Η αντιπολίτευση της φωτιάς και της πλημμύρας
Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Κουράστηκα να βλέπω δημοσιεύσεις, αναδημοσιεύσεις, αναρτήσεις και κοινοποιήσεις για την φωτιά στις Μυκήνες από ανθρώπους μάλιστα που δεν ξέρουν ούτε κατά που πέφτουν.
Και να καταδικάσουμε φυσικά το γεγονός ότι τα μνημεία δεν είχαν κρουνούς και αλλά μέσα πυρόσβεσης όπως θα έπρεπε.
Δεν είχαν όμως ούτε τα προηγούμενα χρόνια, εκτός αν μας πει ο Σκουρολιάκος και το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ που επισκέφτηκε τον χώρο, ότι υπήρχαν εκεί επί ΣΥΡΙΖΑ και τα αφαίρεσε η Ν.Δ όταν έγινε κυβέρνηση.
Και να οι εικόνες με τις “μαυρισμένες” πέτρες από τους άσχετους για την δημιουργία εντυπώσεων, λες και πριν την φωτιά ήταν άσπρες σαν τα μάρμαρα της Πεντέλης.
Όπως και να έχει όμως, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι πράγματι είναι θλιβερή η εικόνα να βλέπεις σε έναν αρχαιολογικό χώρο να περνά από μέσα του η φωτιά, αλλά απέχει πολύ από την ανακοίνωση του Αλέξη για “πρωτοφανή καταστροφή στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών” όταν μάλιστα αυτός ο χώρος μετά από μια μέρα ήταν επισκέψιμος.
Και το χειρότερο;
Οι συσχετισμοί με την φωτιά στην αρχαία Ολυμπία το 2007 γιατί και αυτή είχε συμβεί επί Νέας Δημοκρατίας.
Βλέπετε για κάποιους πολιτικούς και τους οπαδούς τους, η φωτιά δεν είναι κόκκινη αλλά έχει το χρώμα των κομμάτων…
Μπλε στις Μυκήνες και στην Αρχαία Ολυμπία οπως μας θυμίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σκουρολιακος.
Πράσινες κάποτε οι φωτιές για κάποιον άλλον βουλευτή της Ν.Δ αυτή την φορά, τον ανεκδιήγητο Γιακουμάτο.
Σου δίνουν την εντύπωση όλα αυτά, ότι κάποιοι είχαν την ανάγκη να συμβεί κάτι για να κάνουν έναν συμψηφισμό.
Μάτι εσείς;
Μυκήνες και αρχαία Ολυμπία εμείς.
Και με τις πλημμύρες πάλι το ίδιο.
Μάνδρα εσείς;
Εύβοια εμείς.
Κάτι σαν το δεξιό και αριστερό μνημόνιο δηλαδή.
Το δεξιό το βρίζαμε με το αριστερό κάναμε πάρτυ.
Και τα ιντερνετικά παπαγαλάκια χωρίς δεύτερη σκέψη να ανακυκλώνουν την ανοησία του κάθε τυχάρπαστου.
Έφτασαν στο σημείο κάποιοι να περιμένουν πότε οι νεκροί από τον κορονοϊό θα ξεπεράσουν τους νεκρούς από το Μάτι, για να κάνουν αντιπολίτευση και το δήλωναν μάλιστα ξεδιάντροπα και δημόσια.
Πόσο κάτω πια……
