Και φυσικά, παντού και πάντα η υποκρισία.

 Ήρωας ο Ζακ Κωστόπουλος, αλλά όχι ο Κώστας Μελιγκώνης γιατί «διάλεξε να γίνει αλεξιπτωτιστής, ας πρόσεχε», ενώ τον Κωστόπουλο τον ανάγκασε η άτιμη κενωνία να γίνει τοξικομανής. «Κάτω η πατριαρχία» (έτσι γενικά και αόριστα η πατριαρχία βίασε και σκότωσε το άτυχο κορίτσι) στη δίκη των δολοφόνων της Τοπαλούδη, σιωπή στη δίκη του μουσουλμάνου βιαστή και παρ’ολίγον δολοφόνου της Μυρτώς στην Πάρο. Χαμός για τα όσα είπε ο ουρακοτάγκος στο big brother, αλλά σεβασμός στον καλλιτέχνη Τσόκλη που είπε τα ίδια ακριβώς πράγματα ή στους στίχους του Φύσσα.
Άλλωστε, όπως έλεγαν και οι διάφοροι ευαίσθητοι αλληλεγγύοι, άλλο ο μπουρζουάς ομοφυλόφιλος που ψωνίζεται κι άλλο ο αλληλέγγυος που σπιτώνει 15χρονους μετανάστες, με κάποιο σεξουαλικό αντάλλαγμα βρε αδελφέ…

Ο κυρ-Νώντας, ο Έφορος.