Άκρως επικίνδυνος για την Ελλάδα: Η ΕΕ «γκρεμίζει» τον μύθο του “θριαμβευτή” Μητσοτάκη στην Σύνοδο Κορυφής!

Κι ενώ η κυβέρνηση και το μιντιακό (της) σύστημα ισχυρίζονται ότι οι διαβουλεύσεις και συναντήσεις Μητσοτάκη για την προετοιμασία της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής για το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε., ήταν… πυρετώδεις, τα επίσημα στοιχεία διαψεύδουν εμφατικά το αφήγημα.Κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει πλήρως τα -από την πρώτη στιγμή- ρεπορτάζ του eretikos.gr, τα οποία κόντρα στην θυελλώδη κυβερνητική – μιντιακή προπαγάνδα έκαναν λόγο για ξεκάθαρη ήττα του πρωθυπουργού στο… στρογγυλό τραπέζι των “27”.
Το επίσημο Δελτίο Αποτελεσμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Σύνοδο του τετραημέρου 17 – 21 Ιουλίου περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια όλες τις προπαρασκευαστικές διμερείς και πολυμερείς επαφές μεταξύ κρατών μελών για τη διαμόρφωση συμμαχιών στη διαπραγμάτευση για την τελική διαμόρφωση του Ταμείου και αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα «τις χώρες του Βίσεγκραντ» (Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία) αλλά και τους «φειδωλούς» (Αυστρία, Δανία, Σουηδία και Ολλανδία) που τελικά επιβλήθηκαν πολιτικά.

Μόλις μία συνάντηση Μητσοτάκη και αυτή με την Κύπρο!
Στο δελτίο, αυτό ο έλληνας Πρωθυπουργός βρίσκεται στην τελευταία θέση καθώς πραγματοποίησε μόλις μια συνάντηση, με τον Πρόεδρο της Κύπρου. Αντίστοιχες επιδόσεις είχαν μόνο ο Κροάτης και ο Εσθονός Πρωθυπουργός.
Αναλυτικά η λίστα:

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πλαίσιο της συμμαχίας του Νότου και προκειμένου να διαμορφώσουν θετικούς συσχετισμούς ο Ιταλός Πρωθυπουργός Αντόνιο Κόντε πραγματοποίησε 10 συναντήσεις, ο Ισπανός Πέδρο Σάντσεθ 7, ο Πορτογάλλος Αντόνιο Κόστα 4. Ακόμη και ηγέτες διεθνώς απομονωμένοι όπως οι Όρμπαν και ο Μοριαβιέτσκι είχαν ικανοποιητικό αριθμό συναντήσεων. Δηλαδή ανάλογα με το διακύβευμα που είχε για κάθε χώρα η τελική συμφωνία αλλά και του πόσο ενεργοί είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι ηγέτες.
Επί της ουσίας επιβεβαιώθηκε ότι η ελληνική πλευρά ήταν απομονωμένη και απροετοίμαστη στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός απείχε από οποιαδήποτε προετοιμασία με τους ηγέτες της συμμαχίας του Νότου και περιορίστηκε στις υποχρεωτικές παρουσίες της ολομέλειας. Μάλλον ως «προβλέψιμος» εταίρος, συμπαρατάχθηκε με τις απαιτήσεις των «φειδωλών», που μάλιστα έσπευσε να δικαιολογήσει, εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας.