GEWKWN:Εξωτερικά φαίνεστε ευσεβείς, κι εσωτερικά είστε γεμάτοι υποκρισία…..
GEWKWN
‘’υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ τού οφθαλμού σού, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ τού οφθαλμού τού αδελφού σου’’
Κοινώς μας είπε ο Χριστός, κοιτάτε ο καθένας τη δουλειά του!!!!! Αντί να κολλάτε ταμπέλες, δηλαδή να κατακρίνετε, βρείτε που εσείς κάνετε λάθος και διορθώστε το!!!!! Σταματήστε να κοιτάτε την καμπούρα του διπλανού και δείτε τη δικιά σας πρώτα!!!!!! Πριν ανοίξεις το στόμα σου, πριν βάλεις στα πλήκτρα τα δάχτυλα σου, πριν καν μπει η σκέψη στο μυαλό βάλε φρένο…
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Το πολύ- πολύ να βοηθήσεις τον άλλο να βρει τον δρόμο προς την αλήθεια. Αλλά αυτός είναι, που θα επιλέξει αν θα τον ανέβει ή όχι.
Ας μη ξεχνούμε ότι τελώνες και πόρνες έχουν μετανοήσει και σωθεί, ενώ Γραμματείς και Φαρισαίοι, που τους κατέκριναν, δεν σώθηκαν. Δεν μας έχει ανατεθεί από κανένα ο ρόλος του κριτού, που ανήκει αποκλειστικά στον Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ο Οποίος και θα μας κρίνη όλους κατά τα έργα μας στην Δευτέρα Του ένδοξη παρουσία.
Να προσέχουμε τους εαυτούς μας, και να είμεθα αυστηροί κριταί στους εαυτούς μας και επιεικείς στους άλλους.
Μη κρίνετε!» Αλήθεια, διατί να κρίνωμεν τον άλλον; Διατί να ασχολούμεθα μ’ όσα λέγουν και κάμνουν οι άλλοι; Ποίος μας κατέστησεν ερευνητάς, ελεγκτάς και κριτάς της συμπεριφοράς των άλλων; Κανείς. Άλλωστε ημείς δεν αμαρτάνομεν; Εξ αντιθέτου ο λόγος του Θεού πολλές φορές και με έντονον τρόπον απαγορεύει αυτήν την κριτικήν, αυτήν την επίκρισιν των άλλων. «Μη κρίνετε», διατάσσει ο Κύριος. Διότι το δικαίωμα της κρίσεως το έχει Αυτός. Αυτός είναι ο νομοθέτης και ο κριτής. απέναντι αυτού είμεθα υπόλογοι όλοι οι άνθρωποι κρίνοντες και κρινόμενοι. Και επομένως η διάθεσις και η συνήθεια ημών να κρίνωμεν και να επικρίνωμεν τους άλλους, είναι υφαρπαγή και σφετερισμός εξουσίας και δικαιωμάτων του Κυρίου. Είναι ασέβεια απέναντι αυτού τούτου του δικαίου Κριτού.
Όλοι είμεθα υπεύθυνοι ενώπιον του Κυρίου. Εις αυτόν θα δώσουμε λόγον δια τας πράξεις μας. Όταν όμως εσυ κατακρίνεις και καταδικάζεις τον άλλον, ποιαν απολογία θα παρουσίασης εμπρός εις τον Κύριον και πώς θα τολμήσεις να ζητήσεις έλεος και επιείκεια; Και ακριβώς διότι γνωρίζεις, πόσον οργίζεται ο Θεός κατά των αμαρτωλών , και η κατάκρισης είναι αμαρτία, δια τούτο θα μείνει αναπολόγητος κατά την μεγάλη εκείνην ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας. Σκέψου δε ότι ο άνθρωπος, τον οποίον εσυ κατακρίνεις, μπορεί να μετανοήσει, ή να έχει μετανοήσει και να εύρει έλεος ενώπιον του Θεού, να σωθεί και να δοξασθεί, ενώ συ μένεις με την βαρείαν ενοχήν της κατακρίσεως. Και έτσι ενώ κατακρίνεις τον άλλον, καταδικάζεις εσύ ο ίδιος τον εαυτόν σου
Ο ιερός Χρυσόστομος, έλεγεν: «Αδελφοί, μη γινώμεθα πικροί δικασταί και κατήγοροι των άλλων, δια να μη ευρεθώμεν βαρέως υπεύθυνοι ενώπιον του Θεού. Μη λησμονούμεν ότι διεπράξαμε και ημείς σοβαρά αμαρτήματα, που έχουν ανάγκην μεγαλυτέρας συγγνώμης. Ας φαινώμεθα λοιπόν επιεικείς προς τους άλλους, όσον βαρειά και αν έχουν αμαρτήσει, δια να εξασφαλίσωμεν και ημείς δια τον εαυτόν μας το έλεος και την επιείκειαν του Θεού».
Κάθε φορά που αποφεύγεις την κατάκριση και την καταδίκη του πλησίον, με την επίγνωση ότι δεν έχεις κανένα τέτοιο δικαίωμα, ο εύσπλαχνος Κύριος μεταβάλλει τη δίκαιη κρίση Του και ακυρώνει την καταδίκη που σου αξίζει για τις πολλές σου αμαρτίες.
