ΣΤΗΝ ΑΟΖ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όθων Ιακωβίδης (15/VIII/2020)
Ο τίτλος του άρθρου αυτού φαίνεται πολύ δραματικός και εξωπραγματικός, αλλά είναι απολύτως ρεαλιστικός. Και να γιατί:

Γεγονός (1): Αν, κατά τη χάραξη της Ελληνικής ΑΟΖ με την Τουρκική και την Κυπριακή, το Καστελόριζο διατηρήσει το 100% της ΑΟΖ που του δίνει το Δίκαιο της Θάλασσας και το Διεθνές Δίκαιο, η Τουρκία δεν αποκτά πρόσβαση στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της “Λεκάνης του Ηροδὀτου” και στους Μεσογειακούς δρόμους της μεταφοράς τους προς τη διψασμένη για ενέργεια Ευρώπη. Δηλαδή, μένει αποκλεισμένη από την πλέον ενεργή Γεωπολιτική σκακιέρα.

Γεγονός (2): Ο αποκλεισμός αυτός της Τουρκίας στα επόμενα 30-40 χρόνια, ισοδυναμεί με απώλεια του μεγαλύτερου βάρους της σημερινής στρατηγικής της θέσης, η οποία είναι το μεγάλο της “ατού” για την εκπλήρωση του οράματος της να καταστεί η μεγάλη δύναμη της περιοχής, μία νεο-οθωμανική αυτοκρατορία, την πραγματοποίηση του οποίου, ήδη, έχει αρχίσει.

Γεγονός (3): Εκ των ανωτέρω (1) και (2) προκύπτει το συμπέρασμα πως η διατήρηση του 100% της ΑΟΖ που δίνει στο Καστελόριζο το Δίκαιο της Θάλασσας και το Διεθνές Δίκαιο, καταδικάζουν την Τουρκία σε σοβαρή συρρίκνωση του εν γένει δυναμισμού της, για τα επόμενα 50 χρόνια.

Τόσο σοβαρό και μεγάλο είναι το διακύβευμα που παίζεται στο ποσοστό της ΑΟΖ του Καστελόριζου!!! Γι’ αυτό και η Τουρκία θα παίξει τα ρέστα της για να το περικόψει. (Δεν είναι ανάγκη να το μηδενίσει, όπως δείχνει ότι ζητά).

Γεγονός (4): Η αξιοποίηση αυτών των κοιτασμάτων και της Γεωπολιτικής αναβάθμισης τής Ελλάδας, συμβάλλει στην εκτίναξη της οικονομικής ανάπτυξης της, την οποία η Τουρκία δεν θέλει, καθώς την θεωρεί (και ορθώς) ως τον μεγάλο ανταγωνιστή της για την κυριαρχία των Γεωστρατηγικών κλειδιών της περιοχής και ως το μόνο αξιόλογο εμπόδιο στα σχέδια της.

Άρα, για την Ελλάδα, η διαφύλαξη του 100% της ΑΟΖ που έχει το Καστελόριζο, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και του Διεθνούς Δικαίου, καθίσταται εθνική ανάγκη πρώτης προτεραιότητας, για να μπορέσει στο εγγύς μέλλον να αντιμετωπίσει τον αναθεωρητισμό και τον βάρβαρο επεκτατισμό του άρπαγα γείτονα της.

ΕΡΩΤΗΜΑ: Μπορεί η Ελλάδα να διαφυλάξει το 100% της ΑΟΖ που έχει το Καστελόριζο, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και του Διεθνούς Δικαίου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αρχικά, στο ερώτημα αυτό, θα πρέπει να ξέρουμε πως το Διεθνές Δίκαιο, για να επιβληθεί, χρειάζεται να υποστηρίζεται από στρατιωτική ισχύ. Αλλιώς……

Επ’ αυτού, εμείς οι Έλληνες παίρνουμε μαθήματα επί σαρανταπέντε χρόνια στην Κύπρο, όπου τα κατοχικά στρατεύματα των Τούρκων παραμένουν και ο (παράνομος) εποικισμός χτύπησε κόκκινο, παρά τα σαραντατόσα Ψηφίσματα του ΟΗΕ για άμεση αποχώρηση τους από το νησί.

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ον: Η Ελλάδα διαθέτει την απαιτούμενη στρατιωτική ισχύ, για να επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο, εκεί που την αφορά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η εμφάνιση, τελευταίως, του Γαλλικού παράγοντα στο προσκήνιο, που έχει στην περιοχή συμφέροντα πολύ σημαντικά, έχει αλλάξει το μέχρι χθές status. Η Γαλλία, δεν είναι μία αμελητέα στρατιωτική (και διπλωματική) δύναμη.

Είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (που σημαίνει ότι καμία απόφαση του οργανισμού δεν μπορεί να ληφθεί αν αυτή δεν συναινεί)

Είναι πυρηνική δύναμη

Διαθέτει πολύ ισχυρή Ναυτική δύναμη

Είναι παραγωγός οπλικών συστημάτων, από τα καλύτερα του κόσμου

Με άλλα λόγια, είναι μία στρατιωτική και διπλωματική υπεδύναμη.

Και είναι αποφασισμένη να υπερασπισθεί στο πεδίο τα συμφέροντα της. Αυτό πιστοποιείται, τόσο από την αμυντική συμφωνία που υπέγραψε προ 10ημέρου με την Κύπρο, όπου απέκτησε και αεροπορική βάση, όσο και από τα κοινά γυμνάσια που έκανε προχθές με την Ελλάδα, παρά τη ματαίωση της μεταξύ τους συμφωνίας για την αγορά δύο φρεγατών.

Αν, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα προσθέσει, δίπλα στις δικές της αερο-ναυτικές δυνάμεις, ένα μέρος των Γαλλικών, όπως δείχνει ότι διατίθεται να κάνει η Γαλλία, η Τουρκία δεν θα έχει άλλη (λογική) επιλογή, από το να πάψει να προκαλεί και να αποσύρει μονίμως τον στόλο της στους ναυστάθμους του.

Αν δεν το κάνει και τολμήσει (αυτό θα είναι και η καλύτερη εκδοχή) θα βρεθεί με τον μισό τουλάχιστον στόλο της στο βυθό του αρχιπελάγους.

Αυτή είναι η ενδεδειγμένη στάση της Ελλάδας, από εδώ και πέρα. Διότι, μετά από όλη τη σειρά ενεργειών, όλων των κυβερνήσεων της κομματοκρατίας κατά τη “μεταπολίτευση”, με την οποία ( σειρά ενεργειών) έγιναν όλα όσα χρειάζονται ώστε (κατά πάσα πιθανότητα) το δικαστήριο της Χάγης να αποφανθεί ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου δεν δικαιούται το 100% της ΑΟΖ του, ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε το 100% της ΑΟΖ του συμλέγματος του Καστελόριζου, είναι η στρατιωτική ισχύς, αποφεύγοντας τη Χάγη.

Εφ’όσον η Γαλλία εμφανίσθηκε ως “από μηχανής θεός”, δεν μπορούμε να αφήσουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στην Τουρκία, στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει.

Οπότε:

Άμεση υπογραφή με Γαλλία μίας συμπαγούς συμφωνίας αμυντικής υποστήριξης (με αντάλλαγμα στρατιωτικές διευκολύνσεις/βάσεις και αγορά οπλικών συστημάτων παραγωγής της)

Επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 10 ΝΜ

Προειδοποίηση βύθισης ή κατάρριψης για κάθε παράνομη είσοδο από αέρα ή θάλασσα και αυστηρή εκτέλεση της προειδοποίησης

Ανακήρυξη ΑΟΖ

Οριοθέτηση ΑΟΖ με Κύπρο

Επαναφορά του δόγματος “Ενιαίου Χώρου” με την Κύπρο

Άμεση βοήθεια στις δυνάμεις του Χάφταρ, στη Λιβύη

Πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του εξοπλιστικού προγράμματος

Αύξηση χρόνου θητείας

Υποχρεωτική θητεία γυναικών

Αυτή η αλλαγή της στάσης μας, θα προκαλέσει την αντίδραση της Γερμανίας και των ΗΠΑ.

Θα πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν πως ο Ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος (έναντι οιουδήποτε τιμήματος) να αντισταθεί στο να γίνει βιλαέτι της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας που οραματίζεται και ήδη κτίζει ο Τούρκος.