Στους λοβοτομημένους, βασιλεύουν οι τυφλοί!
Σήμερα το πρωί είδα στον δρόμο ένα ζευγάρι τυφλών να περπατούν αγκαλιασμένοι και να αφουγκράζονται το πεζοδρόμιο με το μπαστούνι τους. Ο νεαρός άντρας και το κορίτσι με τα σοβαρά προβλήματα όρασης κρατιόντουσαν από το χέρι με ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη, καθώς ο ήλιος φώτιζε τα λαμπερά τους πρόσωπα. Ήταν ευτυχισμένοι, γιατί χθες δεν είδαν Big Brother.
Η παροιμία λέει «στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος«, στην σημερινή κοινωνία όμως των άμορφων μαζών και των πνευματικά ευνουχισμένων και λοβοτημένων βασιλεύουν οι τυφλοί.
Αυτό το παράδοξο είναι η θλιβερή σύγχρονη πραγματικότητα σαν να έχει βγει από την ταινία του Κωνσταντάρα «κρίμα το μπόι σου», όπου ο συμπαθής Λάμπρος έλεγε στους συγκρατούμενους του που παρέμεναν στην φυλακή: «Αχ, βρε τυχεροί«!
Το ίδιο θα πρέπει να αναφωνεί και κάθε νοήμων άνθρωπος για την κατάντια της τηλεόρασης, του ΣΚΑΪ, των social media, της κοινωνίας, των ανθρώπων γενικότερα.
Γιατί η ευθύνη στο συγκεκριμένο ατόπημα (που δεν χρειάζεται να επανάλαβουμε, όλοι αντιλαμβανόμαστε για τι μιλάμε…) δεν εντοπίζεται μόνο στον κάφρο παίχτη, αλλά στους εκτρωματικούς συμπαίκτες, την αδίστακτη παραγωγή, το ΕΣΡ, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, τα social media, τους followers, τους τηλεθεατές, τους ακροατές, τους ματάκηδες, τους κρίνοντες, ΟΛΟΥΣ!
Όλους αυτούς και όλους εμάς βαραίνει η ευθύνη που το τέρας ταΐστηκε, μεγάλωσε, γιγαντώθηκε και η ασχήμια του πια δεν μας προκαλεί αποστροφή, γιατί μας μοιάζει.
Τυχεροί λοιπόν οι τυφλοί, γιατί αυτοί απλά δεν βλέπουν. Δεν είναι σαν κι εμάς που είμεθα… τυφλοί τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽!
