να αποδεχθεί το επάρατο σχέδιο Ανάν, παρά τη σφοδρή αντίθεσή του. Διαφορετικά, του διαμήνυσε ο σουλτάνος, θα τον έβαζε στο πρώτο αεροπλάνο και θα τον εξαπέστελλε στην Κύπρο.
Τέταρτον, ακόμα λίγο, το ΔΗΣΑΚΕΛ και ο πρόεδρος Αναστασιάδης, και όλη η συνεπαρτζιά των ορκισμένων νεναίκων και των αφελών οπαδών της «λύσης τώρα και ό,τι νάναι» θα… αγιοποιήσουν τον κατοχικό Ακιντζί! Όταν αναδείχθηκε στην ηγεσία των τ/κ, επιχείρησε (27/4/2015) να σηκώσει μπαϊράκι κατά του Ερντογάν.

Η οργή του Ερντογάν
.
Αναφερόμενος στις σχέσεις του ψευδοκράτους με την Τουρκία, έκανε λόγο για δύο «αδελφές χώρες». Η αναφορά αυτή ήταν αρκετή για να εξοργίσει τον Ερντογάν ώστε να τον ψέξει δημοσίως, υποδεικνύοντας έντονα:
.
«Ο Ακιντζί εξελέγη με τις ψήφους του λαού της “ΤΔΒΚ”. Αλλά, όταν λέει πως είμαστε δύο αδελφές χώρες προβάλλει μια πολύ διαφορετική εικόνα. Ο κ. “πρόεδρος” θα πρέπει να σκέφτεται προτού μιλήσει, να ακούσει με τα αυτιά του αυτά που βγαίνουν από το στόμα του. Γιατί η Τουρκία υιοθετεί την “ΤΔΒΚ”; Υπάρχει κάποιος λόγος για αυτό. Υπάρχουν κάποιοι όροι ακόμη και για να εργαζόμαστε μαζί ως αδέλφια. Η χώρα αυτή κατέβαλε τον οβολό της για την βόρεια Κύπρο. Δώσαμε νεκρούς και θα συνεχίσουμε να καταβάλλουμε αντίτιμο.
.
» Από κει και πέρα για την οικοδόμησή τους, για να υπάρξει η συνέχιση αυτής της διαδικασίας ακόμη, το κόστος που πληρώσαμε εμείς εκεί είναι κάπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο. Αυτά είναι σοβαρά ποσά. Εμείς ποτέ δεν αγνοήσαμε τα εκεί. Ποιος άραγε δίνει τη μάχη για τη βόρειο Κύπρο στα διεθνή φόρα; Μπορεί μήπως ο κ. Ακιντζί να δώσει μόνος του τη μάχη αυτή; Υπάρχει τέτοιο πράγμα; Δεν μπορούμε εμείς να κοιτάξουμε την Κύπρο με τον ίδιο τρόπο που την κοιτάνε εκείνοι», ανέφερε ο σουλτάνος.
.
«Η Τουρκία», συνέχισε, «βλέπει τη βόρεια Κύπρο ως μικρή πατρίδα, ναι. Και από δω και πέρα θα την βλέπει ως μικρή πατρίδα. Όποια είναι σχέση που έχει μια μάνα με το παιδί της αυτή θα συνεχίσει να είναι η σχέση της με το παιδί της. Αυτό πιστεύει (η Τουρκία)».
.
Παχυλή άγνοια
.
Μετά την επίκριση, ο κατοχικός Ακιντζί απλώς έβγαλε έναν υπέροχο, καταπληκτικό σκασμό. Πώς ενήργησε έκτοτε έναντι της ελληνικής πλευράς; Έπαιξε ένα επιτήδειο παιγνίδι εντυπώσεων. Ήπιε ρακή με τον Αναστασιάδη, περπάτησαν μαζί στη Λήδρας, επικαλέστηκε την λεμεσιανή καταγωγή τους, έδωσε την ψευδέστατη εικόνα σε όσους αφελείς και ανόητους Έλληνες ήθελαν να τον πιστέψουν ότι, είναι πρόθυμος για λύση αλλά… με τουρκικούς όρους και προδιαγραφές. Δεν απέκλινε ποτέ από τις αξιώσεις της κατοχικής Τουρκίας
.
Πέμπτον, η κυβέρνηση, κόμματα, πολιτικάντηδες, ΜΜΕ όπως και κάποιοι πολίτες με απελπισία χτυπούν τα στήθη τους και κλαίνε ότι, με την εκλογή Τατάρ, θα πάμε οριστικά σε διχοτόμηση ενώ, υποβάλλουν, με τον «καλό κατοχικό» Ακιντζί θα γλιτώναμε τον σκόπελο. Πόση παχυλή, εγκληματική άγνοια της τουρκικής πολιτικής και στοχοθεσίας εναντίον του ευρύτερου Ελληνισμού…
Εδώ και 70 και πλέον χρόνια, ο αμετάθετος, αταλάντευτος στόχος της Τουρκίας είναι η επανάκτηση της Κύπρου, την οποία ο σημερινός σουλτάνος θεωρεί ως παλαιά οθωμανική κτήση, όπως τη Λιβύη, το μισό Αιγαίο, την Κρήτη, πολλά ελληνικά νησιά, τη Συρία, το Ιράκ, την Ιερουσαλήμ, τη Σ. Αραβία, κτλ. Και όλα αυτά στο πλαίσιο της ονείρωξής του για ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Θέλει ΟΛΗ την Κύπρο
.
Έκτον, άπειρες φορές, όλη η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία βροντοφωνάζει, από τη δεκαετία του ’50 ότι, στόχος της είναι ο έλεγχος της Κύπρου επειδή, κατά τον Νταβούτογλου: «Ακόμα και αν υπήρχε ένας μόνο μουσουλμάνος στην Κύπρο, η Τουρκία οφείλει να ενδιαφερθεί γι’ αυτό το νησί», το οποίο θεωρεί ύψιστης στρατηγικής και γεωπολιτικής σημασίας για τις νεο-ϊμπεριαλιστικές κατακτητικές φαντασιώσεις της.
Έβδομον, η Τουρκία δεν θέλει ούτε ομοσπονδία, διζωνική, δικοινοτική ή άλλη. Δεν θέλει διχοτόμηση, όπως κακόηχα και ανόητα ψαλμωδεί το ΑΚΕΛ και η ηγεσία του, με υπόκρουση από τον ΔΗΣΥ και στελέχη του. Δεν θέλει δύο κράτη ούτε συνομοσπονδία. Απαιτεί και σχεδιάζει να κατακτήσει και να ελέγξει ΟΛΗ την Κύπρο.

Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία του τόπου, με επικεφαλής το αυτάδελφο ΔΗΣΑΚΕΛ και άλλους γραφικούς επαναπροσεγγιστές και τουρκολάγνους, δεν ακούνε! Δεν θέλουν να καταλάβουν. Δεν μελετούν τον Τούρκο και την πολιτική του. Έχουν πάθει ολική τύφλωση και πλήρη πολιτική κώφωση.
.
Ευάλωτος Αναστασιάδης
.
Έτσι, καθημερινά ψαλμωδούν, όπως τον Αβ. Νεοφύτου, το γελοίο τροπάρι ότι θέλουν συνομιλίες. Μάλιστα ο πρόεδρος Αναστασιάδης δεν παραλείπει και αυτός διαρκώς να εκλιπαρεί την Τουρκία να καταλάβει το… συμφέρον της (!!) και να συναινέσει σε λειτουργική και βιώσιμη, δημοκρατική, ευρωπαϊκή πλην τουρκοδιζωνική λύση, αλλά με «συνομιλίες επί ίσοις όροις».
Αυτό και αν είναι το ανέκδοτο της δεκαετίας. Πώς είναι δυνατόν, ο αδύναμος πολιτικά και στρατιωτικά αλλά και ευάλωτος, πολλαπλώς, Αναστασιάδης να συνομιλήσει «επί ίσοις όροις» με έναν αποθηριωμένο Ερντογάν ο οποίος, με τη στρατιωτική δύναμη που απέκτησε, δεν σέβεται τίποτε, απαιτεί τα πάντα και εξευτελίζει υπερδυνάμεις και την ΕΕ;

Η συμπεριφορά μερίδας της πολιτικής ηγεσίας και πολιτών παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να υπερασπίζονται και να ταυτίζονται με αυτούς.
.
Όψεις ιδίου νομίσματος
.
Κύπριοι πολιτικοί, κόμματα και πολίτες ταυτίστηκαν τόσο πολύ με τον δήθεν «καλό κατοχικό» Ακιντζί σε βαθμό που νιώθουν όχι μόνο συμπάθεια αλλά έπαψαν να τον θεωρούν ως τον επίσημο εκπρόσωπο ενός παράνομου, κατοχικού μορφώματος και ως τον προαγωγό μιας εχθρικής πολιτικής της Τουρκίας, η οποία στοχεύει στην υποδούλωση και στην τουρκοποίηση της Κύπρου. Σήμερα, αντιμετωπίζουν τον «κακό Τατάρ» ως τον νέο κατοχικό πράκτορα του Ερντογάν, που όντως είναι, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του.
Το μοιραίο και ολέθριο λάθος είναι ότι όλοι αυτοί αρνούνται να αντιληφθούν ότι: Κιουτσιούκ, Ντενκτάς, Ταλάτ, Έρογλου, Ακιντζί ή Τατάρ, είναι οι όψεις του ίδιου τουρκικού νομίσματος της εισβολής, της κατοχής, του ελέγχου και της τουρκοποίησης της Κύπρου, είτε διά της «ΤΔΒΚ» είτε διά της υπογραφής μας μέσω της τουρκοδιζωνικής τερατουργίας, που όλοι ανυμνούν ως την ιδανική λύση.

Μόνο που ΚΑΝΕΝΑΣ κομματικός, πολιτικός ή Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήγησαν μέχρι σήμερα στους πολίτες, πώς ταυτίζεται και πώς θα λειτουργήσει η ρατσιστική, φασιστική, αντιδημοκρατική και αντιευρωπαϊκή τουρκοδιζωνική με τις δημοκρατικές και φιλελεύθερες αρχές και αξίες της Ευρώπης.
Είναι τόσος ο τουρκολιγουρισμός και η τουρκολαγνεία πολλών που είναι έτοιμοι, όπως στο γνωστό ποίημα του Καβάφη, να υποδεχτούν τους Τούρκους βάρβαρους ως μια κάποια, τελική λύση στη θανάτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στον εξανδραποδισμό του Ελληνισμού.

.
Apopseis

loading...