Η παρτούζα στο Βερολίνο και η παιδούλα Ελλάς!
του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*
Κατά τη “μυστική” παρτούζα που έλαβε χώρα στο Βερολίνο μεταξύ Γερμανίας, Ελλάδος, Τουρκίας, η Ελλάς ήταν η μόνη γυναίκα και ευρίσκετο στη μέση… Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το αποτέλεσμα το οποίο εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Οταν έχεις έναν γείτονα που απειλεί ευθέως την εδαφική σου ακεραιότητα, που μόλις προχθές έκανε την Αγία Σοφία τζαμί και εσύ σύρεσαι σε μυστικές (του κώλου) συνομιλίες, το τραβάει ο οργανισμός σου το παρά φύσιν! Συγγνώμη, αδελφές και αδελφοί, συνέλληνες, αλλά αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά πράγματα! Δεν έχω καμμία διάθεση να αντιπολιτευτώ τον Δένδια ή την κυβέρνηση, οι στιγμές παραείναι κρίσιμες για τέτοιες μαλακίες και καλώς ή κακώς αυτούς επέλεξε ο ελληνικός λαός και έχουν το κουμάντο τώρα. Κι’άλλος να ήταν στην εξουσία θα τον στήριζα εξ ανάγκης. Εδώ όμως μιλάμε για χοντροκομμένα λάθη: πώς πας σε συνομιλίες όταν η μία πρόκληση διαδέχεται την άλλη; Μέχρι ψαράδικα σου στείλανε έξω από τη Μύκονο να μπανίζουν τους …γοργόνους! Καλά, τόσο δύσκολο είναι να καταλάβετε ότι αν πάτε σε συνομιλίες, μυστικές έστω, υπό αυτές τις συνθήκες βγαίνει από πάνω αυτός που προκαλεί καθώς φαίνεται ο …διαλλακτικός της υπόθεσης;;; Γιατί νομίζετε έσπευσε ο (που)Τσαβούσογλου να βγάλη στη φόρα τα περί συνάντησης; Αυτοί πετύχανε διάνα από τη στιγμή που η Ελλάδα πήγε στο Βερολίνο, το μόνο που έλειπε ήταν να μαθευτή! Ετσι έκαναν τα παλιά τα χρόνια όσοι ήθελαν να ξετιμώσουν κάποια κοπέλα από σπίτι. Γινόταν υπό άκρα μυστικότητα στο αχούρι ή σε κανένα λαγκάδι η σεξουαλική συνεύρεσις, αφού προηγουμένως ο γαμβρός είχε ορκιστεί στα μάτια της ότι δεν θα το μάθη κανείς, και εν συνεχεία το έκανε βούκινο αρχίζοντας από το καφενείο!
Τόσον ο πρωθυπουργός όσον και ο υπουργός Εξωτερικών δεν έχουν ιδέα από διπλωματία. Και δεν είναι απαραίτητο αυτό, τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση. Για αυτό όμως υπάρχουν διπλωματικά στελέχη όπως και διπλωμάτες εφ’όλης της ύλης για να τους παρέχουν τις γνώσεις που δεν έχουν όταν παίρνουν πρωτοβουλίες τέτοιου είδους ή όταν είναι να κάνουν κινήσεις στην εξωτερική πολιτική. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψω ότι Ελληνες διπλωμάτες με στοιχειώδη γνώση του αντικειμένου τους, θα συνηγορούσαν ποτέ υπέρ της συμμετοχής της Ελλάδος στη συνάντηση-παγίδα του Βερολίνου! Και δεν λέω ότι τέτοιες συνευρέσεις δεν γίνονται, ακόμη και μεταξύ εμπόλεμων πλευρών, αλλά είναι εξαιρετικής σημασίας το γαμημένο το “τάιμινγκ” όπως και οι προϋποθέσεις! Η Ελλάς θα μπορούσε να ζητήση παύση ή κατά πολύ μετριασμό των τουρκικών προκλήσεων πριν λάβη μέρος σε τέτοια σύσκεψη. Οταν ο άλλος σε πάει “πίπα-κώλο” για να το θέσω πεζοδρομιακώς μπας και το καταλάβετε, εσύ δεν συζητάς ούτε αφήνεσαι να σε παγιδεύσουν σαν παιδούλα λέγοντάς σου ότι η συνεύρεσις θα κρατηθή μυστική! Εάν πιστέψατε κάτι τέτοιο, είστε δυο φορές μαλάκες και θα έπρεπε να ντρέπεστε! Τουλάχιστον ας τη βγάζατε εσείς στη φόρα τη συνάντηση, λέγοντας ότι και την ύστατη ώρα προσπαθούμε να βρούμε κοινό έδαφος με τον αδηφάγο γείτονα κα τα λοιπά και τα λοιπά. Αλλ’ούτε αυτό δεν είσαστε καλοί να κάνετε, σας έφαγε ο (που)Τσαβούσογλου στη γωνία…
Σοβαρευτήτε! Τα πράγματα είναι δύσκολα και θα γίνουν δυσκολότερα στο προσεχές μέλλον. Η Τουρκία όχι μόνο δεν μας σέβεται περισσότερο μετά το στραπάτσο του Εβρου, αλλά μας περιπαίζει σε κάθε ευκαιρία επειδή ξέρει ότι κατά βάθος χεζόμαστε από τον φόβο μας. Κι’αυτό δεν είναι λάθος, πρέπει να φοβόμαστε την Τουρκία, ιδιαίτερα τώρα που έχει αφηνιάσει. Δεν επιτρέπονται λοιπόν παιδαριώδη λάθη όπως η …συνεύρεση του Βερολίνου. Χρειάζεται επιτελικά οργανωμένη αντιπίθεση, διπλωματική σε πρώτη φάση και έμμεσα στρατιωτική σε δεύτερη. Με οποιονδήποτε η Τουρκία έχει ανοιχτά μέτωπα, Κούρδους, Λίβυους, Σύρους κλπ. η Ελλάς πρέπει “να συμμαχήση” προσφέροντας τεχνική υποστήριξη. Είναι σημαντικό όλα αυτά τα μέτωπα να γυρίσουν εναντίον της Τουρκίας ή τουλάχιστον να μείνουν ανοιχτά. Παράλληλα, Ελληνες επιτελείς θα λάβουν γνώση από πρώτο χέρι πώς λειτουργούν οι Τούρκοι σε συνθήκες μάχης, μια εμπειρία που προβλέπεται ότι θα χρειαστή το Φθινόπωρο …
Τέλος, η Ελλάς να άρη την αναγνώριση της κυβέρνησης του Σάρατζ και να αναγνωρίση το Κοινοβούλιο της Λιβύης ως τη νόμιμη κυβέρνηση με την προϋπόθεση ότι θα δεχτούν να καθορίσουν ΑΟΖ στα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας. Ο Σάρατζ και το σκυλολόι του κήρυξαν ουσιαστικά πόλεμο στην Ελλάδα. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάψουμε να τους αναγνωρίζουμε και να τους υπονομεύσουμε όσο περνάει από το χέρι μας! Οταν έρχονται να σου κλέψουν εν ψυχρώ ό,τι είναι δικό σου, οι κουβέντες έχουν τελειώσει …
(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)
*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!
