Πώς να αγοράσεις κρασί: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις
Δεν χρειάζεται να είστε ειδικός για να αγοράσετε καλά ελληνικά κρασιά. Αλλά βοηθά να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου σχετικά με τους στόχους, τη γεύση και τον προϋπολογισμό και να ξέρεις πώς να ζητήσεις βοήθεια.
Δεν είναι ούτε ένα σωματικό ούτε ένα διανοητικό ζήτημα, παρά ένα ψυχολογικό. Εξάλλου μιλάμε για ένα μπουκάλι κρασί. Συχνά η πράξη της επιλογής αυτού του μπουκαλιού είναι γεμάτη από το φόβο του να μην κάνει λάθος, να σπαταλήσεις χρήματα και να φανείς ανόητος μπροστά σε άλλους ανθρώπους.
Ακολουθούν πέντε ερωτήσεις που αν τις κάνεις θα βελτιώσουν τις πιθανότητές σου, είτε σε ένα εστιατόριο είτε σε μια κάβα ποτών, να έχεις πάντα ένα μπουκάλι που θα σε ικανοποιήσει.
1. Ποια είναι η περίσταση;
Αν πρόκειται για παρέα, ξέρετε ότι είναι κάτι απλό, μια φωνή στο παρασκήνιο που θα ενισχύσει την κοινωνικοποίηση χωρίς να εισβάλει ή να παρεμβαίνει. Εάν πρόκειται να πάτε σ’ ένα γεύμα και τι είδους γεύμα είναι αυτό; Η φύση της εκδήλωσης υπαγορεύει το είδος του κρασιού που θα είναι καλύτερο.
Τείνουμε να φανταζόμαστε ότι όλα τα κρασιά αξιολογούνται σε παγκόσμια κλίμακα ποιότητας, αλλά στην πραγματικότητα κάθε περίσταση έχει τη δική της κλίμακα. Το καλύτερο κρασί για ένα είδος εκδήλωσης μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό από το προτιμώμενο μπουκάλι για ένα άλλο.
2. Πόσα θέλω να ξοδέψω;
Αυτή είναι η κατώτατη γραμμή, ένας κρίσιμος προσδιορισμός που μπορεί να γίνει μόνο μεμονωμένα, ανάλογα με τον τραπεζικό λογαριασμό σας και πού το κρασί αντιπροσωπεύει τις προτεραιότητες της ζωής σας. Η μόνη ντροπή έρχεται στο να μην αντιμετωπίζουμε αυτό το ερώτημα και να το μετανιώσουμε αργότερα.
3. Τι μου αρέσει;
Η ανάπτυξη ενός λεξιλογίου για την περιγραφή του κρασιού δεν είναι εύκολη. Οι γεύσεις και οι μυρωδιές μπορούν να ποικίλουν ευρέως. Η φράουλα ενός ατόμου είναι κεράσι του άλλου. Όμως, ο όρος «κόκκινα φρούτα» ή απλά «φρουτώδες» μεταδίδει ένα μήνυμα ότι μια πιο συγκεκριμένη αναφορά μπορεί να μην είναι.
4. Τι τρώω μαζί με το κρασί;
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοποιημένοι με συνδυασμούς που δεν συγκρούονται. Δηλαδή, αρκεί το φαγητό να μην καταστρέψει το κρασί ή το αντίστροφο, είναι αρκετά καλό να μην δικαιολογείται άσκοπη φασαρία.
Οι εξαιρέσεις θα ήταν παλιά και σπάνια κρασιά, που απαιτούν περισσότερη σκέψη, και τελειομανείς προσωπικότητες, των οποίων η εμμονή με την υπέρβαση μπορεί να επηρεάσει την εκτίμησή τους για το καλό.
