H διατροφή του Πυθαγόρα
Όποτε ο Πυθαγόρας, επρόκειτο να διεισδύσει στα υπόγεια άδυτα των θεών και να παραμείνει εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα (!!), χρησιμοποιούσε, τις περισσότερες φορές, τροφές που κόβουν την πείνα και τη δίψα, τα «άλιμα» και τα «άδιψα».
Κατά της πείνας, παρασκεύαζε μια τροφή από σπόρο παπαρούνας, σουσάμι, φλούδα σκίλλας (σχίνου), πλυμένη σχολαστικά, μέχρι που να καθαριστεί από το υγρό που έχει πάνω της, κοτσάνια (ή ανθούς) ασφόδελων, φύλλα μολόχας, χοντραλεσμένο αλεύρι (πλιγουρι), κριθάρι και ρεβίθια, όλα σε ίσες ποσότητες, κοπανισμένα, που τ’ ανακάτευε με μέλι Υμηττού.
Κατά της δίψας, έφτιαχνε ένα μείγμα από σπόρο νεροκολοκύθας (ή αγγουροσπορο), μαλακή σταφίδα ττου της αφαιρούσε τα κουκούτσια, ανθό κορίανδρου, σπόρο μολόχας όπως και για την τροφή κατά της πείνας και αντράκλας, τριμμένο τυρί, πολύ λεπτό αλεύρι, κρέμα γάλακτος, και τα αναμείγνυε όλα με μέλι νησιώτικο.
Αυτή τη συνταγή, έλεγε, την είχε μάθει ο Ηρακλής από τη Δήμητρα, τότε που τον έστειλε στην άνυδρη Λιβύη. Νά λοιπόν γιατί το σώμα του διατηρούνταν πάντα στην ίδια κατάσταση, λες και το έλεγχε με το αλφάδι, χωρίς να είναι άλλοτε υγιές κι άλλοτε άρρωστο ούτε πάλι άλλοτε να παχαίνει και να διογκώνεται, κι άλλοτε να λεπταίνει και ν ‘ αδυνατίζει.
Και στην όψη του καθρεφτιζόταν πάντα η ίδια ψυχική διάθεση” γιατί ούτε ξεχείλιζε από ηδονή ούτε μαραινόταν από τη θλίψη, και δεν έδειχνε να τον διακατέχει ούτε χαρά ούτε λύπη, και ούτε να γελάσει ούτε να κλάψει τον είδε ποτέ κανείς.
Οι θυσίες που πρόσφερε στους θεούς ήταν πάντα καλοδεχούμενες, γιατί ήξερε να τους εξευμενίζει με σταρένιο αλεύρι, πίτες, λιβάνι και μυρωμένο γλυκό κρασί κι όσο για έμψυχα ζώα, ελάχιστα, αν εξαιρέσουμε τις κότες
και τα τρυφερά γουρουνόπουλα που θυσίαζε καμιά φορά. Κάποτε θυσίασε κι ένα βόδι, φτιαγμένο όμως από ζυμάρι, όπως μας πληροφορούν οι πιο ενημερωμένοι ιστορικοί.
Ήταν τότε που ανακάλυψε ότι το τετράγωνο της υποτείνουσας ορθογωνίου «τριγώνου» ισούται με το άθροισμα των «τετραγώνων» τον δυο καθέτων πλευρών που την περιέχουν! Και οσα έλεγε σ αυτούς που τον παρακολουθούσαν ήταν παραινέσεις, που είτε τις ανέπτυσσε διεξοδικά είτε τις έλεγε υπό μορφή «συμβόλων».
Πυθαγόρου βίος, Πορφύριος, εκδόσεις ΚΑΤΑΡΤΙ 2001
Φωτ. Προτομή του Πυθαγόρα στο Δημαρχείο Πυθαγορείου, Σάμος.
