Αλλά, που να χαλάς τη σούπα, τα καλά και συμφέροντα και εδώ, έτσι κύριε καθηγητά;

 Στην αρχή παραλίγο να πιστέψω ότι είναι τρολιά. Δυστυχώς ανακάλυψα ότι ΔΕΝ είναι, και διατηρώντας την ψυχραιμία μου, έχω να παρατηρήσω τα κάτωθι σχετικά με το κατα τη γνώμη μου απαράδεκτο άρθρο που επισυνάπτω. 

Πήγα να απαντήσω σημείο προς σημείο αλλά σταμάτησα, το μέγεθος του παρόντος θα ήταν αποτρεπτικό, εξάλλου το “πράγμα” μιλάει μόνο του. 

Συμπερασματικά, το συγκεκριμένο άρθρο το οποίο περιέχει τέτοια στρέβλωση της πραγματικότητας που αν δεν γνώριζα ποιος το έγραψε θα πίστευα ότι είναι απευθείας μετάφραση ενός προπαγανδιστικού εντύπου του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών. 

Δε θα έγραφα κάτι παραπάνω που θα υπονοούσε απαίτηση στέρησης της ελευθερίας του λόγου και της δυνατότητας του να γράφει ο συγκεκριμένος κύριος στην εφημερίδα του. Οφείλω να πω όμως ότι αν ήμουν διευθυντής της, μια μικρή αμηχανία θα την είχα. 

Στο κάτω κάτω της γραφής όταν ο μεγάλος ηθοποιός Δήμος Σταρένιος είπε τη φράση “Οι Γερμανοί μας αγαπάνε, σαν φίλοι ήρθανε” σε ταινία με θέμα τη Γερμανική κατοχή, το έκανε στα πλαίσια του ρόλου του σε ταινία εποχής. Σίγουρα δεν το εννοούσε.

Εδώ όμως έχουμε σχεδόν την ίδια φράση να ξεστομίζεται αβίαστα από ένα Έλληνα αρθρογράφο ενώ η Ελλάδα τρέχει μετά από καταιγισμό προκλήσεων για να προετοιμαστεί για σύγκρουση με τον αλλοπρόσαλλο “γείτονα” τη στιγμή που και οι Δυτικοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, αλλά και πολλοί μουσουλμάνοι τραβάνε τα μαλλιά τους από την αχαριστία του εμφανώς πλέον, διαταραγμένου ηγέτη της γείτονος, ο οποίος θυμίζει άλλες εποχές.

Παρόλα αυτά, είναι καλό που υπάρχει τόση ελευθερία λόγου στην χώρα μας σε αντίθεση με τη μεγάλη “Φίλη και Γείτονα” που τόσο θαυμάζει ο συγκεκριμένος αρθρογράφος. Διότι έτσι μπορούμε πιο εύκολα να αντιληφθούμε τι πιστεύει, που βρίσκεται, αλλά και τι ρόλο παίζει ο καθένας μας, πριν συμβεί κάτι το απευκταίο.

Αν και μερικοί άνθρωποι όπως και ηθοποιοί (όπως ο σπουδαίος Σταρένιος) πλέον πείθουν τόσο πολύ για αυτό που λένε, που γίνονται οι ίδιοι Ρόλος. Να το προσέξει αυτό, ο κος καθηγητής. 

King Kenway II (KKII) 

ΥΓ: Κάπου ο αρθρογράφος-τρολ αναφέρεται και στην Φιλανδία. Εδώ δεν αντέχω να μην πω δυο παρατηρήσεις που μέσα στα πρόθυρα εγκεφαλικού που θα βρεθούν πολλοί φίλοι διαβάζοντας το εν λόγω πόνημα μπορεί να τους διαφύγουν:

Πρώτον, ότι η Φινλανδία έχει μια τόσο πολύ τραυματική ανάμνηση από την υποτακτική σχέση της με την Σοβιετική Ρωσία που στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συντάχθηκε με το μέρος των Ναζί για να ξεφύγει από αυτό τον εξευτελιστικό εναγκαλισμό. Αν μη τι άλλο μην πάτε μακριά, ας θυμηθούμε τι έγινε μεταξύ Αθηνάιων-Μηλίων. Για να μην μιλήσουμε και για κάποια 400 χρόνια από την πιο πρόσφατη ιστορία μας την οποία επιμελώς λησμονείτε. Όχι και να θυμόμαστε επιλεκτικά ότι μας συμφέρει κύριε Καθηγητά! 

Δεύτερον, είναι περίεργο το ότι ο κος καθηγητής θυμήθηκε τώρα τα επιτεύγματα της αντιπαθούς στον ΣΥΡΙΖΑ “αριστείας” του Φινλανδικού μοντέλου εκπαίδευσης και όχι τη στιγμή που ο συμπαθής προς αυτόν ηγέτης της αντιπολίτευσης ήταν στην εξουσία και δη σε πορεία “σοσιαλδημοκρατικοποίησης” όπως μας λέγανε. Στο κάτω-κάτω καθηγητής είναι, ο λόγος του θα μέτραγε κατιτίς παραπάνω… 

Αλλά, που να χαλάς τη σούπα, τα καλά και συμφέροντα και εδώ, έτσι κύριε καθηγητά;