Η ΦΡΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ
ΕΝΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ…
Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις εναντίον παιδιών θα πρέπει να μας θυμίσουν μια πολύ παλιά αλήθεια. Ότι σήμα κατατεθέν των πιο σκοτεινών και
ανθρωποκτόνων θρησκειών, ιδεολογιών και ατομικών ή συλλογικών πρακτικών, ήταν πάντοτε το ανοιχτό ή συγκαλυμμένο μίσος προς την παιδική ηλικία, την παιδικότητα και τα ίδια τα παιδιά.
Μίσος εκδηλωμένο με διάφορες μορφές, από την περιφρόνηση της παιδικής ηλικίας, τη συκοφάντηση της παιδικότητας και τη στυγνή εκμετάλλευση και χρησιμοποίηση των παιδιών (σαν σκλάβους, σεξουαλικά αντικείμενα, βόμβες ή ζωντανές ασπίδες), έως την προτροπή και τη διοργάνωση πογκρόμ εναντίον παιδιών ή την ανθρωποθυσία παιδιών.
Ας μη νομίσουμε όμως καθόλου πως όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις «πρωτογονισμού»! Στην πολιτισμένη Αγγλία του 17ου αιώνα, ο επαναστατικός τότε Πουριτανισμός, που είχε ταχθεί κατά της οπισθοδρομικής μοναρχίας και αναφανδόν υπέρ της κεφαλαιοκρατίας, δεν υποστήριζε μόνο ότι η εργασία των παιδιών στα ορυχεία και τα εργοστάσια είναι «κοινωνικά χρήσιμη και παιδαγωγική», αλλά επιπλέον —όπως σημείωνε ο Σπύρος Κυριαζόπουλος στο μνημειώδες βιβλίο του «Η Καταγωγή του Τεχνικού Πνεύματος» (1965)— ενθάρρυνε τους διευθυντές των ορφανοτροφείων να νοικιάζουν τα ορφανά σε εργοστασιάρχες και γαιοκτήμονες, στέλνοντας διαρκώς τέτοια φορτώματα στην αραιοκατοικημένη τότε βόρεια Αγγλία.
Όσο για τις θυσίες παιδιών, όπως πάρα πολύ εύστοχα επισήμαινε ο Τζ. Κ. Τσέστερτον, οι Καρχηδόνιοι, που θυσίαζαν μαζικά χιλιάδες βρέφη και παιδιά στον θεό τους τον Βάαλ ή Μολώχ, δεν ήταν διόλου «άγριοι» και «απολίτιστοι». Δεν ανήκαν σε κάποιο πρωτόλειο πολιτισμό, αλλά σε ένα ώριμο και εκλεπτυσμένο πολιτισμό, που ξεχείλιζε στα πλούτη.
Η πόλη τους ήταν κραταιά στο εμπόριο και άριστη στη πολεμική τέχνη, φτάνοντας να κυριαρχεί σε όλη τη Μεσόγειο. Μάλιστα είχε τραβήξει το ενδιαφέρον και του Αριστοτέλη, ο οποίος μελέτησε και παρουσίασε τους πολιτικούς θεσμούς της στο δεύτερο βιβλίο των «Πολιτικών» του συγκαταλέγοντάς τους —παρ’ όλο που δεν ήταν ελληνική πόλη— στα κατ’ αυτόν καλύτερα οργανωμένα αριστοκρατικά πολιτεύματα. Γράφει μεταξύ άλλων:
