Από τότε που ξεκίνησε ο covid- 19 εγώ δουλεύω με τους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον ιό

 Η οικογένειά μου δεν ερχόταν σε επαφή μαζί μου για να μην προσβληθούν και αυτή, την ημέρα Την έβγαζα σε μία καρέκλα για να μπορώ να αναπνέω σωστά, και τη νύχτα κοιμόμουνα στο πλάι για να μπορώ να παίρνω τις ανάσες ήταν αρκετά δύσκολα και είναι ακόμα γιατί ακόμα δεν έχουν επανέλθει τα πνευμόνια μου παρόλαυτά μπήκα και μέσα στην εντατική για να διάστημα και ξαναβγήκα και το προσπαθώ ακόμα τα συμπτώματα που είχα ήταν υψηλός πυρετός, ναυτία, Πονοκέφαλο πόνο σε όλο το σώμα μου ένιωθα λες και με πατήσει ένα τρένο, δύσπνοια και πολύ κούραση, 

Και με είχε πιάσει και κατάθλιψη λόγω του ότι φοβόμουν ότι θα πεθάνω εντελώς μόνη μου χωρίς να έχω κανένα στο πλάι μου. 

Έχουν περάσει τώρα τρεις μήνες και είμαι στον τέταρτο και ακόμα δεν μπορώ να συνέρθω, ακόμα νιώθω ότι δεν μπορώ να ανασαίνω σωστά δεν μπορώ να κινηθώ, Μέχρι την τουαλέτα πάω και με πιάνει δύσπνοια, κούραση και Πολλές φορές πέφτω κάτω από την κόπωση, δεν ξέρω πόσο ακόμα θα μου τραβήξει αυτή η ιστορία;; 

Ακούω διάφορα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να λένε ότι ο κορονοϊός δεν υπάρχει ότι είναι μία προπαγάνδα από τις κυβερνήσεις ότι έχουνε συμφέροντα το οποίο εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω λόγος οτι το ζω καθημερινά και το έχω δει και στη δουλειά μου και από ανθρώπους που έχουν πεθάνει που είχανε των κορονοϊός και μάλιστα είναι πάρα πολύ δύσκολο για εμάς που δουλεύουμε στο σύστημα υγείας να βλέπουμε ανθρώπους να πεθαίνουν εντέλος μόνη τους χωρίς να έχουν στο Πλάι τους, δικούς του ανθρώπους, Να τους κρατάνε το χέρι και να νιώθω μια σιγουριά ότι είναι δίπλα τους. 

Ένα ακόμα που ήτανε πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίζω και να το δεχτώ είναι ότι οι άνθρωποι που πεθαίνουν από κορονοϊό δεν τους βάζουμε κανονικά σε ένα φέρετρο αλλά τους βάζουνε σε μία σακούλα και σφραγίζεται, και την στέλνουν μετά για κάψιμο οι δικοί τους άνθρωποι δεν μπορούν να τους δούνε και τους αποχαιρετήσουν αυτό είναι πάρα Πολύ δύσκολο να το αποδεχτώ και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να χάσω τους κοντινούς μου και να μην μπορώ να σταθώ στο πλάι τους και να μπορέσουν να τους κηδέψουν όπως πρέπει. 

Ασθενής που έχουνε βγει από την εντατική έχουν γυρίσει σε παρά πολύ Άσχημη ψυχολογική κατάσταση και νομίζουν ότι η οικογένεια τους η δική τους η γυναίκα τους, τους έχουνε Εγκαταλείψει και είναι μόνοι τους και προσπαθούμε να τους σταθούμε και να τους ενημερώνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και μάλιστα Από τα πολλά φάρμακα που παίρνουνε όταν ένας ασθενής πρέπει να μπει στην εντατική για να τον κοιμίσουμε μέχρι να περάσει το επικίνδυνο στάδιο όταν βγαίνουνε αρχίζουν και βλέπουν διάφορα νομίζουν ότι τους κυνηγάει Κάποιος να το σκοτώσει, ότι θέλουν να αυτοκτονήσουν ότι υπάρχουνε κόσμος γύρω γύρω που τους κοροϊδεύουνε στο δωμάτιο ενώ είναι μόνοι τους μέσα παρόλα αυτά έχουν την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει πάρα πολύς κόσμος μέσα και είναι πολύ δραματικό να βλέπεις αυτό Τους ανθρώπους και να Προσπαθείς να τους ηρεμείς και να τους συμπαραστέκεσαι με κάθε τρόπο.
Κάτι που θα ήθελα να πω είναι ότι οι άνθρωποι θα πρέπει πρώτα πριν αρχίσουν να λένε κουβέντες για τον κορονοϊό να σκεφτούνε καλά Τι θα πούνε και να μην εκτοξεύουν Κατηγορίες που να μην ευσταθούν στην πραγματικότητα και καλό είναι να προστατευόμαστε και δεν είναι μόνο η Ευπαθείς ομάδες που μπορούν να νοσήσουν ο καθένας μπορεί να νόσηση αλλά που να το περάσει ελάφια η και βαριά αναλόγως τον οργανισμό αυτές είναι οι δικές μου εμπειρίες που έχω προσβληθεί από τον τον ιό και το έχω ζήσει και στην Δουλειά μου και ενημερώνουμε από τους συναδέλφους μου καθημερινά, να προσέχετε γιατί η ζωή σας είναι πολύτιμη️
Με εκτίμηση
Κατερινα