Καθώς το COVID-19 εξαπλώνεται, δεν πρέπει να ξεχνάμε την ελονοσία

Η πανδημία είναι μια υπενθύμιση του γιατί πρέπει να εξαλείψουμε την ελονοσία,αυτήν την ασθένεια που μεταδίδεται από τα κουνούπια.

Τα κουνούπια δεν ασκούν κοινωνικές αποστάσεις. Δεν φορούν μάσκες.

Καθώς το COVID-19 εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το πιο θανατηφόρο ζώο στον κόσμο  δεν έχει κάνει διάλειμμα κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας.

Τα κουνούπια δαγκώνουν κάθε βράδυ, μολύνουν εκατομμύρια ανθρώπους με ελονοσία – μια ασθένεια που σκοτώνει ένα παιδί κάθε άλλο λεπτό κάθε μέρα.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους συμβαίνουν στις φτωχότερες χώρες με τα πιο αδύναμα συστήματα υγείας. Τώρα, αντιμετωπίζουν το πρόσθετο βάρος της παύσης του κοροναϊού. Και σε πολλές από αυτές τις χώρες, οι περιπτώσεις COVID-19 είναι πιθανό να κορυφωθούν στη χειρότερη δυνατή στιγμή: το ύψος των εποχών μετάδοσης της ελονοσίας.

Κατά τη διάρκεια της επιδημίας του Έμπολα το 2014 στη Δυτική Αφρική, ενδημικές ασθένειες όπως η ελονοσία, η φυματίωση και το HIV / AIDS συνέβαλαν σε πολύ περισσότερους θανάτους από τον Έμπολα, επειδή η επιδημία διέκοψε τα τοπικά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Αξιωματούχοι υγείας φοβούνται ότι το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί με το COVID-19.

Το κλείδωμα και οι κανονισμοί κοινωνικής απόστασης έχουν ήδη καταστήσει δύσκολο για τους εργαζομένους στον τομέα της υγείας να παρέχουν πρόληψη και θεραπεία ελονοσίας σε πολλά μέρη της Αφρικής. Υπήρξαν επίσης διακοπές στην προμήθεια βασικών εργαλείων ελονοσίας – όπως σεντόνια, φάρμακα κατά της ελονοσίας και γρήγορες διαγνωστικές εξετάσεις – που συνέβαλαν στη μείωση των θανάτων από ελονοσία κατά περισσότερο από τους μισούς από το 2000.

Τώρα που η απίστευτη πρόοδος μπορεί να είναι σε κίνδυνο. Μια πρόσφατη ανάλυση μοντελοποίησης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας διαπίστωσε ότι εάν οι βασικές υπηρεσίες πρόληψης και θεραπείας της ελονοσίας διαταραχθούν σοβαρά από την πανδημία, οι θάνατοι από ελονοσία στην υποσαχάρια Αφρική θα φτάσουν τα επίπεδα θνησιμότητας που δεν παρατηρούνται από το 2000. Εκείνο το έτος, περίπου 764.000 άνθρωποι πέθαναν από ελονοσία στην Αφρική, τα περισσότερα από τα οποία είναι παιδιά.

Δεν υπάρχει επιλογή μεταξύ διάσωσης ζωών από το COVID-19 έναντι διάσωσης ζωών από την ελονοσία. Ο κόσμος πρέπει να επιτρέψει σε αυτές τις χώρες να κάνουν και τα δύο. Οι υπάλληλοι της υγείας πρέπει επειγόντως να ανταποκριθούν στην πρόκληση της καταπολέμησης της πανδημίας, διασφαλίζοντας επίσης ότι η ελονοσία, καθώς και άλλες ασθένειες όπως ο HIV και η φυματίωση, δεν παραμελούνται.

Για την ελονοσία, αυτό σημαίνει τη συνέχιση των εκστρατειών για την παράδοση μακροχρόνιων διχτυών που έχουν υποστεί αγωγή με εντομοκτόνα, τον έλεγχο των πληθυσμών κουνουπιών με ψεκασμό εσωτερικών χώρων και την παροχή προληπτικής θεραπείας σε έγκυες γυναίκες και παιδιά σε κοινότητες υψηλού κινδύνου. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας πρέπει να παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες χωρίς να θέτουν τις κοινότητές τους σε κίνδυνο του κοροναϊού.

Τα καλά νέα είναι ότι πολλές χώρες βρίσκουν τρόπους για να διατηρήσουν βασικά προγράμματα ελονοσίας ακόμη και ενόψει της πανδημίας. Στο Μπενίν, μια χώρα στη Δυτική Αφρική με ένα από τα υψηλότερα βάρη ελονοσίας στον κόσμο, η κυβέρνηση συνεργάστηκε με τις Καθολικές Υπηρεσίες Ανακούφισης και το ίδρυμά μας φέτος για να αναπτύξουμε έναν νέο, καινοτόμο τρόπο διανομής διχτυών σε όλη τη χώρα . Χρησιμοποιώντας smartphone, συλλογή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο και χαρτογράφηση δορυφόρων, ο Μπενίν βοήθησε να διασφαλιστεί ότι όλες οι οικογένειες, ανεξάρτητα από το πού ζουν, θα προστατεύονται από ένα πλέγμα το βράδυ. Και οι επιστήμονες δεν έχουν σταματήσει τις ερευνητικές προσπάθειες για να βρουν νέους τρόπους για την πρόληψη της ελονοσίας και τον έλεγχο των πληθυσμών κουνουπιών, όπως αυτοί που βρίσκονται σε εξέλιξη στο “Mosquito City” στην Τανζανία.

Αυτό που είναι συναρπαστικό να δούμε είναι πώς ορισμένα υπάρχοντα προγράμματα ελονοσίας βοηθούν επίσης στον έλεγχο του COVID-19. Για παράδειγμα, κέντρα επιχειρήσεων έκτακτης ανάγκης που παρακολουθούν τα κρούσματα ελονοσίας στην Αφρική χρησιμοποιούνται τώρα για την παρακολούθηση της εξάπλωσης του COVID-19. Παρακολουθώντας το σχήμα και την κίνηση της πανδημίας μεταξύ χωρών και περιοχών, οι υπεύθυνοι υγείας μπορούν επίσης να εμβαθύνουν την κατανόησή τους για τις συνθήκες υγείας σε κοινότητες που, με τη σειρά τους, θα βοηθήσουν στη βελτίωση της αντίδρασής τους στην ελονοσία σε αυτές τις περιοχές.

Η πρόοδος που έχει σημειώσει ο κόσμος κατά της ελονοσίας είναι μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες επιτυχίας στην παγκόσμια υγεία. Η πανδημία COVID-19 ενισχύει μόνο γιατί η εξάλειψη της ελονοσίας είναι τόσο σημαντική. Όσο υπάρχει ελονοσία, θα συνεχίσει να εκδηλώνεται και να επιβαρύνει τις πιο ευάλωτες κοινότητες. Η απαλλαγή από τον κόσμο των προληπτικών, θεραπεύσιμων ασθενειών όπως η ελονοσία θα σώσει εκατομμύρια ζωές και θα οδηγήσει σε υγιέστερες, πιο ευημερούσες κοινότητες. Και αυτό θα τους κάνει καλύτερα προετοιμασμένους να αντιμετωπίσουν οποιεσδήποτε νέες προκλήσεις για την υγεία όπως το COVID-19 στο μέλλον.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΌΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

As COVID-19 spreads, don’t lose track of malaria
The pandemic is a reminder of why we need to eradicate this mosquito-borne disease.

Mosquitoes don’t practice social distancing. They don’t wear masks, either.

As COVID-19 spreads across the globe, it’s important to remember that the world’s deadliest animal hasn’t taken a break during this pandemic.

Mosquitoes are out biting every night, infecting millions of people with malaria—a disease that kills a child every other minute of every day.

Most of these deaths occur in the poorest countries with the weakest health systems. Now, they face the added burden of halting the coronavirus. And in many of these countries, COVID-19 cases are likely to peak at the worst possible time: the height of their malaria transmission seasons.

During the 2014 Ebola outbreak in West Africa, endemic diseases like malaria, tuberculosis and HIV/AIDS contributed to many more deaths than Ebola because the epidemic disrupted local health care systems. Health officials fear the same could happen with COVID-19.

Lockdowns and social distancing regulations have already made it difficult for health workers to provide malaria prevention and treatment in many parts of Africa. There have also been interruptions to supplies of essential malaria tools—like bed nets, anti-malaria medicines, and rapid diagnostic tests—that have been instrumental in cutting malaria deaths by more than half since 2000.

Now that incredible progress may be in jeopardy. A recent modeling analysis from the World Health Organization found that if essential malaria prevention and treatment services are severely disrupted by the pandemic, malaria deaths in sub-Saharan Africa would reach mortality levels not seen since 2000. That year, an estimated 764,000 people died from malaria in Africa, most of them children.

There is not a choice between saving lives from COVID-19 versus saving lives from malaria. The world must enable these countries to do both. Health officials urgently need to step up to the challenge of controlling the pandemic while also making sure that malaria, as well as other diseases like HIV and tuberculosis, are not neglected.

For malaria, that means continuing with campaigns to deliver long-lasting insecticide-treated bed nets, control mosquito populations with indoor spraying, and provide preventive treatment for pregnant women and children in high-risk communities. At the same time, health workers must deliver these services while not putting their communities at risk of the coronavirus.

The good news is that many countries are finding ways to maintain key malaria programs even in the face of the pandemic. In Benin, a country in West Africa with one of the highest burdens of malaria in the world, the government teamed up with Catholic Relief Services and our foundation this year to develop a new, innovative way to distribute bed nets across the country. Using smartphones, real time data collection, and satellite mapping, Benin has helped ensure that all families, no matter where they live, will be protected by a bed net at night. And scientists haven’t paused research efforts to find new ways to prevent malaria and control mosquito populations, like those underway at “Mosquito City” in Tanzania.

What’s exciting to see is how some existing malaria programs are also helping to control COVID-19. For example, emergency operations centers that track outbreaks of malaria in Africa are now being used to monitor the spread of COVID-19. By tracking the shape and movement of the pandemic across countries and regions, health officials are also able to deepen their understanding of health conditions in communities that will, in turn, help improve their responses to malaria in those areas.

The progress the world has made against malaria is one of the greatest global health success stories. The COVID-19 pandemic only reinforces why eradicating malaria is so essential. So long as malaria exists, it will continue to flare up and burden the most vulnerable communities. Ridding the world of preventable, treatable diseases like malaria will save millions of lives and lead to healthier, more prosperous communities. And that will make them better prepared to confront any new health challenges like COVID-19 in the future.